Gdy papież umrze.

Start

Benedykt XVI-jego życie.1927-2022

Gdy Umrze Papież...

Kiedy umierali papieże, umierali nierzadko w samotności, a już z całą pewnością w prywatności. Śmierć nie była medialna, nie była sensacją rzymskich ulic, nie zajmowała prostych ludzi. Ba! Warto zaznaczyć, że ówcześni ludzie nie wiedzieli, jak Głowa Kościoła Katolickiego wygląda, a co dopiero mówić o tym jak umiera i oglądać jego pochówek.

Tradycja, sztywne reguły, ale i nieoczekiwane okoliczności towarzyszą śmierci papieża.

kard. Kevin Joseph Farrell

Kiedy umiera papież, swoje urzędy przestają wypełniać najwyżsi dostojnicy watykańscy, tzn. sekretarz stanu, prefekci kongregacji i przewodniczący papieskich rad. Zarządzanie bieżącymi sprawami Stolicy Apostolskiej oraz troskę o jej dobra przejmuje kamerling, czyli kardynał stojący na czele Kamery Apostolskiej. Nie może on jednak podejmować decyzji zastrzeżonych dla papieża, na przykład mianować biskupów czy tworzyć nowych diecezji.

Śmierć papieża ogłasza na podstawie orzeczenia lekarzy prefekt domu papieskiego. Jest nim obecnie amerykański arcybiskup James Harvey. Oznajmia zebranym w Pałacu Apostolskim: papież umarł.Kamerling wchodzi do pokojów papieskich w eskorcie członków Gwardii Szwajcarskiej z halabardami. W obecności mistrza ceremonii i prałatów domu papieskiego kamerling zbliża się do łóżka papieża, zdejmuje z jego twarzy chustkę, którą jest przykryta i nachylając się nad zmarłym wzywa go trzykrotnie po imieniu.

Następnie zgromadzonym wokół łoża zmarłego głosi po łacinie: „Vere papa mortuus est” („Zaprawdę papież umarł”).

Sede vacante (od łac. sedes vacans – „nieobsadzona stolica” lub „pusty tron”, „przy nieobsadzonej stolicy”) – w Kościele katolickim termin określający okres, w którym stolica biskupia jest nieobsadzona.Kodeks prawa kanonicznego z 1983 stosuje to określenie zarówno wobec wakansu Stolicy Apostolskiej (diecezji rzymskiej – sede Romana vacante), jak i każdej innej diecezji. Sede vacante trwa do momentu objęcia diecezji przez nowego biskupa.

Ważnym rytuałem po stwierdzeniu zgonu papieża jest zdjęcie przez niego pierścienia Rybaka i zniszczenie go. Niszcone są również pieczęcie Papieskie.Do zadań Kamerlinga należy, po zniszczeniu pierścienia Rybaka, opieczętowanie apartamentu papieskiego i jego prywatnego pokoju, objęcie władzy nad Watykańskim Pałacem Apostolskim, Pałacem na Lateranie i Castel Gandolfo.

Contextualize your topic with a subtitle

Structure your content

Po rytuale balsamacji zwłok, ciało zostaje ubrane w czerwone szaty pontyfikalne, na głowę nakłada się mitrę, paliusz oraz kładzie się obok ciała pastorał, który stanowi symbol religijnej władzy.

Ważnym elementem ceremoniału papieskiego pogrzebu jest możliwość oddania czci i hołdu zmarłemu papieżowi. Najpierw żegnają się z papieżem najbliżsi współpracownicy. Ciało papieża wystawione jest w miejscu wyznaczonym przez Mistrza Ceremonii Papieskich. Kiedy już prywatne pożegnanie papieża dobiegnie końca, następuje uroczyste przeniesiecie zwłok zmarłego do Bazyliki św. Piotra. Aby jednak można było przenieść ciało do Bazyliki, należy mieć na to zgodę wszystkich kardynałów. Ceremoniał przewiduje transport ciała w uroczystej oprawie procesji, któremu towarzyszy chóralny śpiew. Ciało niesione jest w lektyce, którą niesie dwunastu lektykarzy papieskich. Liczba ta ma symbolizować dwunastu Apostołów.

Zgodnie z tradycją, ciało umieszcza się w cyprysowej trumnie. Drzewo cyprysowe także nie jest dziełem przypadku. Cyprys symbolizuje bowiem nieśmiertelność, trwałość i wierność. Do trumny wkłada się worek z monetami z czasów pontyfikatu papieża. Jest to odwieczna tradycja, zgodnie z która liczba monet jest zgodna z liczbą lat pontyfikatu. W przypadku pogrzebu Jana Pawła II do trumny nie włożono monet, a medale papieskie, które były wybite przez mennicę, a na nich upamiętniono najważniejsze wydarzenia pontyfikatu.

Trumna zostaje wystawiona na plac przed Bazyliką i rozpoczyna się ostatni obrządek związany z pogrzebem, a mianowicie Msza św. pogrzebowa. Jest ona typowym obrządkiem, jaki sprawowany jest przy każdym pogrzebie, z tym że msza św. pogrzebowa Jana Pawła II miała charakter bardzo podniosły i uroczysty. Należy także wspomnieć, że tę mszę św. obejrzało na świecie ok. 2 miliardów ludzi

Joseph Ratzinger

urodził się 16 kwietnia 1927 r. w Marktl w Niemczech. 19 kwietnia 2005 r. został wybrany 265. papieżem. zrezygnował ze sprawowanej funkcji. Był papieżem do 28 lutego 2013 R.

Był synem Josepha, który był wiejskim żandarmemi Marii, która była kucharką, pracującą w małych pensjonatach. Rodzina należała pod względem majątkowym do niższej klasy średnie. Został ochrzczony w dniu narodzin w małym kościele parafialnym we wsi Marktl w Górnej Bawarii.Joseph był trzecim dzieckiem swoich rodziców.Jego Ojciec Krytykował Nazimz dlatego rodzina Zmuszana była do wielu przeprowadzek.

Pod koniec wojny został internowany w amerykańskim obozie dla jeńców wojennych. Zwolniony w lipcu 1945 roku, wstąpił razem ze starszym bratem Georgiem do monachijskiego seminarium.Święcenia kapłańskie obaj bracia otrzymali 29 czerwca 1951 roku. Joseph studiował filozofię i teologię. W 1953 roku obronił pracę doktorską, a cztery lata potem uzyskał habilitację. Dziesięć lat był profesorem na kilku niemieckich uniwersytetach.W 1977 roku został mianowany przez papieża Pawła VI arcybiskupem Monachium i Fryzyngi oraz kardynałem. Cztery lata później papież Jan Paweł II wezwał kardynała Ratzingera do Rzymu i mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary.

19 kwietnia 2005 roku został wybrany papieżem w drugim dniu konklawe i przyjął imię Benedykta XVI. Jego wybór nie był zaskoczeniem. Już pod koniec pontyfikatu św. Jana Pawła II uważano, że to on zostanie jego następcą. 78-letni wtedy kardynał wcześniej myślał jednak o emeryturze i powrocie do rodzinnej Bawarii. Potem wyznał, że w czasie konklawe modlił się o to, by go nie wybrano."Prosiłem Pana, by wybrał kogoś mocniejszego ode mnie, ale najwidoczniej nie wysłuchał mojej modlitwy" - wyznał rozkładając ręce podczas spotkania ze swymi rodakami kilka dni po wyborze. "Kiedy powoli wyniki głosowania pokazały, że gilotyna zbliżała się i ja byłem jej celem, poprosiłem Boga, aby oszczędził mi tego losu. Myślałem, że dzieło mego życia jest już zakończone i czekają mnie dni spokoju" - dodał.

‘Największym wyzwaniem, przed jakim stanął, było zmierzenie się z legendą i charyzmą swego poprzednika. Witając się z wiernymi tuż po konklawe powiedział: "Po wielkim papieżu Janie Pawle II kardynałowie wybrali mnie – prostego, skromnego pracownika winnicy Pana".Pontyfikat Benedykta XVI był bardzo odmienny w stylu od pontyfikatu papieża Polaka, ale z doktrynalnego punktu widzenia był jego kontynuacją. Mówiono o nim, że był papieżem "łagodności", ale i odwagi, z jaką stawił czoła wyzwaniom i podjął decyzję, która przeszła do historii Kościoła.Jego wygłoszona po łacinie deklaracja o abdykacji wywołała szok i trzęsienie ziemi w Kościele. Ustąpił po 7 latach i 10 miesiącach pontyfikatu. 28 lutego odleciał helikopterem z Watykanu do letniej rezydencji w Castel Gandolfo i zapowiedział, że będzie żył "ukryty dla świata".