HAYAT ÖYKÜNCE GÜZEL

BAŞLA

HAYAT ÖYKÜNCE GÜZEL

göç mevsimi

Ayşe Alkış Özmen

BAŞLARKEN

Ağustos böceği çalsın sazınıYazın gölge pek hoşKarınca boş durur muŞimdiden hazır kışa.Başlayalım yolculuğumuzaHayat Öykünce Güzel ekibi çıkmış yolaHer okul varacakmış bir arkadaşımaAllah yordımcıları ola.

Gezerken dağda bayırda ovadaBakayım dedim arkadaşlaraHerbiri bir yandaDers verir çocuklara.Tavşan ile kaplumbağaYarışırken bir yanda,Tilki kapmış peyniriKarga kalmış boş dalda.

2.Gülen Koşan Erkan / AHMET BEYAZ İMAM HATİP ORTAOKULU

8.Neyze Adlı / Koç Ortaokulu

7.Levent Büyükafşar / Sümbüllü Ortaokulu

6.HURİYE DEMİR/Cengiz Topel Ortaokulu

5. BEYZANUR KESKİN/ELMALAR ORTAOKULU

4.AYŞE NUR ERDEM/ Akyol Ortaokulu

1.AYŞE ALKIŞ ÖZMEN / 23 NİSAN ORTAOKULU

9..Ahmet Burak Tekinşen/ Zülfü Görgün İmam Hatip Ortaokulu

3.Bedihe Kayar Abouahmed/ Sümbüllü Ortaokulu

İÇİNDEKİLER

Soğuklar bastırınca buralara,Başlamalıydı benim yolculuğum sıcak diyarlara.Süzülürken bulutların arasından,Gördüm karşımda koca bir kuş.Pek de yorulmuş acıkmıştım.Bana yardım eder sanmıştım.Ama o da ne gökyüzünde gördüğümKocaman alevleri olan bir bolon.Uzaklaşmalıydım oradan. Aşağıda bir ırmak, adı Kızılırmak.Hem su içer hem soluklanırım dedim içimden.Suyun başında yılkı atlarını görünce korktum önce.Sonra sordum buranın adı ne?Güzel Atlar Diyarı dedi bir tanesi.İnanmadım tabi ki.Nasıl kendini beğenmiş tiplerdi.Ben herkese inansaydım bulabilir miydim evimin yerini?Derken yedim bir tekme, kendimi buldum yerde.Gözlerimi açtığımda aklım acaba nerede?Şimdi neredeyim ne yapıyorum?Bu atların bilgesi bana bir yardım etse.

AYŞE ALKIŞ ÖZMEN

Bilge hemen geldi yardıma:"Buraya derler Kapadokya.Aklın kalmasın burada,yardım ederiz sana."Duyunca nasıl da sevindim buna,Bakakaldım etrafıma."Buralar bir harika amaYolum pek uzun,yardımınız karşılıksız kalmaya..."Aklımdan geçerken ben ne yapabilirim bu atlara?Buluverdim kendimi bir denizin ortasındaBoğazda çığlık atarak uçuyordu martılarSimit atıyordu insanlarYuva yapmalıydım artık ben deKim bilir nereye,neyle?Bir yer buldum sıcacık kondum kısacık.Daha rahata ermedenBiri indi tepedenNe ararsın benim yuvamda?Söylenmeye başladı bir anda.Ne diyeceğimi bilemeden buldum kendimi suda.Ne olur martı kardeş, bana yuvanda yer versen,Zaten göçüyorum bir iyilik de sen etsen.

Gülen Koşan Erkan

Kalmamış bazı canlılarda merhametNe olur bana biraz yardım etZorda olmasam yardım ister miyim hiçKeşke deseydin ki benimle ye, içYolda yorgun düşerim diye korkuyordumBirden kendime konaklayacak yer buldumBurası 'Kimsesiz Kuşlar Misafirhanesi'Kulağıma geliyordu dostların sıcak sesiDostluk,paylaşmak ne güzelHaydi sen de durma yanımıza gelÇevremizde güzel kırlar dağlar ovalarYavru kediler birbirini kovalarAnnesi koştu hemen yardımına Onu görenler vardı merhametin ayrımına İyilik dostluk paylaşmakZor durumdakilere Merhametle yaklaşmakBudur dünyada en güzel davranış Birçok kişi bunu yeni kavramış

Bedihe Kayar Abouahmed

Merhameti adalet ve vicdan ile süslemek gerek.Vardı misafirhanede bir Kelaynak,Severdi iki evladından birini daha fazla.Merhameti boldu, adil değildi ama.Diğerleri ile arası değildi iyi işte bundan.Sordum ona: Olur mu hiç böyle şey bu nazla!Nerede kaldı eşitlik, vicdan, dürüstlük, adalet.Düşündü birden, dedi: Haklısın!Napıyorum ben öyle eşitsizce.Barış ışıldadı birden her yerde.Artık yalnız değildi uzak diyarlarda.Döndüm bir an baktım öbür tarafa,Pencerenin camından mavi semalara,Gördüm bir atmaca.Kalbim çarptı bir an heyecanla,Dedim artık koyulmalıyım yine yollara,İşler güçler hayrola...Süzülürken ısınmış havada,Dikkatimi çekti bir anda.Şu ağaçtaki de ne ola,Çevirir kafasını bir sağa bir sola.

AYŞE NUR ERDEM

Uçup kondum hemen o ağacaBir dost bulmak umuduylaDala konar konmaz"Gak!" diye bağırdı kargaUsulca yaklaştım onaSordum ne düşünüp durursun buradaKarga göstererek karıncalarıDedi keşke herkes örnek alsa onları"BEN" demez karıncalar, "BİZ" derlerGece gündüz çalışır, önce dostum derlerGerekirse eğer birbirlerine tutunupKöprü olur, yollarına devam ederlerHaklısın dedim kargayaBaşladım hemen Kapadokya'da başlayan Buralara kadar uzanan yolculuğumu anatmayaMerhamet, barış, adalet, dostluk derkenVaktim geldi artık başka diyarlara uçmaya

BEYZANUR KESKİN

Uzunca bir zaman çırptım kanat Bulamadım konacak bir yer rahatSonra uçarken gördüm bir leylekYaklaştım yanına selam vererekAnlattım ona bütün yolculuğumu severekO da dinledi beni can kulağıyla Sordum ona sen nerden gelip nereye gidersin?Cevap verdi:-Var bir dostum bekler beni onun yanına giderim.Pek merhametli, sevgi dolu bir insanoğludur onu pek severim.Yaralıyken buldu beni,sardı yaramı iyi etti beniGöç zamanı gelince ayrıldım yanından uçtum başka diyarlara lakin her yıl dönerim yanına öderim vefa borcumu dostuma.Dinlediğim güzel bir dostluk örneği Herkes dostuna kıymet vermeli Artık gitme vakti gelmişti.Hoşça kal dedim ve tuttum uzak diyarların yolunu.

HURİYE DEMİR

Davranır iyi dostlar birbirine vefayla Ayrıldım sevdiğim dostlarımdan cefayla Göçmen kuşların olmaz mı hiç yurdu Dünyayı gezip dolaşmak bizi yordu. Sevdiğimiz yerlerde veriyoruz mola Dostlardan ayrılarak düşüyoruz yola Kimi yerlerde unutulmaz dostluklar kurmak Bizi de bazen üzüyor onlardan ayrılmak Zor zamanımızda gelirler yanımıza Sohbetleri tat katar hayatımıza Bir keresinde yaban kazları ve leyleklerleSıcak ve güzel bir dost olduğum balıkçı amca ile sohbet ederek Bazen ağlayıp bazen gülerek varmıştık sohbetin tadına Dostluk ve vefa derler bunun adına

Levent Büyükafşar

Hafif esen rüzgârları alıp kanatlarıma, Süzülerek inmiştim mehtaplı bir akşama. İşte kanatlarım getirmişti zayıf vücudumu buraya Ne bir hülya ne de rüya… Karşımda belirmişti o sıra, Geçimini balıkla sağlayan sevimli bir fukara. — Uzaktan misafir gelmiş vakti kameri — Evimize hoş geldin ey Allah’ın misafiri! Diye ağırladı beni dostane bir edayla, Sandalın çevresindeki martılardan vaveyla… Korkma! Dedi, her gece ederler serenatlar, Dualarımızı gökyüzüne serper minik kanatlar. — Değirmen iki taştan — Muhabbet iki baştan — Anlat da dinleyelim hikâyeni. — Ağırlarım, dinlerim gelen gideni.

Neyze Adlı

Hiç zor değildir yardımsever olmak. Hayvanlara çocuklara yaşlılara merhametli olmak, Nasıl unutulur bu karşılıksız iyilikler.Dünyadan silinse keşke tüm kötülükler. Sizler de iyilik yapan dostlarınızı unutmayın. Vefasız ve hayırsız dost olarak anılmayın!

Yine bir gün uçarken gölün kıyısında,Gördüm benim gibi göçmen kuşları.Bana çok hüzün vermişti bakışları.Yuvasından düşen yavrusunu arıyormuş.Gelen geçen kişilerden onu soruyormuş.Bulmuş onu yardımsever bir insan.Yarasına olmuş yavrunun derman.Dünyada kaldı mı hala iyi böyle insanlar,Yardıma muhtaçlara iyi davrananlar.Yavrusunu bulmanın sevinciyle göçmen kuş,Mutluluktan havalara uçmuş.Demiş ki artık benim de var bir vefalı dostum.Kendime hem yuva hem yeni bir aile buldum.Bundan sonra her yaz burada misafirim.Bu insanların iyiliğine ben kefilim.

Ahmet Burak Tekinşen

HAYAT ÖYKÜNCE GÜZEL EKİBİNE FABLIMIZA KATKILARINDAN DOLAYI TEŞEKKÜR EDİYORUZ.