Listopadowe święta

Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Dwujęzycznymi i Sportowymi im. Tadeusza Kościuszki w Lidzbarku

Dla tych, którzy odeszli" Danuta GellnerowaDla tych którzy odeszli w nieznany świat, płomień na wietrze kołysze wiatr. Dla nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem i niebo jesienne u góry Dla nich harcerskie warty i chorągiewek gromada, i dla nich ten dzień - pierwszy dzień listopada.

Śpieszmy sięks. Jan TwardowskiŚpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widziec naprawde zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą

Dni zadumy

1

2

listopad

listopad

1 listopada

Wszystkich Świętych

2 listopada

Święto Zmarłych

(Zaduszki)

W 835 roku papież Jan XI ustanowił uroczystość Wszystkich Świętych ku czci zmarłych świętych. Święto to dotyczyło zarówno świętych, którzy zostali wyniesieni na ołtarze, jak i świętych nieznanych. Święto Pamięci Zmarłych to dostojne i uroczyste święto odprawiane ku ich czci.

1 listopada

to uroczystość ku czci tych, którzy są już zbawieni i cieszą się życiem wiecznym.Wszystkich Świętych to uroczystość o ponad tysiącletniej tradycji, wywodząca się z kultu męczenników z czasów starożytnych. Później papieże rozszerzyli to święto o wspomnienie wszystkich tych, którzy już dostali się do nieba i mogą bezpośrednio widzieć Boga.

1 listopada

jako Dzień Zaduszny został ustanowiony w Kościele w roku 998, za sprawą opata benedyktynów z Cluny św. Odilona. Dzień ten poświęcony jest modlitwie i nabożeństwom odprawianym w intencji wszystkich zmarłych, w szczególności za dusze, które nadal odbywają pokutę czyśćcową.

2 listopada

obchodzony jest dzień wspominania zmarłych (Dzień Zaduszny). Dla chrześcijan jest to dzień modlitw za wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, ale przebywają w czyśćcu i potrzebują naszej modlitwy, by mogli dostąpić zbawienia.

2 listopada

Pomijając aspekt religijny, 1 i 2 listopada są dla Polaków również dniami Pamięci Narodowej. Z tego powodu znicze zapalane są praktycznie na każdej odkrytej mogile żołnierskiej: na grobach powstańczych, na polnych i leśnych mogiłach, gdzie pochowani są bezimienni żołnierze. Stawia się je w miejscach kaźni i straceń, przy tablicach pamiątkowych poświęconych zabitym żołnierzom i cywilom we wszystkich wojnach. Płoną również znicze w cmentarnych kwaterach żołnierskich oraz na grobach ludzi szczególnie zasłużonych dla Polski i jej kultury.

1 i 2 listopada

Rodzina w polskiej tradycji odgrywa kluczową rolę, dlatego więzi rodzinne podtrzymywane są nawet po śmierci członka rodziny - właśnie poprzez pamięć i odprawianie obrzędów za zmarłych.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą

Ciekawostki

W Polsce w XX wieku, podczas Wszystkich Świętych, otaczano szczególną czcią żebraków i tak zwanych dziadów, siedzących pod bramą cmentarza lub kościoła.

Na tę okazję gospodynie wypiekały małe chlebki, zwane powałkami lub heretyczkami. Pieczono je dzień lub dwa wcześniej, ponieważ 1 listopada, gdy dusze przodków wracały do swoich domów, nie wolno było rozpalać ognia. Piec miał być bowiem ulubionym miejscem przebywania duchów. Uważano, że jeśli ktoś tego dnia piecze chleb, domostwu grozi pożar.

Wieczorem 1 listopada rodzina gromadziła się w domu na modlitwę w intencji zmarłych. Gospodynie na stole odświętnie przykrytym białym obrusem zostawiały chlebki, aby zmarli "odwiedzający" dom nie odeszli głodni.

Zwyczaj "karmienia zmarłych" wyrósł z tradycji przedchrześcijańskiej, gdy na grobach stawiano chleb, miód i kaszę. Często urządzano na cmentarzach lub w pobliskiej kaplicy uroczystości "dziadów". Wywoływano dusze zmarłych, zastawiano jadłem stoły i śpiewano - uważając, że to przyniesie ulgę duszom.

Innym akcentem święta było palenie ognisk. Początkowo płonęły one na rozstajach dróg, wskazując kierunek wędrującym duszom, które przy ogniu mogły się ogrzać. Na przełomie XVI i XVII wieku zaczęto palić ogień na grobach.

W nocy z 1 na 2 listopada nie należało wychodzić z domu. Wierzono, że w tę noc, zmarli księża odprawiają w kościołach msze, na które ze wszystkich stron przybywają zmarli. Spotkanie z nimi, a tym bardziej wejście do kościoła w czasie takiego nabożeństwa może być niebezpieczne. Po takiej mszy duchy zmarłych udają się do swych domów.

żródła: https://nikidw.edu.pl/2021/10/29/zaduszki-na-wsi-wierzenia-i-zwyczaje/https://www.orpeg.pl/wszystkich-swietych-i-dzien-zaduszny-w-tradycji-polskiej/http://wspolnotapolska.org.pl/kultura/obyczaje/010.phphttps://www.polskatradycja.pl/folklor/swieta/jesienne/swieta-pamieci-zmarlych.htmlhttps://wiadomosci.onet.pl/kraj/wszystkich-swietych-tradycje-obchody-historia/9n41vl8 YouTube

Opracowanie:

Katarzyna JeziółkowskaKatarzyna Nizgorska