DÍA DE ROSALÍA. CON M DE MAR

DíA DE ROSALíA DE CASTRO

"Eu, sen embargo, son libre, libre coma os paxaros, coma as brisas; coma as árbores no deserto e o pirata no mar."

Rosalía nace en Santiago de Compostela.

1837

Contrae matrimonio con Manuel Murguía.

1858

Rosalía morre na Casa da Matanza, en Padrón.

1885

Publicación de Cantares Gallegos, obra que supón o inicio do Rexurdimento literario.

1963

CON M DE MAR

Publicación de Follas Novas

188O

1884

Publicación de En las orillas del Sar, o seu último libro.

As obras de Rosalía de Castro

NACEMENTO E PRIMEIROS ANOS

Ata o de agora festexábase o aniversario de Rosalía de Castro o 24 de febreiro, data de bautismo da autora.Este ano, a investigadora Sagrario Abelleira, acredita como data real do nacemento o 23 de febreiro, polo que o Día de Rosalía adiántase nun día.Roslía naceu en Santiago de Compostela en 1873. O seu pai era saceredote, condiciómn pola que non recoñeceu á súa filla delegando o seu coidado ás súas irmás, que coidaron da nena ata que a súa nai, María Teresa de la Cruz, fíxose cargo dela. No poema "Como chove miudiño"., de Cantares Gallegos, Rosalía expresa vivencias e recordos destes primeiros anos.

"Inda vexo onde xogabacas meniñas que eu quería,o enxidiño onde folgaba,os rosales que coidabai a fontiña onde bebía."

"Casa grande lle chamabannoutro tempo venturoso,cando os probes a improraban,e fartiños se quentabanó seu lume cariñoso"

CON M DE MAR

INicio

ROSALÍA E MURGUÍA

Rosalía e Murguía casan o 10 de outubro de 1858. Teñen 7 fillos e fillas e as opinións ao respecto da súa vida en parella son moi diversas.Rosalía adicou a súa primeira obra narrativa "La hija del mar", ao seu marido, Manuel Murguía."

"Cuando los vientos se cruzan, entonces las olas chocan con violencia las unas con las otras, y se arremolinan y crecen de un mdo prodigioso formando vistosos campanarios de un verde claro, que vienen a deshacerse sobre la arena como torres que se derrumban".."

"El mar es su elemento, su felicidad, el sueño de sus sueños, y la ilusión que embellece las horas de su infancia."

CON M DE MAR

INicio

CANTARES GALLEGOS

"Galicia frorida, cal ela ningunha, de froles cuberta, cuberta de espumas,de espumas que o marecon perlas gomitade froles que nacen ó pé das fontiñas."

"Así mo pediron na veira do mar, ó pé das ondiñas que veñen e van. Así mo pediron na beira do río que corre antre as herbas do campo frorido."

"Deixo amigos por estraños,deixo a veiga polo mar,deixo, en fin, canto ben quero...¡Quen pudera no o deixar...!"

INicio

"Cantarte hei, Galicia, teus dulces cantares, que así mo pediron na veira do mare."

CON M DE MAR

FOLLAS NOVAS

INicio

CON M DE MAR

"Co seu ẍordo e costante mormorio Atraim'o oleaẍen d'ese mar bravio, Cal atrai d'as serenas o cantar. —N'este meu leito misterioso e frio, Dîme, ven brandamente á descansar."

"¡Hay n'as ribeiras verdes, hay n'as risoñas prayas E n'os penedos ásperos, d'o noso inmenso mar, Fadas d'estraño nome, d'encantos non sabidos Que sô con nos comparten seu prácido folgar."

EN LAS ORILLAS DEL SAR

INicio

CON M DE MAR

Sedientas las arenas, en la playa sienten del sol los besos abrasados, y no lejos, las ondas, siempre frescas, ruedan pausadamente murmurando. Pobres arenas, de mi suerte imagen: 5 no sé lo que me pasa al contemplaros, pues como yo sufrís, secas y mudas,el suplicio sin término de Tántalo. Pero ¿quién sabe...? Acaso luzca un día en que, salvando misteriosos límites, 10 avance el mar y hasta vosotras llegue a apagar vuestra sed inextinguible. ¡Y quién sabe también si tras de tantos siglos de ansias y anhelos imposibles, saciará al fin su sed el alma ardiente 15 donde beben su amor los serafines!