Want to make creations as awesome as this one?

Transcript

Cytaty o języku polskim w literaturze

21 lutegoMiędzynarodowym Dniem Języka Ojczystego

"Sztuka rymotwórcza" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Franciszek Ksawery Dmochowski, „Sztuka rymotwórcza”.

„A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą.Nie znać języka swego – hańbą oczywistą.Co mi po tym, że wiersze swoje pięknie kształcisz,Jeżeli łamiesz zgodę, jeźli język gwałcisz?Ma swe pisarz wolności, lecz niech na to pomni,Żeby ich, ile można, używał najskromniej.Czytać dawne języki i obce rozumiećDobrze jest, lecz ojczysty trzeba naprzód umieć.Chociaż myślisz wysoko, łatwym piszesz piórem,Bez języka nie możesz być dobrym autorem”.

"Pisma wierszem" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Mikołaj Rej, „Do tego co czytał”. W: Pisma wierszem.

„A nie­chaj na­ro­do­wie wżdy po­stron­ni zna­ją, Iż Po­la­cy nie gęsi, iż swój ję­zyk mają! Wszak wi­da­my u sław­nych, cho­ciaj nie Po­la­cy, Pi­sa­li też leda co, chu­dzi nie­bo­ra­cy,A o Polakoch siebie ledwe tam bajali,Iż też są jako ludzie, którzy je widywali.Jeślibyś też z niełaski na lewo szacował,Masz papir, napisz lepiej - ja będę dziękował;Bo by to własna sztuka szyrmirza każdegoMiała być: okazać co na szkole nowego...”.

"Dziecko salonu" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Janusz Korczak, „Dziecko salonu”.

„Źle mówić lub pisać — to znaczy krzywdzić swoją mową tych wszystkich, którzy ją z taką czcią budowali. Język smuci się, choruje, — gdy ludzie źle nim mówią”.

"Latarnik" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Henryk Sienkiewicz, „Latarnik”.

„Oto czterdzieści lat minęło, jak nie widział kraju i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła do niego sama – przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna!”.

"Poezje wybrane" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Henryk Sienkiewicz, „Język ojczysty”. W: Poezje wybrane.

„Gromem bądźmy pierw niźli grzmotem, Oto tętnią i rżą konie stepowe, Górą czyny!... a słowa? a myśli?... potem! Wróg pokalał już i Ojców mowę — ”Energumen tak krzyczał do Lirnika I uderzał w tarcz, aż się wygięła. Lirnik na to: „Nie miecz, nie tarcz - bronią języka, Lecz — arcydzieła”.

"Słówka" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Tadeusz Żeleński Boy, „Pieśń o mowie naszej”. W: Słówka.

„Rzecz aż nazbyt oczywista,Że jest piękną polska mowa:Jędrna, pachnaca, soczysta,Melodyjna, kolorowa.(...)Język naszym skarbem świętym,Nie igraszką obojetną:Nie krwią, ale atramentemBije dzisiaj ludów tętno”.

"Dzieje grzechu" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Stefan Żeromski, „Dzieje grzechu”.

„... - Jakie to szczęście słyszeć mowę ojczystą w ustach…— Dobrze, dobrze… z mową ojczystą… Niech pan wiosłuje...”.

"Słówka" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Tadeusz Żeleński Boy, „Spowiedź poety”. W: Słówka.

„A jeślim gwary ojczystej Choć jeden zbogacił klawisz Ty mnie od hańby wieczystej, O mowo polska, wybawisz ”.

"Mocni ludzie" w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Ferdynand Antoni Ossendowski, „Mocni ludzie”.

„...Uciec z tej surowej krainy, powrócić do ojczyzny, zawieźć umiłowaną żonę do domu rodzicielskiego, posłyszeć mowę ojczystą, odetchnąć powietrzem polskim...”.

Twórczość Leopolda Staffa w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Leopold Staff, „Mowa ojczysta”.

„Bądź z serca pozdrowiona, Ojczysta święta mowo ! Niby łańcuchem złotym Wiąże nas twoje słowo. (...) Tyś nasza twierdza, tarcza, Opieka i obrona, Ojczysta święta mowo, Bądź z serca pozdrowiona”.

Twórczość Stanisława Wyspiańskiego w zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach i jej filii
Stanisław Wyspiański, „O mowo polska”.

„O mowo polska, ty ziele rodzime, Niechże cię przyjmę w otwarte ramiona; Ty będziesz kwieciem tych pół ubarwiona, (...) O mowo polska, ty czujny odzewie serdecznych żalów, utrwalony w śpiewie”.