Want to make creations as awesome as this one?
Register now
Report content

Dziady część III

More creations to inspire you

GRETA THUNBERG

Horizontal infographics

DEMOCRATIC CANDIDATES NOV DEBATE

Horizontal infographics

STEVE JOBS

Horizontal infographics

FIRE FIGHTER

Horizontal infographics

ONE MINUTE ON THE INTERNET

Horizontal infographics

SITTING BULL

Horizontal infographics

10 SIGNS A CHILD IS BEING BULLIED

Horizontal infographics

Discover more incredible creations here

Transcript

4

5

krok

„Dziady”

Adam Mickiewicz

część III.

2

"Dziady” jako dramat romantyczny

Zanim poznasz najsłynniejszą część III Dziadów, warto przypomnieć sobie, co o dramacie romantycznym już wiesz.

W usystematyzowaniu pomogą kolejne kroki

1

krok

Dramat antyczny

krok 3

"Dziady” geneza wykład

krok 4

Geneza utworu

kompozycja utworu

krok 7

czas na Wielka Improwizację

krok 8

postacie

krok 6

„Dziady"
sceny V i VII

zdjęcia pochodzą z http://przewodnik.vsi.lt/bazylianie-w-wilnie/

4

5

krok

Zapoznaj się z prezentacja Justyny Jędrzejak

„Dziady”

Wielka Improwizacja

część III.

Dlaczego wielka?

Bo niezwykle ważna, dotykająca tematów istotnych- Boga, narodu, ojczyzny, potęgi artysty.
Dlaczego improwizacja? Bo nie jest dziełem zaplanowanym, rodzi się spontanicznie, powstaje w akcie natchnienia.
Umiejętność poetyckich improwizacji była mocną stroną Mickiewicza. Dowodziła, i jest nie tylko poetą, ale i geniuszem.

9

Bohater romantyczny

KIM JEST bohater romantyczny?

Bez tego pytania nie powinnismy zaczynac czytania Improwizacji...

krok

11

Wielka Improwizacja

instytut teatralny o dramacie

krok

10

zdjęcia pochodzą z http://przewodnik.vsi.lt/bazylianie-w-wilnie/


Spróbuj poddać się sile słowa.
Jakie emocje są udziałem mówiącego monolog?

Zanim zajrzymy do tekstu, zacznijmy od jego filmowej realizacji w wykonanieu Gustawa Holoubka w filmie Tadeusza Konwickiego "Lawa czyli opowieść o Dziadach Adama Mickiewicza" zrealizowanym w 1989 roku.

Dla chętnych cały film

zdjęcia pochodzą z http://przewodnik.vsi.lt/bazylianie-w-wilnie/

Samotność - cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi?

Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha,
Obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?
Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi:
Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie;
Myśl z duszy leci bystro, nim się w słowach złamie,
A słowa myśl pochłoną i tak drżą nad myślą
, Jak ziemia nad połkniętą, niewidzialną rzeką.
(...)

+ zajrzyj

Odpowiedz na pytanie ukryte w pulsujących świetlnych punktach 2 i 3 - wyślij do mnie odpowiedzi.

scena ii

improwizacja

Sam śpie­wam, sły­szę me śpie­wy

- Dłu­gie, prze­cią­głe jak wi­chru po­wie­wy,
Prze­wie­wa­ją ludz­kie­go rodu całe to­nie,
Ję­czą ża­lem, ry­czą bu­rzą, I wie­ki im głu­cho wtó­rzą;
(...)
.

Boga, na­tu­ry god­ne ta­kie pie­nie!

Pieśń to wiel­ka, pieśń-two­rze­nie.
Taka pieśń jest siła, dziel­ność,
Taka pieśń jest nie­śmier­tel­ność!
.

1

KONRAD

(po długim milczeniu

Ja czu­ję nie­śmier­tel­ność, nie­śmier­tel­ność two­rzę

Cóż Ty więk­sze­go mo­głeś zro­bić - Boże?

2

3

Czy zdarzyło Ci się, że chciałeś komuś opowiedzieć coś ważnego, ale nie potrafiłeś dobrać słów w taki sposób, by słuchacz zrozumiał Cię w pełni? I w rezultacie wciąż miałeś wrażenie, że Twój rozmówca nie pojmuje, co naprawdę czujesz? Jeśli to Cię spotkało, z pewnością lepiej zrozumiesz słowa Konrada.

Jaka jest twórczość Konrada?

Jaka jest jego Jaka jest

Komu równy ogłasza się Konrad?

I dlaczego?

Jak mówi o swojej poezji? jaka ona jest?

Jaka jest twórczość Konrada?

Odpowiedz na pytanie ukryte w pulsujących punktach 2 i 3 - wyślij do mnie odpowiedzi.

Dziś mój ze­nit, moc moja dzi­siaj się prze­si­li,

Dziś po­znam, czym naj­wyż­szy, czy­lim tyl­ko dum­ny;
Dziś jest chwi­la prze­zna­czo­na,
Dziś naj­sil­niej wy­tę­żę du­szy mej ra­mio­na -

To jest chwi­la Sam­so­na,

Kie­dy wię­zień i śle­py du­mał u ko­lum­ny.
Zrzu­cę cia­ło i tyl­ko jak duch we­zmę pió­ra
- Po­trze­ba mi lotu.
Wy­le­cę z pla­net i gwiazd ko­ło­wro­tu,
Tam doj­dę, gdzie gra­ni­czą Stwór­ca i na­tu­ra.

I mam je, mam je, mam - tych skrzy­deł dwo­je;

Wy­star­czą:- od za­cho­du na wschód je roz­sze­rzę,
Le­wym o prze­szłość, pra­wym o przy­szłość ude­rzę.
I doj­dę po pro­mie­niach uczu­cia - do Cie­bie!
I zaj­rzę w uczu­cia Two­je,
, -

4


O Ty! o któ­rym mó­wią, że czu­jesz na nie­bie.
Jam tu, jam przy­był, wi­dzisz, jaka ma po­tę­ga,
Aż tu moje skrzy­dło się­ga.
Lecz je­stem czło­wiek, i tam, na zie­mi me cia­ło;
Ko­cha­łem tam, w oj­czyź­nie, ser­ce me zo­sta­ło, -

5

Zajrzyj

6

Co wskazuje na ludzką naturę Konrada?


Biblijny Samson był wybrany przez Boga do roli, którą miał spełnić, obdarzony nadludzką siłą, którą wykorzystywał do walki z wrogami, dokonywał czynów niemożliwych dla zwykłych ludzi.


Potrzeba mi lotu.

Wy­le­cę z pla­net i gwiazd ko­ło­wro­tu,
Tam doj­dę, gdzie gra­ni­czą Stwór­ca i na­tu­ra.
I mam je, mam je, mam - tych skrzy­deł dwo­je;

Do jakiego motywu to odwołanie?


Odpowiedz na pytanie ukryte w pulsujących punktach 5 i 6 - wyślij do mnie odpowiedzi.

Ale ta mi­łość moja na świe­cie,

Ta mi­łość nie na jed­nym spo­czę­ła czło­wie­ku Jak owad na róży kwie­cie:
Nie na ­jed­nej ro­dzi­nie, nie na jed­nym wie­ku.

Ja ko­cham cały na­ród! - ob­ją­łem w ra­mio­na Wszyst­kie prze­szłe i przy­szłe jego po­ko­le­nia, Przy­ci­sną­łem tu do łona,
Jak przy­ja­ciel, ko­cha­nek, mał­żo­nek, jak oj­ciec: Chcę go dźwi­gnąć, uszczę­śli­wić,
Chcę nim cały świat za­dzi­wić-
(...)

Jam się twór­cą uro­dził:

Stam­tąd przy­szły siły moje,
Skąd do Cie­bie przy­szły Two­je,
Boś i Ty po nie nie cho­dził:
Masz, nie bo­isz się stra­cić; i ja się nie boję.
(...)

Tę wła­dzę, któ­rą mam nad przy­ro­dze­niem, Chcę wy­wrzeć na ludz­kie du­sze,

Jak pta­ki i jak gwiaz­dy rzą­dzę mym ski­nie­niem, Tak bliź­nich roz­rzą­dzać mu­szę
Nie bro­nią - broń broń od­bi­je,
Nie pie­śnia­mi - dłu­go ro­sną,
Nie na­uką - pręd­ko gni­je,
Nie cu­da­mi - to zbyt gło­śno

7

8

Tu sam siebie stawia na miejscu tego, który gotów jest na poświęcenie w imię ludzkości, Prometeusza. Kim był ten tytan? przypomnij sobie

Jam się twórcą urodził

Stam­tąd przy­szły siły moje,

Skąd do Cie­bie przy­szły Two­je

Stawia się na równi z Bogiem, bluźni



Chcę czu­ciem rzą­dzić, któ­re jest we mnie;

Rzą­dzić jak Ty wszyst­ki­mi za­wsze i ta­jem­nie: Co ja ze­chcę, niech wnet zgad­ną,
Speł­nią,tym się uszczę­śli­wią,
A je­że­li się sprze­ci­wią,
Nie­chaj cier­pią i prze­pad­ną.

Daj mi rząd dusz! (...)

(Dłu­gie mil­cze­nie) (z iro­nią)

Mil­czysz, mil­czysz! wiem te­raz, jam Cię te­raz zba­dał, Zro­zu­mia­łem, coś Ty jest i ja­keś Ty wła­dał.

- Kłam­ca, kto Cie­bie na­zy­wał mi­ło­ścią
, Ty je­steś tyl­ko mą­dro­ścią. (...)


Na­zy­wam się Mi­li­jon - bo za mi­li­jo­ny
Ko­cham i cier­pię ka­tu­sze.
Pa­trzę na oj­czy­znę bied­ną,
Jak syn na ojca wple­cio­ne­go wko­ło;
Czu­ję ca­łe­go cier­pie­nia na­ro­du

Jak mat­ka czu­je w ło­nie bole swe­go pło­du. Cier­pię, sza­le­ję - a Ty mą­drze i we­so­ło
Za­wsze rzą­dzisz,
Za­wsze są­dzisz,
I mó­wią, że Ty nie błą­dzisz!

Ode­zwij się, - bo strze­lę prze­ciw Twej na­tu­rze;

Je­śli jej w gru­zy nie zbu­rzę,
To wstrzą­snę ca­łym państw Two­ich ob­sza­rem;
Bo wy­strze­lę głos w całe ob­rę­by stwo­rze­nia:
Ten głos, któ­ry z po­ko­leń pój­dzie w po­ko­le­nia:
Krzyk­nę, żeś Ty nie oj­cem świa­ta, ale...

Te­raz du­szą jam w moję oj­czy­znę wcie­lo­ny; Cia­łem po­łkną­łem jej du­szę,

Ja i oj­czy­zna to jed­no.
.

Ca­rem!

GŁOS DIABŁA

9

10

Zajrzyj tu

i tu

1

1

Konrad kandydatem na tyrana? Czy nowym Prometeuszem?

Jak go postrzegasz?

Konrad mógł robić wrażenie egotycznego, nazbyt dumnego artysty. Teraz jednak wydaje się podobny do mitologicznego Prometeusza.

Przypomnij jego historię

Na czym ma polegać prometeizm bohatera?

Brak reakcji Boga doprowadza Konrada do granicy wytrzymałości.

Jego pycha, duma, brak pokory sięgają zenitu i już gotów jest wypowiedzieć największe z bluźnierstw, gdy wyręcza go... diabeł

To istotne, bowiem będzie miało wpływa na dalsze losy nieszczęsnej duszy Konrada.

Odpowiedz na pytanie ukryte w pulsujących punktach 9 i 10 - odpowiedź wyślij do mnie.


Co następuje potem?

Duchy obecne w celi Konrada rozpoczynają szarpaninę o jego duszę. Złe chcą go dobić, dobre chcą przepędzić napastników, tłumacząc, iż za duszę nieszczęśnika ktoś się modli. Awanturę duchów przerywa nadejście księdza Piotra. Tu kończy się scena druga..

zdjęcia pochodzą z http://przewodnik.vsi.lt/bazylianie-w-wilnie/

Im bliżej szczytu,

tym bliżej bluźnierstwa

samotny artysta

mistrz słowa, geniusz

Samotność - cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi

opiekun narodu, wybraniec

Na­zy­wam się Mi­li­jon - bo za mi­li­jo­ny

Ko­cham i cier­pię ka­tu­sze

Taka pieśń jest siła, dziel­ność, Taka pieśń jest nie­śmier­tel­ność!zi

kreator nowego, lepszego niż Boski świata

bluźnierca nazywający Boga carem

Daj mi rząd dusz!

Ode­zwij się, - bo strze­lę prze­ciw Twej na­tu­rze...

Rap z Mickieiwczem? Posłuchaj,