Rzeź Wołyńska

Rzeź Wołyńska

Inga MatrasKornelia Syrowacka Jaśmina Osiadacz Filip Matusiak Maksymilian Bin

Rzeź Wołyńska:Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich przy aktywnym, częstym wsparciu miejscowej ludności ukraińskiej wobec mniejszości polskiej byłego województwa wołyńskiego II RP, podczas okupacji terenów II Rzeczypospolitej przez III Rzeszę, w okresie od lutego 1943 do lutego 1945.

Ofiarami mordów, których kulminacja nastąpiła w lecie 1943, byli Polacy, w dużo mniejszej skali Rosjanie, Ukraińcy, Żydzi, Ormianie, Czesi i przedstawiciele innych narodowości zamieszkujących Wołyń. Nie jest znana dokładna liczba ofiar, historycy szacują[10], że zginęło ok. 50–60 tys. Polaków i w odwecie 2–3 tysiące Ukraińców

Analogiczne ludobójstwo zostało przeprowadzone przez oddziały UPA w pierwszej połowie 1944 roku na terenie sąsiadujących z Wołyniem województw: lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego, określanych w historiografii mianem Galicji Wschodniej bądź Małopolski Wschodniej[14]. Stąd też niekiedy obie zbrodnie bywają traktowane jako jedna i określane wspólną nazwą zbrodni (rzezi) wołyńsko-galicyjskiej lub wołyńsko-małopolskiej

Główny Antagonista

Dmytro Klaczkiwski, ps. „Kłym Sawur”, ówczesny dowódca grupy UPA-Północ. W okresie marzec-maj 1943 r. podjął indywidualnie decyzję o rozpoczęciu mordów na całym Wołyniu. W czerwcu 1943 roku wydał tajną dyrektywę terytorialnego dowództwa UPA na Wołyniu w sprawie przeprowadzenia wielkiej akcji likwidacji polskiej ludności męskiej w wieku od 16 do 60 lat

1. Męczeńska śmierć kilkudziesięciu tysięcy polaków
2. Zniszczenia domów, kościołów i innych budynków na dużą skale
3. zniszczono, spalono itd około 150 miejscowości i wiosek przy tym mordując bydło, trzode chlewną itp

VS

Skutki

1. obarczano winą polaków za głód i ubóstwo Ukrainy
2. brak powstania niezależnej Ukrainy
3. oskarżano ich o dyskryminacje i prześladowanie Ukraińców

Powody

W czasie najazdów mordowali Polaków barbarzyńskimi metodami - przy użyciu siekier, pił, motyk lub paląc żywcem. Chcieli, by wieści o ich okrucieństwie rozniosły się i „zachęciły” Lachów do szybkiej ucieczki za Bug

Okrucieństwo Ukraińców

Fala napadów rozpoczęta na wschodzie Wołynia przesuwała się systematycznie w kierunku zachodnim. Eksterminacja ludności polskiej w maju-czerwcu 1943 rozszerzyła się na powiaty dubieński, łucki i zdołbunowski, a w lipcu 1943 objęła wszystkie, poza powiatem lubomelskim, ziemie Wołynia.

Przebieg wojny

Zdołano ustalić, że tylko na samym Wołyniu (bez obszaru Małopolski Wschodniej) z ogólnej liczby 1150 wiejskich osad polskich, w których znajdowało się 31 tys. zagród, oddziały ukraińskie zniszczyły 1048 osiedli i 26 167 zagród[101]. Ponadto z 252 wołyńskich kościołów i kaplic zniszczone zostały 103 obiekty

Przez tą akcje we wsi Wola Ostrowiecka zginęło 529 osób, w tym 220 dzieci w wieku do 14 lat, a we wsi Ostrówki zamordowano 438 osób, w tym 246 dzieci do lat 14. Łącznie w sierpniu 1943 dokonano napadów na 301 miejscowości i zamordowano co najmniej 8280 Polaków

Doszło do zbrodni w Leonówce; zginęło około 150 Polaków. Do zmasowanej akcji przypominającej atak z 11 lipca doszło w dniach 28–31 sierpnia, kiedy zaatakowano 85 miejscowości, głównie w powiatach kowelskim, włodzimierskim i lubomelskim

Krwawa niedziela na Wołyniu – 11 lipca 1943 roku, punkt kulminacyjny rzezi wołyńskiej, akcja masowej eksterminacji polskiej ludności

Author's name

Author's name

Sprawcy zbrodni wołyńskiej to Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów – frakcja Stepana Bandery, podporządkowana jej Ukraińska Powstańcza Armia oraz ludność ukraińska uczestnicząca w mordach swoich polskich sąsiadów.

PODSUMOWANIE

Agrejsa Ukraińców spowodowała potężne szkody nie tylko w ludziach. Przez agresora straciliśmy około 60 000 polaków i około 150 wiosek.

Czyli 1943 rok polegał na eksterminacji polaków dla czystki etnicznej w Wołyniu. Ukraińcy robili to ze względu na zawiść i mylne stwierdzenie opinii polaków na temat Mużyków (Polacy niegdyś nazywali ruskich/ukraińców Mużykami). Wojna toczyła sie z kierunku wschodniego na zachodni. W maju-czerwcu 1943 napady powiększyły się na powiaty łucki, dubieński i zdołbunowski. W lipcu 1943 wojna zajęła wszystkie powiaty oprócz lubomelskiego.

Vielen Dank für Ihre Aufmerksamkeit!!!