Ogólnopolska

Jak pracować z utworami dramatycznymi w szkole podstawowej i ponadpodstawowej?

Pomysły. Inspiracje.

Radosława Górska

Metody pracy z tekstem dramatycznym, które lubiłam i których nauczyłam się ostatnio

Drama

W roli....

Inscenizacje/improwizacje

Escape room

Gry i projekty

Drama

Nie - Boska komedia

Zemsta

Antygona

Makbet

Dziady cz.II

Antygona

Temat: Antygona Sofoklesa jako dramat racji. Ćwiczenia dramowe.

Na lekcji uczniowie pracują metodą dramy. Wchodząc w role bohaterów dramatu Sofoklesa, wnikają w motywy działania postaci, analizują emocje, jakimi kierowali się bohaterowie. Przebieg dramy:1. Eschatologia starożytnych Greków, reakcje na edykt Kreona, opowiedzenie mitu Labdakidów.2. Pochówek Polinejkesa. Rzeźba i komentarze myśli i odczuć bohaterki, nazywanie jej stanów emocjonalnych.3. Racje Kreona i racje Antygony - część uczniów przygotowuje argumenty, część tworzy rzeźby uwydatniające uczucia. Ożywienie rzeźb. Polemika.Teksty argumentacyjne w rolach Antygony, Hajmona, Eurydyki, ludu, obrońcy Kreona.4. Sąd nad Kreonem - żywy obraz.

William Szekspir

Makbet

Opracowanie lektury

Kontakt

Film

Tekst

Audiobook

Konteksty

Świat przedstawiony

Nieśmiertelny Szekspir

Rodzaj i gatunek literacki

O autorze

Radosława Górska

Kontakt Facebook / Blogger / E-mail rad14gor@gmail.com

Schedule MondayTuesdayWednesdayThursdayFridayLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsumLorem ipsum

Makbet

Wejdź w jedną z zaproponowanych ról i poznaj bohatera tragedii Szekspira. Każda z ról doprowadzi Cię do wnikliwej charakterystyki Makbeta, ale różnymi drogami. Możesz wybrać rolę profilera, który stara się zbudować pogłębiony rysunek psychiczny postaci, analizując sposób dokonywania przez niego zbrodni oraz przeżycia temu towarzyszące.Możesz wcielić się w dziennikarza śledczego, który będzie sie starał dotrzeć do motywów postępowania bohatera, będzie badał jego związki z innymi osobami, pochyli sie nad krzywdami wyrządzonymi przez Makbeta. Możesz też pozostać uczniem, który wykona zadania polegające na komentowaniu cytatów, będzie nazywał cechy i stany emocjonalne postaci oraz wyrażał własną opinię o niej.

profiler

uczeń

dziennikarz śledczy

A teraz zbierzcie swoje wnioski i przedstawcie na forum grupy. Podyskutujcie o wynikach Waszej pracy.

Podzielcie się ze mną uwagami na temat satysfakcji z wykonanej pracy, uwag dotyczących zadań, sposobów ulepszenia ćwiczeń.

Back

Profiler

Zadanie 1

Zadanie 2

Zadanie 3

Zadanie 4

Zadanie 5

Zadanie 6

Rozwiązanie 1

Rozwiązanie 2

Rozwiązanie 3

Rozwiązanie 4

Rozwiązanie 5

Rozwiązanie 6

ma świadomość klęski

Rozwiązanie 7

Zadanie 7

Zadanie 8

Przy pomocy lupy poszukaj na czarnym tle tablicy ukrytych cech osobowości bohatera. Przeciągnij na obrazek te cechy, które wynikają z Twojej pracy

tyran

dręczony skrupułami

wątpiący

odważny

niemoralny

ambitny

cyniczny

okrutny

mściwy

oschły

stracił wrażliwość

żądny władzy

bezwzględny

Back

Propozycja druga

Dziady cz. II - drama

Żywy obraz

Ćwiczenie wprowadzające

Wyjście z roli

Kiedy wszystkie sceny odegracie, wyjdźcie z roli i zapiszcie swoje przeżycia związane z udziałem w dramie. Usiądźcie w kręgu i podzielcie się wrażeniami.

Przybierzcie pozę, która odzwierciedli Wasze przeżycia podczas słuchania "Dziadów". Kiedy nauczyciel położy Wam rękę na ramieniu, zacznijcie opowiadać o swoich doznaniach i przemyśleniach.

Podzielcie się na 4 grupy. W każdej musi być co najmniej 5 - 7 osób. Podzielcie się rolami: Grupa I: gromada (dwie lub więcej osób), Guślarz, Józio, Rózia Grupa II gromada (dwie lub więcej osób), Guślarz, Kruk, Sowa, ptaki (2-3 osoby), Zły Pan Grupa III gromada (dwie lub więcej osób), Guślarz, Zosia Grupa IV gromada (dwie lub więcej osób), Guślarz, Upiór, Pasterka Każda grupa opracowuje żywy obraz, czyli najpierw przybieracie właściwe dla postaci w danej scenie pozy, możecie wykorzystać rekwizyty, następnie na znak nauczyciela postaci odgrywają obrzęd, mogą mówić współczesnym językiem lub cytować Mickiewicza. Możecie również odegrać sugestywną pantomimę. Wykorzystajcie swoja kreatywność i wyobraźnię.

Zygmunt Krasiński

Nie-Boska komedia

Opracowanie lektury

Radosława Górska

Cykl filmów o Nie-Boskiej komedii 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Problematyka, Dramat rodzinny, Obraz rewolucji, Motywy

Oblicza rewolucji

Zapraszam na spotkanie wykorzystujące techniki dramowe.

Wspólne znaki

Co Cię gryzie?

Co akceptujesz?

Ćwiczenie dramowe

Ćwiczenia językowe

Oblicza rewolucji

Rewolucja razy 4

Ustalcie dwa wspólne znaki: jeden dla wyrażenia aprobaty, a drugi na oznaczenie niezgody. Może to być gest lub okrzyk. Jeśli pracujecie zdalnie, możecie skorzystać z emotikonów.

Co Cię gryzie? Co Ci się nie podoba w systemie: w rzeczywistości społecznej, gospodarczej, politycznej. Podziel się swoimi myślami z grupą. Zbuduj 1-2 treściwe zdania, zrezygnuj z uzasadniania zdania. Proszę, aby każdą wypowiedź wszyscy ocenili ustalonym znakiem.

REWOLUCJA - ćwiczenia językowe 1. Dopisz 10 synonimów. 2. Utwórz 5 wyrazów pokrewnych. 3. Wyjaśnij znaczenie związków frazeologicznych: wielka rewolucja francuska, rewolucja październikowa, rewolucja przemysłowa, zielona rewolucja, pomarańczowa rewolucja. 4. Spróbuj zdefiniować pojęcie rewolucji. Sprawdź w słowniku jego znaczenie.

Co Ci się podoba w systemie: w rzeczywistości społecznej, gospodarczej, politycznej. Podziel się swoimi myślami z grupą. Zbuduj 1-2 treściwe zdania, zrezygnuj z uzasadniania zdania. Proszę, aby każdą wypowiedź wszyscy ocenili ustalonym znakiem.

Jakie są przyczyny rewolucji? W ciągu 3 minut napisz jak najwięcej skojarzeń - odpowiedzi na pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu przejdź do następnego pytania.

Podzielcie się na trzyosobowe zespoły. Jedna osoba w zespole jest REWOLUCJĄ, inna SYSTEMEM, a trzecia SPOŁECZEŃSTWEM. Waszym zadaniem jest zobrazowanie przy pomocy rzeźby lub żywego obrazu wzajemnych relacji między poszczególnymi elementami układu.

Co to znaczy. że rewolucja zjada własne dzieci? W ciągu 3 minut napisz jak najwięcej skojarzeń - odpowiedzi na pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu przejdź do następnego pytania. Na koniec zbierzcie Wasze odpowiedzi i podsumujcie ćwiczenie.

Kto traci/może tracić na rewolucji? W ciągu 3 minut napisz jak najwięcej skojarzeń - odpowiedzi na pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu przejdź do następnego pytania.

Kto zyskuje/może zyskiwać na rewolucji? W ciągu 3 minut napisz jak najwięcej skojarzeń - odpowiedzi na pytanie. Po upływie wyznaczonego czasu przejdź do następnego pytania.

Oblicza rewolucji

Wielka rewolucja francuska - obraz Wolność wiodąca lud na barykady

Wielka rewolucja francuska - gilotyna

Rewolucja 1905 roku w Polsce

Rewolucja przemysłowa w Anglii

Solidarność Sierpień 1980

Pomarańczowa reolucja na Ukrainie

Rewolucja na Białorusi

Rewolucja październikowa w Rosji 1917 r.

Poprzesuwaj opisy do zdjęć. W razie trudności poszukaj informacji w Internecie.

Na barykadach - obraz rewolucji społecznej

Przeczytaj krótkie charakterystyki ról Henryka i Pankracego, a następnie dopasuj kwestie do ról

Przyczyny i cele rewolucji

Improwizacja

Opracujcie żywy obraz "Droga przez obóż rewolucjonistów".

Wskazówki do żywego obrazu.

Porozmawiajcie, czy rewolucja to dobry sposób na wprowadzanie zmian?

Opis ról: Obóz Pankracego: innowiercy, czyli tacy, którzy kierują się w życiu innymi zasadami, mają inne poglądy, mogą (ale nie muszą) wyznawać inną religię – to jest zagrożenie, bo się buntują, domagają zmiany. Głodni, sfrustrowani i niezadowoleni. To lud, który ma dosyć zniewolenia i obecnej władzy. Chcą pracy, godnego wynagrodzenia, lepszego życia. Pankracy: oprócz hierarchii odrzuca boga (chrześcijaństwo utożsamia z wyzyskiem, jakby Bóg chrześcijański był wrogiem) chce przeciągnąć Henryka na swoją stronę. Jest ambitny i lubi poczucie władzy (czyli sam chce rządzić innymi, choć występuje przeciwko tym, co rządzą). Powołuje się na wolność i równość. Pankracy tworzy elitę w ramach obozu rewolucjonistów. Ma charyzmę, ludzie mu wierzą i podążają za nim. Obóz hrabiego Henryka - Arystokraci: Czują się zagrożeni. Boją się o swoje życie oraz własność, pozycję. Boją się zmian, bo uważają, że mogą zniszczyć także to, czego według nich nie powinno się zmieniać. Wierzą w tradycję. Henryk: hrabia. Idealizuje arystokrację, bo wspomina to, co dobre. Walczy o utrzymanie starego ładu i w ten sposób chce bronić ojczyzny. Ma poczucie, że jest to jego misja – zdecydował się na nią w wyniku tragedii rodzinnej. Jest chrześcijaninem. Nie – Boska komedia, Zygmunt Krasiński, wybór zdań: Słowo Równość i słowo Wolność na każdego plecach ranami wykwita! Którego dnia wywiedziesz nas stąd? Powiedz, czy z nami tak na wieki będzie? Nie mamy czasu modlić się do Boga. Dam wszelkiej obfitości moc. Wy tylko za mną idźcie! Wybiła godzina! Naród szczęsny uczyń z nas Dopiero będzie równość i lud! Jeśli chcecie żyć a nie marnieć, za mną! Wszystko, wszystko za wolność ludu! Ja położyłem siłę moją w Bogu. Równość i mord! My dziś Bogu za służbę podziekujem. Na co ta odwłoka, te półśrodki, układy - rozmowy? Zabity nieprzyjaciel. Patrzałem na pląsy motłochu, po karkach którego wspinasz się do góry Ateizm to stara formuła – spodziewałem się czegoś nowego po tobie Od nieprzyjaciół wyratuj nas, Panie! Jezus i Maryja! Do miecza, do boju! Dopełnia się praca wieków, praca nasza, bolesna, zawzięta. Zlituj się - głód pali wnętrzności nasze i dzieci naszych Upadające rasy energii nie mają. Bracia moi, bracia kochani Widzę mnóstwo ciał, w powietrzu rozpiętych, krwawych, drgających – coraz ich więcej i więcej. Idźcie bez trwogi i mordujcie bez wyrzutów - boście wybrani z wybranych, święci wśród najświętszych - boście męczennikami - bohaterami Wolności.

W kontekście rewolucji przedstawionej w dramacie rozważ – jakie są przyczyny przewrotu, kto może na rewolucji zyskać, a kto stracić i dlaczego?

Poproszę dwóch ochotników, by wcielili się w rolę Henryka i Pankracego. Ich zadaniem jest przekonać resztę klasy do swojego obozu. Improwizacja powinna być kontrolowana – każdy z uczestników mówi po kolei przez minutę (w dwóch seriach). Improwizując, uczniowie powinni próbować wpleść w wypowiedź kwestie z dramatu z poprzedniego ćwiczenia. Niech widzowie podzielą się wrażeniami i refleksjami: w jaki sposób Henryk różni się od Pankracego? Jaki wydźwięk mają zdania z dramatu, w jakim kontekście ich użyto? Kto według uczniów ma rację? Czy łatwo dali się przekonać i dlaczego? W jaki sposób każdy z nich broni swojego stanowiska? Jakich używa argumentów, do jakich wartości się odwołuje? Czy doszło do jakiejś manipulacji?

Prześledźcie w trzeciej części dramatu drogę hrabiego Henryka przez obóz rewolucjonistów. Wybierzcie postacie, w których role wejdziecie. Wczujcie się w swoją rolę. Przemyślcie mimikę, gesty, pozy, słowa, jakie dana postać wypowiada. Zastanówcie się nad rekwizytami. Przygotujcie wypowiedź postaci: kim jesteś?, dlaczego się tu znalazłaś?, co robisz?, co czujesz?, czego chcesz?, co trzymasz w rękach?, do czego ci to potrzebne? Opracujcie żywy obraz. Możecie skorzystać z notatki graficznej. zamieszczonej na następnym slajdzie. Elementów na niej uwzględnionych nie wolno Wam pominąć.

Opracowanie lektury: Radosława Górska

Aleksander Fredro

Zemsta

Szukamy współczesnego Papkina*

Ustalcie informacje wstępne o bohaterze oraz jego wygląd.

* Pomysł zaczerpnięty ze strony https://teatrotekaszkolna.pl/konspekt/detal?id=265

Zadanie

Tematy monologu i fragmenty tekstu

Dyskusja

1. Uważnie przeczytajcie wybraną dla Was scenę. Przedyskutujcie, jakie Waszym zdaniem cechy bohatera ujawnia scena. Zwróćcie uwagę także na didaskalia.
2. Określcie, co jest zabawnego w tej scenie: co Was śmieszy w danej sytuacji, w wypowiedziach bohaterów, w postaciach?
3. Zastanówcie się nad postacią współczesnego Papkina. Jak by wyglądał? Kim by był? Jak by się zachowywał?
4. Narysujcie projekt kostiumu lub znajdźcie w Internecie zdjęcia postaci, która odpowiada Waszym wyobrażeniom o współczesnym Papkinie. Przygotujcie uzasadnienie swojego wyboru.
5. Stwórzcie wypowiedź (monolog) współczesnego Papkina na temat, którego dotyczy scena.

Dokonajcie analizy scen z Zemsty, które stanowiły podstawę waszych działań. Spróbujcie zdecydować, z jakim rodzajem komizmu mieliście do czynienia. Wnioski wpiszcie do tabeli. Obserwując prezentacje, zastanawiajcie się wspólnie, co w nich bawi, jakie elementy komiczne zostały wykorzystane, jakie znaki sceniczne uwspółcześniające postać wykorzystano. Omawiając prezentacje, starajcie się ustalić, jaki rodzaj komizmu wystąpił w nich wystąpił. Wnioski wpiszcie do tabeli. Porozmawiajcie, czy uwspółcześnienie postaci, jakiego dokonaliście, pomogło wam zrozumieć bohatera. Tak? Nie? Dlaczego? Komizm postaciKomizm sytuacyjnyKomizm słownyprzejawia się najczęściej w wyglądzie i/lub zachowaniu postacipolega na tworzeniu między bohaterami zabawnych zdarzeń i sytuacjiwyraża się w odpowiednio prowadzonym dialogu bądź w wywołujących wesołość zwrotach i zestawieniach słów

Propozycje fragmentów tekstu do wykorzystania:

1. Akt I, scena II – poznajemy Papkina jako człowieka skłonnego do przechwałek i kłamstwa;
2. Akt I, scena III i IV – Papkin jest przekonany o swojej niesłychanej atrakcyjności;
3. Akt II, scena VII – scena rozmowy pomiędzy Papkinem i Klarą, Papkin jako zalotnik;
4. Akt III, scena IV - Papkin z misją u Rejenta, zachowanie Papkina w sytuacji, gdy jest przekonany o swojej przewadze nad rozmówcą;
5. Akt IV, sceny IV, V i VI – Papkin jest przekonany, że został otruty, robi rozrachunek z życiem i pisze testament.

W roli dziennikarza

Dziady cz.II

Dziady cz. III

Balladyna

Propozycja pierwsza

W redakcji...

Wyobraźcie sobie, że tworzycie zespoły redakcyjne nowej gazety, w której będziecie publikować materiały związane z lekturami. Poszukajcie dla niej ciekawej nazwy. Możecie skorzystać z generatora nazw.

Ustalcie skład zespołu redakcyjnego i zakres obowiązków:

• redaktor naczelny
• redaktor tematyczny
• redaktor tematyczny
• korektor językowy
• redaktor techniczny

Wasze zadanie polega na przygotowaniu serii artykułów na temat Dziadów, jakie odbyły się na pobliskim cmentarzu. Przydzielcie każdemu zespołowi redakcyjnemu temat, którym się ma zająć. Każdy tekst trzeba w sposób ciekawy zatytułować i opatrzyć leadem, który będzie mógł być umieszczony na pierwszej stronie. Teksty powinny obejmować następujące kwestie: - artykuł dotyczący obrzędu Dziadów i jego związek ze współczesnymi zwyczajami Zaduszków; - informacja o gromadzeniu się ludzi na cmentarzu - opis nastroju święta; - relacja z pojawienia się Rózi i Józia wraz z komentarzem reporterskim, przesłanie sceny; - relacja z pojawienia się Widma złego pana i chóru ptaków nocnych z komentarzem reporterskim, przesłanie sceny; - historia Kruka - informacja i komentarz reportera; - historia Sowy - informacja i komentarz; - relacja z pojawienia się ducha Zosi z komentarzem dotyczącym przesłania sceny; - wywiad z uczestnikami obrzędu o pojawieniu się Upiora, domysły na temat relacji łączących go z pasterką w żałobie. Teksty powinny być napisane komputerowo, czcionką Times New Roman 12, z odstępem między wersami 1,20 pkt. i marginesem 3 cm z obu stron. Redaktor naczelny koordynuje pracę zespołów, kontroluje czas, docenia zaangażowanie poszczególnych członków zespołów; Redaktorzy techniczni szukają właściwych grafik z legalnych źródeł, np. https://pixabay.com/pl/ Korektorzy językowi gromadzą wyrazy bliskoznaczne do wyrazów, które mogą się często powtarzać, np.: obrzęd, cmentarz, duch, prośba, przesłanie itp.

Zapoznajcie się z radami dla redaktorów: Praktyczne rady: jak pisać teksty - Szanuj swoich rozmówców. W końcu poświęcają Ci swój czas. - Redakcja to redukcja – nie bój się skracania swoich tekstów. Są dzięki temu bardziej dynamiczne i przez to ciekawsze. - Przed przesłaniem tekstu do redakcji ZAWSZE przeczytaj go po sobie jeszcze raz. Zawsze, choćby nie wiem, jak czas naglił. - Zawsze sprawdzaj, weryfikuj informacje. - Nie obrażaj się na redaktora za jego ingerencje w tekst czy tytuł. Choć jeśli masz argumenty, walcz o swoje, szanując jednak czas redaktora. Informacja powinna być: - aktualna – podana tak szybko, jak to w konkretnym medium możliwe, - wierna, rzetelna – czyli w obiektywny i prawdziwy sposób oddająca opisywany fakt, - zwięzła – precyzyjnie opisująca wydarzenie, bez zbędnych słów, - ścisła, jednoznaczna – opowiadająca o konkretnym wydarzeniu, bez zbędnych wątków pobocznych, - zrozumiała – dostosowana językowo do konkretnego odbiorcy, - obrazowa – stosująca określenia, dzięki którym odbiorca będzie mógł wyobrazić sobie to wydarzenie. Publicystyka powinna być: - aktualna – podobnie jak teksty informacyjne, także tu trzeba się zazwyczaj odnosić do bieżących wydarzeń, - obrazowa – dobra publicystyka nie może być „sucha”, kostyczna – musi się po prostu dobrze czytać, - przystępna – zrozumiała dla przeciętnego odbiorcy, któremu uczciwie należy wiele rzeczy wytłumaczyć, - tendencyjna – może taka być, choć nie musi, jednak zawsze dziennikarz prezentuje w jej ramach swój własny, subiektywny punkt widzenia, - dociekliwa – o ile informacja jedynie sygnalizuje zaistniały fakt, o tyle tekst publicystyczny powinien spojrzeć na niego z różnych stron lub choćby dogłębnie go potraktować z jednej z nich, - ścisła – nie wolno „nudzić”, czytelnik też człowiek, więc trzeba zastanowić się, kiedy z czegoś zrezygnować, by nie zasnął lub nie porzucił artykułu; zawsze warto pamiętać, że redakcja to redukcja, że może warto z czegoś zrezygnować, by nie utracić dynamiki tekstu. Ważne pojęcia: Artykuł publicystyczny – dogłębnie traktuje temat, także w oparciu o badania naukowe. Dziennikarz stawia tezę i pod jej kątem analizuje dostępne fakty. W tekście powinny pojawić się wypowiedzi osób, które w poruszanej dziedzinie są specjalistami. Informacja odpowiada na pytania:  Co?  Kto?  Gdzie?  Kiedy?  Jak?  Dlaczego? W tekście informacyjnym odpowiedzi na te pytania powinny się znaleźć już na początku tekstu. Choć niekoniecznie w pierwszym zdaniu. Zasadą budowania tekstu informacyjnego jest tzw. odwrócona piramida. Oznacza to tyle, że na początku przekazu znajdują się najważniejsze informacje, potem zaś jedynie się je rozwija, uzupełnia, wplata istotne wątki poboczne. Komentarz – o wiele bardziej niż wszystkie inne gatunki dziennikarskie prezentuje stanowisko autora w poruszanej sprawie. Jest też formą bardzo związaną z aktualnymi wydarzeniami. Komentator powinien umiejętnie kształtować sposób postrzegania danej sprawy, rzucać na nią nowe światło, naprowadzać czytelników na nowy tok myślenia i do niego przekonywać. Lid (lead) – głowa informacji prasowej lub krótkie wprowadzenie do artykułu publicystycznego. Początek informacji; skondensowany w treści, na ogół mieszczący się w jednym akapicie. Lid jest zawsze graficznie wyróżniony w tekście (wytłuszczenie, ramka, apla itp). Reportaż – to pokazanie rzeczywistości za pośrednictwem dziennikarza (w tym przypadku: reportera). Reporter przekazuje to, co widział, co opowiedzieli mu świadkowie, co wyczytał w dokumentach. Reportaż opowiada głównie o ludziach, a dzięki nim – o wydarzeniach, problemach lub zjawiskach. Forma i styl są w przypadku reportażu niezwykle istotne. To, po felietonie, najbardziej literacki spośród gatunków dziennikarskich. Stopka redakcyjna – miejsce w dzienniku lub czasopiśmie, w którym zawarte są dane o redakcji oraz numer ISSN – pozwolenie na druk, wydane przez Bibliotekę Narodową. Wywiad –forma dziennikarska, polegająca na zadawaniu pytań oraz rozmowie. Po pierwsze, trzeba dobrze poznać osobę, z którą się będzie rozmawiać, jej poglądy, wypowiedzi, twórczość itd. – ważny jest więc tzw. research na jej temat. Po drugie, wywiad nie musi (a nawet nie powinien!) być zapisem rozmowy 1:1. Po trzecie, to nic, że sama rozmowa była długa. Efekt na papierze (ekranie) wcale nie musi być tak samo długi. Zazwyczaj nawet wywiady nie powinny być bardzo długie, bo czytelnicy też mają swoją wytrzymałość. Zajawka – eksponowana najczęściej na stronie pierwszej informacja odsyłająca do całego tekstu wewnątrz gazety.

Teraz przed Wami trudne zadanie. Trzeba ustalić, jak rozmieścić teksty i zdjęcia. Tutaj redaktorzy tematyczni i techniczni powinni wynegocjować układ treści w gazecie. Skorzystajcie z podpowiedzi na stronie juniormedia.pl w filmie https://vimeo.com/16289466 Redaktor naczelny i korektorzy językowi pracują na poprawnością artykułów. Redaktor naczelny ma prawo zmieniać tekst, skracać go albo oddać do poprawek. Korektor nanosi zmiany dotyczące: ortografii, interpunkcji, poprawności gramatycznej i stylistycznej.

Korzystając ze strony Juniormedia.pl lub programu graficznego np. Canva złóżcie swoją gazetę. Redaktor naczelny na pewno doceni Wasz trud.

Skandal w Wilnie! - relacje naszych dziennikarzy

Wciel się w rolę dziennikarza śledczego i wyciągnij na światło dzienne skandaliczne śledztwo, jakie opisuje Adam Mickiewicz w III części "Dziadów". Ciekawa jestem, do jakich wniosków doprowadzi Cię praca! Wszystko zależy od Twojej dociekliwości. W moim opracowaniu znajdziesz tylko niektóre z materiałów. Samodzielnie możesz ich znaleźć o wiele więcej. Pamiętaj jednak, że najważniejszym materiałem jest tekst Adama Mickiewicza. Możesz pracować samodzielnie lub w grupie z kolegami. Sami zdecydujcie o podziale zadań. Jeśli uznacie za stosowne, możecie rozbudować projekt.

Zadania dla dziennikarzy

• Waszym zadaniem jest przedstawienie tła historycznego wydarzeń. Korzystając z Przedmowy do Dziadów cz. III, oraz dostępnych źródeł historycznych (np. encyklopedia Mickiewicz, książki Jerzego Borowczyka, Rekonstrukcja procesu filaretów i filomatów 1823 - 1824 i źródeł internetowych zwięźle opowiedzcie o sytuacji Polaków pod zaborem rosyjskim w początkach XIX wieku. Skoncentrujcie się na faktach dotyczących organizacji młodzieżowych na Uniwersytecie Wileńskim, represjach ze strony władz carskich oraz samym procesie filaretów z lat 1823 – 1824. Przedstawcie wyroki na wymienionych w Dedykacji przyjaciół Mickiewicza i samego poetę. Poszukajcie odpowiednich ilustracji, które wykorzystacie w materiale.
• Śmierć i narodziny w celi – metamorfoza Gustawa. Waszym zadaniem jest przedstawienie metamorfozy Gustawa w Konrada jako sensacyjnego wydarzenia. Powinniście wyjaśnić, kim był Gustaw, dlaczego znalazł się w więzieniu, dlaczego odrzucił ewentualność wyjścia na wolność, jak doszło do jego przemiany w Konrada. Skorzystajcie z Prologu, encyklopedii o Mickiewiczu – hasło: Gustaw- Konrad. Postarajcie się zaciekawić swoich czytelników (widzów). Poszukajcie odpowiednich ilustracji, które wykorzystacie w materiale.
• Relacje na żywo spod klasztoru bazylianów. Waszym zadaniem jest zebrać od przechodniów, gapiów, rosyjskich żołnierzy i wychodzącego z klasztoru księdza Lwowicza informacje o tym, jak traktowani są uwięzieni studenci. Pamiętajcie jest Wigilia, jest sporo ludzi wracających z przyklasztornego kościoła z pasterki. W tłumie pojawiają się różne plotki. Wiarygodne informacje może przekazać ksiądz Lwowicz, który był z więźniami w celi Konrada. Wykorzystajcie jak najwięcej informacji ze sceny I dramatu Mickiewicza. Pamiętajcie, że prowadzący powinien porządkować na bieżąco zebrany materiał. Poszukajcie odpowiednich ilustracji, które wykorzystacie w materiale.
• Wywiad z Janem Sobolewskim – przeprowadźcie wywiad z bohaterem, (który na przykład jest prowadzony przez żołnierza na przesłuchanie. Na chwilę został sam, przykuty kajdankami do barierki, bo prowadzący go żołnierz musiał pilnie odejść. Jako tło wywiadu możecie dobrać odpowiednie kadry z filmu „Lawa” lub poszukajcie odpowiednich ilustracji). Możecie też wcielić się w role filmowców, którzy na podstawie opowiadania Janka nakręcą krótki film. Wykorzystajcie informacje ze sceny I „Dziadów” cz. III .
• Zza murów rozlega się pieśń zemsty. Zadaniem Waszej grupy jest omówić jej treść. Załóżcie, że udało Wam się dotrzeć do kopii pieśni śpiewanych przez studentów. Przedstawcie je jako wyraz buntu młodzieży i sformułowany ad hoc program działania. Możecie wykorzystać fragmenty filmu „Lawa”. Pamiętajcie, aby opatrzyć Waszą analizę dziennikarskim komentarzem. Wykorzystajcie informacje ze sceny I „Dziadów” cz. III. Poszukajcie odpowiednich ilustracji, które wykorzystacie w materiale.

Kontekst historyczny - wskazówki

Śmierć i narodziny w celi

Relacje spod Bazylianów

Wywiad z Janem Sobolewskim

Studenci śpiewają!

Zadanie długoterminowe dla chętnych

Zadanie długoterminowe dla chętnych Zbierz przygotowane przez kolegów relacje i zrób z nich jednodniówkę przy wykorzystaniu programu lub zmontuj reportaż filmowy. http://pubhtml5.com/ Digital Publishing Platform & Software for Magazines,Catalogs,Brochures,FlipBook & More | PubHTML5It is all-in-one digital publishing solution for all businesses, small businesses, non-profit organizations, and even individuals. This platform by...Pubhtml5

Zadanie do samodzielnego wykonania

Zadanie do samodzielnego wykonania Uważnie przeczytaj bajkę Góreckiego opowiedzianą przez Żegotę i odczytaj jej symboliczny sens. ŻEGOTAGdy Bóg wygnał grzesznika z rajskiego ogrodu,Nie chciał przecie, ażeby człowiek umarł z głodu;I rozkazał aniołom zboże przysposobićI rozsypać ziarnami po drodze człowieka.Przyszedł Adam, znalazł je, obejrzał z dalekaI odszedł; bo nie wiedział, co ze zbożem robić.Aż w nocy przyszedł diabeł mądry i tak rzecze:«Niedaremnie tu Pan Bóg rozsypał garść żyta,Musi tu być w tych ziarnach jakaś moc ukryta;Schowajmy je, nim człowiek ich wartość dociecze».Zrobił rogiem rów w ziemi i nasypał żytem,Naplwał i ziemią nakrył, i przybił kopytem; —Dumny i rad, że boże zamiary przeniknął,Całym gardłem rozśmiał się i ryknął, i zniknął.Aż tu wiosną, na wielkie diabła zadziwienie,Wyrasta trawa, kwiecie, kłosy i nasienie.Słowo, Kłamstwo, PrawdaO wy! co tylko na świat idziecie z północą[28],Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą;Kto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,Myśli Boga oszukać — oszuka sam siebie.

Balladyna

Insecenizacje

Skąpiec

Kordian

1. Harpagon wydaje kolację

Uważnie przeczytaj fragment komedii. Zwróć uwagę na to, jak Harpagon zwraca się do swojego sługi Jakuba oraz do rządcy Walerego.

Przedstaw krótko trzy osoby występujące w scenie „Skąpiec wydaje kolację”.

Odpowiedz na pytania: Jaką myśl Harpagon chce wyryć złotymi literami nad kominkiem? Jak ty rozumiesz tę sentencję? Jak ją rozumie Harpagon?

Podaj kilka przykładów wypowiedzi Harpagona, które świadczą o jego specyficznym rozumieniu gościnności.. Czy jego goście będą się czuli dobrze? Dlaczego?

Rozwiązanie

Zaplanuj menu na kolację u Harpagona zgodne z jego wyobrażeniem gościnności.

Jak Harpagon traktuje swoje konie? O czym to świadczy?

Przygotujcie przedstawienia na podstawie tekstu „Skąpiec wydaje kolację”. W tym celu: podzielcie się na pięcioosobowe grupy, skróćcie tekst, dostosujcie go do swoich możliwości, możecie uwspółcześnić dialogi, nadajcie tytuł swojej sztuce, uważnie przeczytajcie didaskalia i przygotujcie elementy scenografii (kostiumy, rekwizyty, dekoracje, zaprojektujcie afisz teatralny,

Rozwiązanie

Rozwiązanie

Rozwiązanie

Rozwiązanie

Molier Skąpiec wydaje kolację Scena V Osoby: Harpagon, Walery, Jakub HARPAGONWalery, pomóż mi w tej sprawie. Chodź tu, imć Jakubie, zbliż się, zachowałem cię na ostatek. JAKUBCzy do stangreta zamierza pan mówić, czy do kucharza? Bo jestem jednym i drugim. HARPAGONDo obydwóch. JAKUBAle do którego najpierw? HARPAGONDo kucharza. JAKUBNiech pan zaczeka, jeśli łaska. Zdejmuje liberię stangreta i ukazuje się ubrany za kucharza HARPAGONCóż to, u diaska, za jakieś komedie? JAKUBJestem na usługi. HARPAGONPrzyrzekłem wydać dziś kolację, Jakubie. JAKUB na stronieCuda się dzieją! HARPAGONPowiedz no mi: potrafisz zgotować, jak się należy? JAKUBOwszem, jeżeli pan da dosyć pieniędzy. HARPAGONCóż u diabła, ciągle pieniędzy! Zdawałoby się, że oni nie umieją nic innego, jak tylko: pieniędzy, pieniędzy, pieniędzy. Wciąż jedno słowo w gębie: pieniędzy! Ciągle słyszę tylko: pieniędzy! Oto ich ulubiony konik: pieniądze! WALERYSłyszał kto kiedy bezczelniejszą odpowiedź! Wielka sztuka ugotować dobrą kolację za drogie pieniądze! to najłatwiejsza rzecz pod słońcem; nie ma tak miernej mózgownicy, która by się nie wysiliła na to. Kto chce okazać, że jest zdatnym człowiekiem, powinien umieć dać dobrze jeść za tanie pieniądze. JAKUBDobrze jeść za tanie pieniądze! WALERYRozumie się. JAKUB do WaleregoDalibóg, panie rządco, bardzo byłbym wdzięczny, gdybyś mnie pan nauczył tego sekretu. I objął urząd kucharza, bo, jak widzę, w tym domu do wszystkiego chcesz nos wściubiać. HARPAGONCicho mi! Czegóż więc trzeba? JAKUBOto jest tu pan rządca, który ugotuje panu dobrze jeść za tanie pieniądze. HARPAGONHej tam! Masz mi odpowiadać na pytanie. JAKUBIleż osób? HARPAGONOsiem do dziesięciu; ale trzeba liczyć tylko na osiem. Gdzie jest dla ośmiu, znajdzie się i dla dziesięciu. WALERYRozumie się. JAKUBAno, to trzeba będzie cztery wielkie dania i pięć przystawek. Zupa... Pierwsze danie... HARPAGONCóż u diabła, to by starczyło dla całego miasta! JAKUBPieczyste... HARPAGON zasłaniając mu usta rękąA, łotrze, pożreć chcesz mnie całego! JAKUBLegumina... HARPAGON zasłaniając mu znowu ustaJeszcze! WALERY do JakubaChcesz, aby wszyscy popękali? Czy pan po to sprosił gości, aby ich uśmiercać z przejedzenia? Idźże sobie przeczytać, jakie przepisy zdrowotne, i popytaj się lekarzy, czy może być coś szkodliwszego dla człowieka niż nadmierne jedzenie. HARPAGONMa słuszność. WALERYDowiedzże się, Jakubie, ty i podobni tobie, że to prosta mordownia, stół przeładowany potrawami. Kto chce się okazać prawdziwym przyjacielem swych gości, daje im jeść skromnie; toć, wedle słów starożytnego filozofa, po to się je, aby żyć, nie zaś po to się żyje, aby jeść. HARPAGONAch, pięknie powiedziane! To najpiękniejsza sentencja, jaką słyszałem w życiu: Po to się żyje, aby jeść, a nie po to je, aby żyć... Nie, nie, to nie to. Jak ty to powiedziałeś? WALERYPo to się je, aby żyć, nie zaś po to się żyje, aby jeść. HARPAGON do JakubaAha. Słyszałeś? do WaleregoCóż to za wielki mędrzec powiedział? WALERYNie przypominam sobie w tej chwili. HARPAGONPamiętaj mi spisać te słowa: chcę je wyryć złotymi literami nad kominkiem. WALERYNie omieszkam. Co się zaś tyczy wieczerzy, niech pan to mnie pozostawi; już ja wszystko zarządzę jak trzeba. HARPAGONWięc dobrze. JAKUBTym lepiej! Mniej będę miał kłopotu. HARPAGON do Walerego Najlepiej dać coś takiego, czego nie można dużo jeść i co zaraz syci: ot, potrawkę baranią dobrze tłustą; do tego ciasto nadziewane gęsto kasztanami. To zapycha. […] HARPAGONA teraz, Jakubie, trzeba wychędożyć karocę. JAKUBNiech pan czeka: to do stangreta. wkłada płaszczPowiada pan... HARPAGONŻe trzeba wychędożyć karocę i mieć konie w pogotowiu. Zawieziesz na jarmark... JAKUBPańskie konie? Ależ, dalibóg, one po prostu z nóg lecą! Nie powiem panu, że leżą na podściółce: biedne zwierzęta nie wiedzą, co to podściółka, nie ma co o tym gadać! Ale trzyma je pan na tak ścisłym poście, że to już ledwie cienie, widma, szkielety, a nie konie. HARPAGONWielka krzywda! Cały dzień nic nie robią. JAKUBPan myśli, że kto nic nie robi, to już jeść nie potrzebuje? Lepiej by wyszło na zdrowie biednym bydlątkom pracować porządnie, ale za to najeść się do syta. Serce się kraje patrzeć na tę mizerię! Bo, koniec końców, człowiek ma serce dla swoich koni: zdaje mu się, że sam cierpi, kiedy patrzy na ich niedolę. Od ust sobie codziennie odejmuję, aby je pożywić; proszę pana, trzeba być z kamienia, aby tak nie mieć litości nad bliźnim. HARPAGONNiewielka praca odwieźć panienki na jarmark. JAKUBNie, panie, nie miałbym odwagi ich zaprząc, sumienie by mnie gryzło, gdybym uderzył batem te chudzięta. Jakże pan chcesz, aby one zawlokły karocę, skoro same ledwie się wloką! WALERYUproszę sąsiada, aby zastąpił Jakuba na koźle; wszakże i tak będzie tu potrzebny. JAKUBNiech będzie. Wolę już, niech zginą z innej ręki, nie z mojej. WALERYPan Jakub coś dużo rezonuje. JAKUBPan rządca coś we wszystko nos wściubia. HARPAGONCicho tam! JAKUBJa, bo proszę pana, znieść nie mogę lizunów i dobrze widzę, do czego zmierza. To jego wieczne trzęsienie się nad chlebem, winem, nad drzewem, solą i świecami, to tylko po to, aby panu bakę świecić i ująć pana za serce. Wściekłość mnie już bierze; przykro mi, doprawdy, codziennie słyszeć, co ludzie gadają o panu. Niech co chce będzie, ja i dla pana, mimo wszystko, mam serce: po moich koniach pan jest człowiekiem, którego kocham najwięcej na świecie. HARPAGONMógłbyś mi powiedzieć, mości Jakubie, co o mnie gadają? JAKUBOwszem, gdybym był pewny, że pan się nie pogniewa. HARPAGONNie, ani trochę. JAKUBAha! pewien jestem, że pan by się rozzłościł. HARPAGONAni mi się śni. Owszem, przyjemność mi zrobisz: rad będę usłyszeć, co ludzie o mnie mówią. JAKUBSkoro więc pan każe, powiem otwarcie, że drwią wszędzie z pana. Ze wszystkich stron przycinki za pana musimy znosić, świat nie ma większej uciechy niż dworować sobie z pana i obnosić coraz to nowe powiastki o pańskim sknerstwie. Jeden mówi, że pan każe drukować osobne kalendarze z podwójną liczbą dni krzyżowych i wigilii, aby domownikom nałożyć dubeltową liczbę postów; drugi, że pan zawsze się umie pogniewać o coś na służbę z okazji Nowego Roku lub odprawy, aby móc nic nie dać. Ten powiada, że pewnego razu pozwałeś pan kota z sąsiedniego domu za to, że panu zjadł resztkę potrawki baraniej; ów, że schwytano pana w nocy, jak pan sam podkradał owies koniom, i że własny stangret, ten, co tu był przede mną, wrzepił panu po ciemku porcyjkę batogów, do których się pan nikomu nie przyznał. Słowem, mam rzec prawdę? Ruszyć się nie można, aby się nie słyszało, jak pana obrabiają na wszystkie strony. Jesteś pan pośmiewiskiem całego świata; nikt o panu inaczej nie mówi, tylko jak o skąpcu, dusigroszu, brudasie i lichwiarzu. HARPAGON bijąc Jakuba Jesteś głupiec, bałwan, hultaj i bezczelnik. JAKUBA co, nie zgadłem? Nie chciał pan wierzyć. Mówiłem, że się pan pogniewa, jak powiem prawdę. HARPAGONNauczę cię takich gadań! Jesteś głupiec, bałwan, hultaj i bezczelnik. JAKUBA co, nie zgadłem? Nie chciał pan wierzyć. Mówiłem, że się pan pogniewa, jak powiem prawdę. HARPAGONNauczę cię takich gadań! Molier, Skąpiec wydaje kolację, [w:] tegoż, Skąpiec, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, Wrocław 1971, s. 27–30.

Kordian - romantyczny homo viator

Uporządkuj wydarzenia z życia bohatera na osi czasu.

Na mapie zaznacz miejsca podróży Kordiana.

Dziennik z podróży.

Wczytaj się w tekst.

Scenki na podstawie dzienników z podróży.

Portret Kordiana po doświadczeniach podróży.

Portret Kordiana u progu podróży.

Na podstawi ustaleń z poprzedniego spotkania stwórzcie rysunkowy portret Kordiana u progu podróży: kim jest? Co czuje, myśli? Jak te uczucia czy refleksje odzwierciedlają się w jego ciele (postawa ciała, wyraz twarzy)? Czy ma jakieś rekwizyty?

Spróbuj wczuć się w rolę bohatera i w imieniu Kordiana prowadź dziennik z podróży. Możesz w nim zapisywać wrażenia, refleksje, stany emocjonalne, możesz umieszczać zdjęcia. Możesz posłużyć się cytatami z dramatu oraz tekstami piosenek, informacjami z przewodników i wszystkim, co Ci wpadnie do głowy.

Na podstawie słów bohatera, można zrekonstruować jego osobowość, poznać sposób patrzenia na świat i kształtujące się poglądy. Przyjrzyj się wypowiedziom Kordiana, wyszukaj fragmenty, w których bohater: - charakteryzuje/opisuje miejsca, zdarzenia; - dzieli się swoimi spostrzeżeniami, refleksjami dotyczącymi natury ludzkiej; - opisuje swoje wewnętrzne przeżycia. Nauki, jakie bohater wyciągnął.

1. Waszym zadaniem będzie teraz przygotowanie scen na podstawie stworzonych dzienników. 2. Zaprezentujcie je zgodnie z kolejnością miejsc w podróży Kordiana. 3. Po każdym przystanku podróży porozmawiajcie o scenie, tak aby zobaczyć, jak zmieniał się bohater w stosunku do poprzedniej sceny.

Jak zmienia się bohater po odbytej podróży? Kim jest teraz? Stwórzcie rysunkowy portret, analogiczny do tego, który powstał w pierwszym ćwiczeniu – i zestawcie oba wizerunki ze sobą.

Escape room

Dziady cz. II - Ciemno wszędzie, głucho wszędzie...

Balladyna - Korona Popielów

START

Ciemno wszędzie, GŁUCHo wszędzie...

Gra na motywach "Dziadów" cz. II Adama Mickiewicza

Przygotowała: Radosława Górska

Jest późny listopadowy wieczór. Wicher taki, że trudno złapać oddech, deszcz siecze prosto w twarz. Chcesz jak najszybciej znaleźć się w ciepłym i bezpiecznym miejscu. Podchodzisz do bramy swojego domu, a tam... zamknięte na klucz. Ze skrzynki na listy wystaje jakiś papier... Przeczytaj go.

Witaj Nieszczęśniku!Ha, ha, ha! Nie wejdziesz tu! Kod do bramy został zmieniony! Musisz wytężyć wzrok, żeby znaleźć podpowiedź.

Porzućcie wszelką nadzieję, którzy tu wchodzicie.

Jeśli marzysz o nocy w domu, musisz zdobyć kod otwierający bramę! A to nie będzie łatwe! Wykaż się niebywałą odwagą, sporą wiedzą i logicznym kojarzeniem faktów. Wypełnij wszystkie misje, w każdej możesz zdobyć jeden element kodu. A teraz kliknij na świeczkę, aby pójść na nocną wyprawę na cmentarz.

Korona Popielów

Gra na motywach "Balladyny"

MISJE

POSTACIE

WPROWADZENIE

Wehikułem czasu do świata "balladyny"

MISJE

POSTACIE

WPROWADZENIE

Jesteś jednym z uczestników ekspedycji do świata "Balladyny". Twoje zadanie polega na tym, aby zdobyć Koronę Lecha i przenieść ją bezpiecznie w przyszłość. Jeśli Ci się to uda, zdobędziesz szacunek i miłość Polaków, bowiem korona zapewni im mądre i dobre rządy. Jednak uważaj, czekają na Ciebie trudne zadania i niebezpieczeństwa. Powodzenia!

MISJE

POSTACIE

WPROWADZENIE

SŁUGA GOPLANY, DIABLIK, LENIWY I GŁUPI

Chochlik

JEDEN Z DIABLIKÓW GOPLANY, DOBRY I PRACOWITY

SKIERKA

NIMFA WODNA, WRÓŻKA, WIEDŹMA

GOPLANA

mędrzec, trochę zdziwaczał, żyjąc samotnie

PUSTELNIK

+ info

Naprawdę to szlachetny król Popiel III, którego strącił z tronu jego okrutny brat, Popiel IV. Przed śmiercią z rąk uzurpatora uchroniła go ucieczka do puszczy i prowadzenie pustelniczego życia. Mniej szczęścia mieli inni członkowie królewskiego rodu. Dzieci Popiela III zostały zamordowane. Popielowi udało się przed bratem ukryć cudowną koronę Koronę Lecha. Jej brak w państwie oznacza chaos i tyranię.

+ info

Goplana - pani Gopła zakochała się w człowieku Grabcu. Chce pozyskać jego uczucie i dlatego miesza się do spraw ludzkich. Uważaj, potrafi czarować.

+ info

Bardzo kocha swoją panią. Jest posłuszny, ale nie umie odczytać intencji wróżki. Dlatego rozkochał Kirkora w obu siostrach: Balladynie i Alinie. Umie czarować. Jeśli chce potrafi być niewidzialny dla ludzi. Pięknie śpiewa.

+ info

Nie można polegać na Chochliku, jest niedbały i pazerny. Myśli przede wszystkim o sobie i swojej wygodzie. Grabiec uczynił go ministrem.

MISJE

POSTACIE

WPROWADZENIE

Od której misji chcesz zacząć?

W GĄSZCZU DRZEW

W Pabianicach

W ZAMKU KIRKORA

W Gnieźnie

nad gopłem

Zdobądź kod, wypełniając wszystkie ZADANIA dotyczące dramatu Juliusza Słowackiego, zanim wyruszysz w przyszłość i ocalisz świat. Powodzenia!

Ocal przyszłóść

Gry i projekty

Zemsta

Noc listopadowa

Dziady cz. III

Kordian

Podsumowanie lektury

Wybierz metodę

Zbierz materiał

Zwizualizuj, zdigitalizuj, zaudioalizuj swoją koncepcję

Pochwal się efektem

Zabezpiecz pracę przed zniszczeniem

Pora na podsumowanie lektury. To ważny etap pracy, bo przecież chcesz ważne treści zapamiętać na długo. Podsumowywać można różnie i tylko od Ciebie zależy, którą metodą zechcesz dziś pracować. A jest z czego wybierać. Dopasuj sposób postępowania do swoich upodobań. Możesz: 1. Nagrać film edukacyjny, w którym poruszysz najważniejsze problemy Kordiana i wyrazisz własne przekonania. 2. Posłużyć sie metodą Mapy myśli i uporządkować materiał wokół głównych zagadnień. Pracujesz wówczas od ogółu do szczegółu. 3. Przygotować piękny plakat, na którym przy pomocy słowa i obrazu omówisz to, co z Kordiana trzeba zapamiętać. 4. Przygotować prezentację multimedialną o utworze. 5. Opracować lapbooka dotyczącego utworu. 6. Wymyślić grę planszową opartą na fabule Kordiana. 7. Przygotować zestaw fiszek dotyczący dramatu. 8. Opracować chmurę wyrazów dotyczącą dzieła Słowackiego.

W zależności od metody, jaką wybierzesz, trzeba wyselekcjonować materiał. Warto zadbać o to, by w każdym wypadku pojawiły sie słowa kluczowe. Ustalcie wspólnie, jakie to słowa.

Teraz to, co najprzyjemniejsze - praca koncepcyjna.

Jeśli masz ochotę, pokaż mi swoją pracę. Kontakt znajdziesz na ostatnim slajdzie.

Warto zadbać, aby zachować pracę na przyszłość. Przyda się przy powtórkach przed sprawdzianem i maturą. A i dla potomnych warto zachować pamiątkę :)

Zaczynamy Grę o... mur*

Zasady gry:

*Inspiracją do gry był pomysł Ali Podstolec, autorki bloga Nieprzeciętna polonistka

1. Gra jest dobrowolna. 2. Uczeń sam decyduje, czy i co wykona.3. Każdy może wykonać każde zadanie, ale tylko jeden raz.4. Uczeń sam decyduje o formie, w jakiej wykona zadanie.5. Gra trwa od początku omawiania Zemsty przez 2- 3 tygodnie. 7. Za każdą wykonaną pracę uczeń otrzymuje ustaloną liczbę cegiełek. 8. Nauczyciel może przydzielić uczniowi dodatkowo maksymalnie 5 cegiełek za wyjątkową pomysłowość, staranność wykonania.

Zaczynamy Grę o mur

9. Nauczyciel odejmuje maksymalnie 2 cegiełki, jeśli praca zawiera błędy rzeczowe. Taka praca nie jest upubliczniana podczas podsumowania.10. Uczniowie decydują o formie upowszechnienia prac. 11. Ewaluacja projektu następuje na lekcji podsumowującej.

Zadania:

Zadania za 10 cegiełek, czyli obejmujące całość lektury

1. Lapbook z lektury

Zaczynamy Grę o mur

2. Pudełko z lekturą.3. Komiks na podstawie Zemsty4. Gazetka poświęcona komedii.5. Filmik na podstawie dramatu A. Fredry.6. Mapa myśli dotycząca lektury.

Zadania za 9 cegiełek, czyli obejmujące fragmenty lektury, ale pracochłonne

1. Gra planszowa na motywach Zemsty - co najmniej 10 zadań do wykonania.2. Gra dydaktyczna na motywach Zemsty - co najmniej 10 zadań do wykonania.3. Tekst piosenki wybranego bohatera.4. Wykonanie piosenki wybranego bohatera.

Zaczynamy Grę o mur

Zadania za 5 cegiełek, czyli bazujące na wybranych fragmentach lektury

5. Karykatura wybranego bohatera.6. Portret wybranego bohatera uzupełniony głównymi cechami. 7. Teatrzyk kukiełkowy na podstawie wybranych scen.

1. Ilustracja do wybranej sceny dramatu.2. Mem - najzabawniejsze powiedzonka z Zemsty.3. Parafraza wybranego dialogu lub monologu na język współczesny.4. Omówienie wybranego motywu z dramatu.4. Chmura wyrazów związanych z Zemstą.

Uczeń może zaproponować własne zadanie, inne niż zaproponowane.

Zaczynamy Grę o mur

Podsumowanie pracy nad lekturą

Jeżeli Gramy o mur lub pracowaliśmy metodą innego projektu- podsumowanie lektury to prezentacja dokonań uczniów. Ćwiczenia i zabawy wynikające z prac.

Jeżeli nie był prowadzony projekt, podsumowanie może mieć charakter gry edukacyjnej: escape roomu lub teleturnieju z wykorzystaniem aplikacji w LearnigApps.

Ewaluacja pracy nad lekturą.

Interesującym pomysłem może być również Zgaduj zgadula ( 5 sekund) z cytatami z Zemsty.

Jak nam się pracowało przy omawianiu Zemsty Aleksandra Fredry? 1. Najbardziej podobały mi się lekcje dotyczące .................................................................................... ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… 2. Najmocniej zaangażowałem/am się w zadania o .................................................................................... ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… 3. Najtrudniejsze dla mnie było. ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… ........................................................................................................... 4.Najbardziej dumny/a jestem z . ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………............................................................................................................... 5. Zapamiętam, że ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………….....................................................................................................................................……………………… 6.Chciałbym/abym, żeby w przyszłości : ………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………......................................................................................................………………………………………………

Zemsta w szkole ponadpodstawowej

Przecież na nią nie ma czasu!

To fakt.

Dobrodziejstwo lapbooków, pudełek z lekturą, samodzielnie przygotowanych prezentacji. Jeśli w szkole podstawowej uczniowwie tego nie zrobili, mogą to wykonać już na początku szkoły średniej jako projekt np. przy dramacie antycznym. Przyda się do powtórek, a nie zabierze dużo czasu, bo jeszcze pamiętają. Przykład lapbooka moich podopiecznych (W oryginale większość wykonana ręcznie).

Pomysłowość uczniów i nauczycieli jest nieograniczona. Coraz więcej pomysłłów na lekturowniki, graficzne karty pracy, mapy myśli, plakaty itp. I z tego bogactwa trzeba korzystać.

Lekturowy niezbędnik Lekturownik Lektury jak malowane Segregator - materiały można też gromadzić w segregatorze. Ułatwia porządkowanie i umożliwia uzupełnianie w dowolnej chwili. Moi uczniowie prowadzili segregatory od początku nauki w liceum czy technikum. Były tal notatki graficzne i mapy myśli z lektur, teksty popularnonaukowe o lekturach, zestaw opracowanych motywów literackich, słowniczki tematyczne, rady stylistyczne, kryteria oceniania i ich wypracowania. Przed maturą mieli gotowy cały materiał do powtórek. Niektóre z segregatorów były naprawdę piękne!

Zemsta w szkole ponadpodstawowej

Świetnym zadaniem przygotowującym ucznia do wszelkiego pisania w szkole średniej jest opracowywanie motywów w literaturze. Tu znów można zacząć bardzo wcześnie i prosić uczniów, aby bazowali na lekturach, które już znają. Dobrym rozwiązaniem są karty motywów literackich gromadzone przez całą szkołę średnią i systematycznie uzupełniane.

Zemsta w szkole ponadpodstawowej

Wśród opublikowanych tematów jawnych na maturę znalazły się trzy dotyczące Zemsty. Warto zauważyć, że można je omówić przy okazji satyr Krasickiego czy Skąpca Moliera.

Zemsta może też być świetnym kontekstem do utworów satyrycznych czy komediowych.

Warto też młodzieży polecić opracowanie motywów występujących w komedii Aleksandra Fredry.

Na koniec omówienie Zemsty, które może się przydać licealistom i uczniom technikum.

1. Sposoby przedstawiania konfliktów. Omów zagadnienie na podstawie Zemsty Aleksandra Fredry. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst./ Relacje rodzinne w krzywym zwierciadle komedii. Omów zagadnienie na podstawie Skąpca Moliera. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. 2. Komedia charakterów. Omów zagadnienie na podstawie Zemsty Aleksandra Fredry. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst./ Skąpiec jako komedia charakterów 3. Ironiczny i uniwersalny obraz polskich wad. Omów zagadnienie na podstawie Zemsty Aleksandra Fredry. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst./Obraz życia XVIII-wiecznej szlachty. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci satyr Ignacego Krasickiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

We wszystkich poniższych tematach można wykorzystać Zemstę jako kontekst literacki. Obraz Polski i Polaków w literaturze. Omów zagadnienie na podstawie Potopu Henryka Sienkiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Sarmacki portret polskiego szlachcica. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Pamiętników Jana Chryzostoma Paska. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Relacje rodzinne w krzywym zwierciadle komedii. Omów zagadnienie na podstawie Skąpca Moliera. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Konflikt pokoleń jako motyw literacki. Omów zagadnienie na podstawie Skąpca Moliera. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Obraz życia XVIII-wiecznej szlachty. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci satyr Ignacego Krasickiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst. Zwyczaje i obyczaje szlacheckie w kulturze polskiej. Omów zagadnienie na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

poezja.org eszkoła zinterpretuj

Podyskutuj, napisz, sprawdź się

Zadanie

Z opracowanych fragmentów map myśli stwórz jedną mapę pt. Noc listopadowa Stanisława Wyspiańskiego.

Sprawdź się

Napisz

Dokonaj analizy porównawczej wierszy Leopolda Staffa Nike z Samotraki i Ernesta Brylla Nike. Jako kontekst wykorzystaj "Noc listopadową" Stanisława Wyspiańskiego.Leopold Staff Nike z Samotraki W wietrznych falach twych wiotkich szat słyszę muzykęLotu, którego żadne nie prześcigną ptaki,Czarująca bogini triumfu, o, Nike,Co od wieków zdyszana lecisz z Samotraki! Pośpiech potężnych skrzydeł twych powietrze chłoszcze,Niosąc zwycięstwo, sław liście laurowe.Nie pragnę ich. I temu jedynie zazdroszczę,Dla którego w porywie swym straciłaś głowę. Ernest Bryll Nike – I taką właśnie winna być: wszystko co zbędneodjęte ciosem wiatru. Lotki skrzydełdawno pożarło morze. Po cóż ma sterowaćswym, godnym gromu, biegiem. Ręce już u ramionucięte – nie ma komu wkładać wieńców… Pod stopami (być może ocieniony fałdą sukni) przetrwałdziób triery z Rodos – chroniąc zapach smoły,potu wioślarzy, dobrze spojonego drzewa.A to już dużo. Można stąd dopisać,jak okręt w pełnej pianie, dościgając strzałypuszczone z burty wrogów, przeszedł wody Styksu;jak zgasł dźwięk brązu, jak spłonęły barwy…– I taką właśnie winna być. Obmyta ziemiąo piersiach pozbawionych ciepła sutek,bogini rzeki jałowej. Nam trzebaoglądać ją prawdziwie – bezgłową. Bo komu dała choć rąbek lauru na zawsze? Zwycięstwojuż zaczynało klęski. Tylko rozkosz bieguzostała. Echo okrzyków, co ścigaokręty nasze szybciej niż ona…

Podyskutuj

Podyskutuj: 1. Czy romantyczny wzorzec patriotyzmu jest godny polecenia? Jakie stanowisko wobec tego wzorca zajmuje Wyspiański w "Nocy listopadowej"? Czy wzorzec ten jest aktualny do dziś? A może trzeba go unowocześnić? 2. Czy "Noc listopadowa" ma wymowę optymistyczną, czy pesymistyczną?

Powtórz, utrwal, sprawdź się, napisz, podyskutuj ...

Graj

Podyskutuj

Napisz

Zaprojektuj - zadanie dla chętnych

Jakie odczytanie „Dziadów” Adama Mickiewicza znajdujesz na zapowiadającym sztukę plakacie Romana Cieślewicza? Omów zagadnienie, wykorzystując znajomość dramatu.

Czy, a jeśli tak to – które, idee romantyzmu są aktualne w świecie nam współczesnym?

Czy „Dziady” Mickiewicza dla współczesnych odbiorców mogą być tekstem aktualnym? Na jakie problemy napotykają czytelnicy w XXI wieku? Najpierw przeczytaj tekst Doroty Siwickiej zamieszczony poniżej, zreferuj jego główną tezę, a następnie odnieś się do problemu, czy zgadzasz się z takim spojrzeniem na dzieło romantyka? Hipoteza badaczki niech stanie się punktem wyjścia do prezentacji Twoich własnych przemyśleń o aktualności romantycznego arcydzieła. Słuchając kolegów wynotuj, jak wygląda odbiór dramatu wśród młodego pokolenia w wieku XXI. Dziady III – bez odbioruMoże jednak jest tak, że Mickiewicz, że III część „Dziadów” wysyła do nas sygnał, którego nie jesteśmy w stanie odebrać. Może nawet go nie słyszymy. Może brak nam uszu albo jakiegoś słuchu wewnętrznego. Moja hipoteza brzmi następująco: „Dziady” drezdeńskie oparte są na takim ujęciu historii, które wywodzi się z wzniosłego jej odczuwania i do takiego jej odczuwania się odwołuje. My zaś – dzisiaj, w Polsce – nie odczuwamy historii w kategoriach wzniosłości. Żyjemy w czasach (może szczęśliwych), które charakteryzuje zanik poczucia historyczności w ogóle. Jak zatem myśleć, że historia może być Wielka i Straszna? Czy to więc wzniosłość jest barierą, która przeszkadza w odbiorze Mickiewiczowskiego dzieła – nie potrafimy, nie możemy poczuć tego, co on chciałby, abyśmy odczuli. (…) Spytajmy zatem o stan naszych „organów wzniosłości”. Czy odczuwamy wzniosłość natury? Bywa, że tak. Wzniosłość sztuki? Zdarza się coraz rzadziej (…). Czy odczuwamy wzniosłość historii? W to wątpię. A wzniosłość III części „Dziadów”? Czy słuchając „Dziadów”, czujemy dreszcze, czy otwieramy szerzej oczy, czy nabieramy powietrza w płuca, jakbyśmy chcieli wzlecieć, czy sięgamy po szablę? A nasi rodzice, dziadkowie, pradziadkowie? Czy czuli to? Dorota Siwicka, Zapytaj Mickiewicza, Gdańsk 2007, s. 12-13.

Cierpiące matki. Porównaj ich wizerunki przedstawione w średniowiecznym wierszu Posłuchajcie, bracia miła... i fragmencie III części Dziadów Adama Mickiewicza. Lament świętokrzyski (Posłuchajcie, bracia miła...) Posłuchajcie, bracia miła! Chcęć wam skorzyć krwawą głowę1; Usłyszycie mój zamątek2, Jen3 mi się stał w Wielki Piątek. Pożałuj mię, stary, młody, Boć mi przyszły krwawe gody: Jednegociem Syna miała I tegociem ożelała Zamęt ciężki dostał się mnie, ubogiej żenie5, Widząc rozkrwawione me miłe Narodzenie; Ciężka moja chwila, krwawa godzina, Widząc niewiernego żydowina, Iż on bije, męczy mego miłego Syna. Synku miły i wybrany, Rozdziel z matką swoją rany; A wszekom Cię, Synku miły, w swym sercu nosiła, A takież Tobie wiernie służyła. Przemów k‘matce, bych się ucieszyła; Bo już idziesz ode mnie, moja nadzieja miła. Synku, bych Cię nisko miała, Niecoś bych Ci wspomagała: Twoja główka krzywo wisa, tęć bych ja podparła; Krew po Tobie płynie, tęć bych ja utarła; Picia wołasz, piciać bych ci dała, Ale nie lza6 dosiąc Twego świętego ciała. O aniele Gabryjele, Gdzie jest ono twe wesele, Cożeś mi go obiecował tako bardzo wiele, A rzekący: „Panno, pełna jeś miłości!” A ja pełna smutku i żałości; Spróchniało we mnie ciało i moje wszytki kości. Proścież Boga, wy miłe i żądne maciory7, By wam nad dziatkami nie były takie to pozory, Jele ja, nieboga, ninie dziś zeźrzała Nad swym, nad miłym Synem krasnym8, Iż on cirpi męki, nie będąc w żadnej winie. Nie mam ani będę mieć inego, Jedno ciebie, Synu, na krzyżu rozbitego. Poezja polska od średniowiecza do współczesności. Antologia, wybór A. Rajca, J. Polanicki, Warszawa 2001 1 chcęć wam skorzyć krwawą głowę – chcę się wam wyżalić; chcę znaleźć współczucie dla mojej zbolałej głowy 2 zamątek – cierpienie, żałość 3 jen – który 4 ożelała – opłakała 5 żenie – kobiecie 6 nie lza – nie można 7 żądne maciory – proszące matki 8 krasny – piękny Adam Mickiewicz Dziady część III (fragment) P. R o l l i s o n o w a Panie! litość – ja wdowa! Panie Senatorze! Słyszałam, że zabili – czyż można, mój Boże! Moje dziecko! – Ksiądz mówi, że on jeszcze żyje; Ale go biją, Panie! któż dzieci tak bije! – Jego zbito – zlituj się – po katowsku zbito. (płacze) S e n a t o r Gdzie? kogo? – gadaj przecie po ludzku, kobieto. Przykładowy zestaw zadań z języka polskiego P. R o l l i s o n o w a Kogo? ach, dziecko moje! Mój Panie – ja wdowa – Ach, wieleż to lat, póki człek dziecko wychowa! Mój Jaś już drugich uczył; niech Pan wszystkich spyta, Jak on uczył się dobrze. – Ja biedna kobieta! On mnie żywił ze swego szczupłego dochodu – Ślepa, on był mnie okiem – Panie, umrę z głodu. S e n a t o r Kto poplótł, że go bili, nie wyjdzie na sucho. Kto mówił? P. R o l l i s o n o w a Kto mnie mówił? ja mam matki ucho. Ja ślepa; teraz w uchu cała moja dusza, Dusza matki. – Wiedli go wczora do ratusza; Słyszałam – S e n a t o r Wpuszczono ją? P. R o l l i s o n o w a Wypchnęli mię z progu I z bramy, i z dziedzińca. Siadłam tam na rogu, Pod murem; – mury grube, – przyłożyłam ucho – Tam siedziałam do rana. – W północ, w mieście głucho, Słucham – w północ, tam z muru – nie, nie zwodzę siebie; Słyszałam go, słyszałam, jak Pan Bóg na niebie; Ja głos jego słyszałam uszami własnemi – Cichy, jakby spod ziemi, jak ze środka ziemi. – I mój słuch wszedł w głąb muru, daleko, głęboko; Ach, dalej poszedł niźli najbystrzejsze oko. Słyszałam, męczono go – S e n a t o r Jak w gorączce bredzi! Ale tam, moja Pani, wielu innych siedzi? P. R o l l i s o n o w a Jak to? – czyż to nie był głos mojego dziecięcia? Niema owca pozna głos swojego jagnięcia Śród najliczniejszej trzody – ach, to był głos taki! – Ach, dobry Panie, żebyś słyszał raz głos taki, To byś już nigdy w życiu spokojnie nie zasnął! S e n a t o r Syn Pani zdrów być musi, gdy tak głośno wrzasnął. P. R o l l i s o n o w a (pada na kolana) Jeśli masz ludzkie serce... Adam Mickiewicz, III cz. Dziadów, Warszawa 1965

Samotność - wybór czy zrządzenie losu? Odwołaj się do fragmentu III części Dziadów, całego dramatu Adama Mickiewicza i wybranych tekstów kulturyKONRADpo długim milczeniuSamotność — cóż po ludziach, czy-m śpiewak dla ludzi?Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha,Obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi:SłowoJęzyk kłamie głosowi, a głos myślom kłamie;Myśl z duszy leci bystro, nim się w słowach złamie,A słowa myśl pochłoną i tak drżą nad myślą,Jak ziemia nad połkniętą, niewidzialną rzeką.Z drżenia ziemi czyż ludzie głąb nurtów docieką.Gdzie pędzi, czy się domyślą? —Uczucie krąży w duszy, rozpala się, żarzy,Jak krew po swych głębokich, niewidomych cieśniach;Ile krwi tylko ludzie widzą w mojej twarzy,Tyle tylko z mych uczuć dostrzegą w mych pieśniach. Nauka, Mądrość, WzrokPieśni ma, tyś jest gwiazdą za granicą świata!I wzrok ziemski, do ciebie wysłany za gońca,Choć szklanne weźmie skrzydła[35], ciebie nie dolata,Tylko o twoję mleczną drogę się uderzy;Domyśla się, że to słońca,Lecz ich nie zliczy, nie zmierzy.Wam, pieśni, ludzkie oczy, uszy, niepotrzebne; —Płyńcie w duszy mej wnętrznościach,Świećcie na jej wysokościach,Jak strumienie podziemne, jak gwiazdy nadniebne.Bóg, NaturaTy Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie. —Godna to was muzyka i godne śpiewanie. — Ja mistrz!Stworzenie, Muzyka, Gwiazda, Duch, NieśmiertelnośćJa mistrz wyciągam dłonie!

Przygotujcie (w grupie lub samodzielnie) uwspółcześnioną wersję wybranego przez was fragmentu III części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Praca może mieć formę parafrazy, komiksu, scenki dramatycznej, filmu.

Co można znaleźć na blogu zapiskipolonistki.pl?

74 notatki różnego typu

60 scenariuszy lekcji

55 opracowań lektur, w tym

33 gry, w tym 3 ER

6 prezentacji - omówienie zagadnień językowych z ćwiczeniami

7 opracowań dla uczniów do matury 2023

4 przezentacje z opracowaniem form wypowiedzi (wypowiedź argumentacyjna krok po kroku i streszczenie w szkole podstawowej

5 powtórek maturalnych na maturę 2022

21 prezentacji Genial.ly z opracowaniem zawierającym zadania dla uczniów i materiały, propozycje ćwiczeń lekcyjnych

Dziękuję za uwagę

Skontaktuj się ze mną i podziel się swoją opinią.

Po więcej materiałów zapraszam na stronę

zapiskipolonistki.pl

radgor@onet.pl