LINEA DEL TIEMPO ESPAÑA
Mauro Perez Mora
Created on May 22, 2023
Over 30 million people build interactive content in Genially.
Check out what others have designed:
DEMOCRATIC CANDIDATES NOV DEBATE
Horizontal infographics
STEVE JOBS
Horizontal infographics
ONE MINUTE ON THE INTERNET
Horizontal infographics
SITTING BULL
Horizontal infographics
10 SIGNS A CHILD IS BEING BULLIED
Horizontal infographics
BEYONCÉ
Horizontal infographics
ALEX MORGAN
Horizontal infographics
Transcript
Linea del tiempo
de España
A CULTURA E O ARTE DO SECULO XIX. As correntes culturais e artisticas europeas chegaron a España lenta paulatinamente: O ROMANTICISMO. Un movemento artistico que sosten que son os sentimentos os que deben inspirar a arte. Foi cultivado sobre todo no ambito literario por autores como Rosalía De Castro, Gustavo Adolfo Becquer ou Jose de espronceda. O REALISMO. Oponse totalmente ao romanticismo. A literatura realista española trata de mostrar os costumes da poboación. Neste senso destacan Benito Pérez Galdós, Leopoldo Alas Clarín ou Emilia Pardo Bazán. O IMPRESIONISMO. É un movemento artístico que pretende captar a impresión, o instante e a luz nun momento concreto. As maiores mostras do Impresionismo prodúcense na pintura, disciplina na que destacan artistas como Joaquín Sorolla ou Ramón Casas.
TRANSFORMACIÓNS ECÓNOMICAS E SOCIAIS. A agricultura seguía sendo a actividade economica principal, pero estaba moi pouco mecanizada e precisaba de moita man de obra. A isto sumabase a escacesa de fontes de enerxía e a inexsitencia dun mercado potente no que veneder os productos, sobre todo tras a erda das colonias. En cataluña naceu unha impoortante industria téxtil, no País Vasco desenvolveuse a metalurxía, en Andalucía e Asturias a minaría, e en Galicia despuntou a industria conserveira e de salgadura. O grande avance produciuse sen dubida nos medios de transporte. A partir de 1850 comezaron a aparecer as primeiras liñas de ferrocarril. A finais do seculo XIX as cidades medraran moito e apareceron novas clases sociais: a burguesia e os obreiros.
AS GUERRAS CARLISTAS. As guerras carlistas foron unha serie de contiendas civis que tiveron lugar en España ao largo do siglo XIX. Se debiron, por un lado a unha disputa polo trono e, polo outro, a un enfrentamento entre principios politicos opuestos. Os Carlistas, que luchaban bajo o lema de dios patria e rei encarnaban unha posicion reaccionaria ao liberalismo e defendian a monarquia tradicional os dereitas da igresa e os fueros, mientras que os liberales, mentres que os liberales exigian hondas reformas políticas por medio de un gobierno por medio constitucional e parlamentario.
A ESPAÑA DO SECULO XIX. En españa o nacementa da idade contemporranea estivo marcado pola guerra da independencia (1808-1814). Napoleón consegiu o trono español e cedeulo ao seu irmán, Xose Bonaparte. Este momento foi aproveitado polo pobo español para elixir os seus propios representantes, que se reuniron nas cortes de Cádiz co fin de impedir a revolución francesa. O NACEMENTO DO LIBERALISMO. Os representantes do pobo español runidos en Cádiz elaboraron a primeira constitución española no ano 1812. Nela recoñecese por primeira vez a igualdade das persoas ante a lei e o seu dereito a elixir goberno mediante o seu voto. Esta situación duraría pouco xa que en 1814 retornou Fernando VII e implantou de novo a monarquía absoluta. Pechou as cortes e suprimiu a constitución. Aproveitando este caos causado pola loita entre liberais e absolutistas, as colonias españolas en America iniciaron o seu proceso de independencia. A primeira en conseguilo foi Arxentina. En poucos anos, España perdeu unha gran parte do seu antigo imperio colonial. A Fernando VII sucedeuno a sua filla Isabela II e con ela España convertiuse nunha monarquía parlamentaria. Durante o seu reinado enfrontaronse dous grupos politicos. Os moderados. Que pretendian aumentar o poder da raiña. Os progresistas. Que tiñan como obxectivo darlle máis importancia a constitución Durante esta epoca aprobaronse duas cartas magnas: A constitución de 1837, que estableceu a soberanía nacional, a división de poderes e os dereitos individuais dos cidadáns. A constitución de 1845, que lle otorgaba amplos poderes a raiña. A este periodo sucedeuno o sexenio democratico. O pobo conseguiu un dereito fundamental: o sufraxio universal masculino. O seguinte periodo na historia de España foi a monarquia de Amadeo I (1871-1873) un rei extranxeiro que non tardaria en abandonar o poder, proclamandose así a I republica Española (1873-1874). O reinado de Alfonso XII puxo o broche final a unha etapa de grandes cambios. Este novo periodo caracterizouse por ser unha monarquia parlamentaria e constitucional. Tras a morte de Alfonso XII, a sua esposa María Cristina ocuparí o trono do seu fillo Alfonso XIII, ainda menor de idade.
A DITADURA (1939-1975) E TRANSICIÓN CARA A DEMOCRACIA. Tras a vitoria dos rebeldes na guerra civil, en España impúxose unha longa ditadura que supuxo unha volta atras en todos os sentidos: Eliminouse a constitución: produciuse unha suspensión das liberades e dereitos politicos españois. Non había sequera liberade de expresión nin posibilidade de abandonar o país. Os poderes do estado concentraronse nunha unica persoa, o ditador Franco, que se converteu en xefe do estado, do exercito e do goberno. Exsistia un único partido político e un sindicato controlado polo goberno. A ditadura duraría ata 1975, ano no que falece Francisco Franco, e Xoan carlos I foi nomeado rei de España, iniciandose así unha transición cara a democracia. Supuxo a legalización dos partidos políticos, a volta dos exiliados por razóns políticas e a celebración das primeiras eleccións democraticas en 1977. O novo rexime escollido foi a monarquía parlamentaria, así declarado pola Constitución de 1978. España neste periodo tamen votaria a escena internacional e intagrariase na Unión Europea en 1986. https://www.youtube.com/watch?v=BCrCOFBOM1M
A GUERRA CIVIL (1936-1939) A guerra civil comezou co golpe de estado do xeneral Francisco Franco contra o goberno republicano. Neste momento a poboación dividiuse en dos bandos: O bando republicano: que, apoiou ao goberno da República. O bando nacional ou sublebado: que apoiaba ao xeneral Francisco Franco. Tras case tres anos de guerra, o exercito nacional ocupou todo o territorio. As consecuencias da guerra foron devastadoras, milleiros de mortos e unha gran crise economica. https://www.youtube.com/watch?v=5Zwv43MUA7s https://www.youtube.com/watch?v=fVehiOlgoUA
A POLITICA ESPAÑOLA DO SECULO XX O reinado de Alfonso XIII foi moi convulso, incluso dentro do mesmo se produciu unha ditadura: a do xeneral Primo de Rivera (1923-1930). A II REPUBLICA. En 1931 celebraronse unhas eleccions para decidir a nova forma de goberno, asi proclamouse a II Republica (1931-!936). Un sistema de goberno democratico no que todos os cidadans os mesmos dereitos, por vez primeira as mulleres puideron votar. Outras reformas importantes foron a creación das escolas para o ensino publico, o aumento de soldo dos obreiros, o reparto de terras entre o campesiñado e aprobación dos primeiros estatutos de autonomía. Estas reformas víronse paralizadas por dúas razóns: a crise internacional de 1930 e a falta de apoio polos detractores do sistema republicano. Así a precaridade ecónomica e as continuas loitas. Foi aproveitado para iniciar unha guerra civil na que España quedaría totalmente afundida.
CULTURA E ARTES GALEGAS. O ambito cultural e literario galego do século XIX estivo marcado polo Rexurdimento. A figura máis representativa do Rexurdimento galego foi a poetisa Rosalía de Castro, autora de obras como Cantares galegos e follas novas. No seculo XX destacan persoeiros como Manuel Gómez Román, e o pintor Carlos Maside.
A ECONOMÍA E A SOCIEDADE GALEGA. A agrícultura era a actividade principal. A industria foi pouco importante e os centros principais eran os estaleiros de Ferrol, a Fábrica de Tabacos da Coruña e, posteriormente, a industria conserveira das Rías Baixas. O comercio mellorou moito coa chegada do ferrocarril a Santiago en 1873 e a Vigo en 1881. Todos estes cambios ecónomicos provocaron un aumento da poboación e a aparición de novas clases sociais: a burguesia e os obreiros industriais. Durante o seculo XIX moitos galegos emigraron a América, mentres que durante o século XX o movemento migratorio comezaría a dirixirse cara ao conxunto de Europa.
GALICIA NA IDADE CONTEMPORÁNEA A POLÍTICA GALEGA NA IDADE CONTEMPORÁNEA. A guerra da independencia tivo unha grande incidencia en Galicia. O territorio galego foi ocupado polas topas Francesas, pero pronto tiveron se tiveron que retirar debido a intervención da poboación na defensa do seu país. A mediados do seculo XIX, concretamente en 1833, o Reino de Galicia desapareceu e dividiuse nas catro provincias actuais: A Coruña, Lugo, Pontevedra e Ourense. Durante a II republica, apareceu o movemento nacionalista galego, dirixido por persoeiros como Alfonso Rodríguez Castelao. O seu obxectivo era que Galicia se autogobernase e o galego fose considerado lingua oficial. Incluso chegaron a elborar o Esatuto de Autonomía que estivo a piques de ser aprobado, pero o estalido da guerra impediuno. Durante a Guerra Civil (1936-1939) Galicia quedou nas mans dos sublevados partidarios do xeneral Frncisco Franco. Durante estes anos, a cultura galega caeu no esquecemento. A democracia tardou case medio século en voltar. Habería que esperar ata 1981 para que se aprobase o Estatuto de Autonomía, no cal se recoñece a Galicia a súa capacidade de autogoberno e o dereito de todos os galegos a usar a sua lingua: o galego.
A CULTURA E A ARTE. Ao longo do séulo XX xurdiron varios movementos culturais: o modernismo e as vangardas, dentro das cales destacan o expresionismo, o surralismo e o cubismo. O MODERNISMO: É un estilo artístico que se cultivou sobre todo na arquítectura e caracterizouse por empregar novos materiais coma o ferro e o cristal. Tratáse dunha tendencia cultural inspirada na natureza. O seu maximo representante foi Antoni Gaudí. O EXPRESIONISMO: O movemento expresionista busca mostrar os sentimentos do artísta ao observar calquera obxecto ou elemento da realidade. Os autores do momente eran Eduard Munch e a sua obra O Grito. O SURREALISMO: O surrealismo é un movemento artístico que trata de plasmar o mundo da imaxinación e os soños do artísta. En pintura destacan Salvador Dalí e Joan Miró. En escultura sobresaen Julio González e Eduardo Chillida. No cine o gran representante foi Luis Buñuel. O CUBISMO: O cubismo é o movemento artístico que descompón a realidade en figuras xeometricas. O seu representante por excelencia foi Pablo Ruiz Picasso.