Ефрасiння Полацкая

Ефрасiння Полацкая

1

2

3

Практычныя заданнi

8

7

4

Згодна паданню, аднойчы да маладой полацкай манахiнi Ефрасiннi ў келью зʼявiўся анёл i сазаў, што яна павiнна пасялiцца ў вёсцы Сяльцо на рацэ Палаце, непадалёку ад Полацка, i заснаваць там жаночы манастыр. Ефрасiння так i зрабiла. У 1161 годзе ў Сяльцэ была пабудавана Спаса-Прэабражэнская царква. Людзi яе называюць Спаса-Ефрасiньеўскай.

6

«Хто забыў сваiх продкаў — сябе губляе,Хто забыў сваю мову — усё згубiў» Уладзiмiр Караткевiч

5

Дакладная дата нараджэння ўнучкi Усяслава Чарадзея, Прадславы, невядома, але гiсторыкi высветлiлi, што гэта прыкладна быў 1101 год. Радавод дзяўчынкi паходзiў ад знатнага рода Рурыкавiчэй. Бацька Прадславы з маленства клапацiўся аб адукацыi дачкi, яе вучылi манахiнi. У доме князя знаходзiлася вялiкая бiблiятэка. Менавiта да чытання дзяўчынка мела вялiкую цiкаўнасць.

Калi Прадславе было 12 год, яе засватаў адзiн з князёў. Бацькi далi сваё пагадненне, але ў дзяўчыны быў зусiм iншы намер. Прадслава тайна збегла ў манастыр, дзе атрымала новае iмя — Ефрасiння.

Ефрасiнню не пакiдала любоў да вучэння. Яна перапiсвала кнiгi, адчыняючы iншым мудрасць пры дапамозе сваёй працы. Тады гэтай цяжкай справай займалiся толькi мужчыны. Адначасова Ефрасiння рабiла пераклады з латынi i грэчаскай мовы, вучыла дзяўчынак пiсаць i чытаць.

Пры манастыры дзейнiчала майстэрня, дзе выраблялiся аклады для абразоў i iншыя рэчы для царквы. Адным з самых умелых майстроў быў Лазар Богша — залатых спраў майстар (ювелiр). Ён зрабiў крыж Ефрасiннi Полацкай, якi зʼяўляецца святыней беларускага народа.

У канцы жыцця Ефрасiння Полацкая здзейснiла паломнiцтва ў Iерусалiм, дзе захварэла i памёрла. У горадзе Полацк Ефрасiннi Полацкай устаноўлен помнiк.