Uroczystość Wszystkich Świętych (prezentacja SP 9)

Uroczystości Wszystkich Świętych

START

Dzień Wszystkich Świętych - [łac. festum omnium sanctorum] jest uroczystością ku czci wszystkich świętych, zarówno tych znanych, jak i nieznanych. Współcześnie, święto obchodzone jest 1 listopada. Oficjalnie, uroczystość została ustanowiona w X wieku, jednak jej historia jest o wiele dłuższa.

Początki święta sięgają IV wieku. Należy zaznaczyć, że w początkach chrześcijaństwa nie oddawano czci żadnemu człowiekowi, przede wszystkim ze względu na obawy przed popełnieniem bałwochwalstwa. Jednak z biegiem czasu zaczęto przełamywać te opory. Pierwszą osobą, która była otoczona kultem była Maryja. Później, oddawano cześć męczennikom, a od IV wieku - wyznawcom: Ojcom Kościoła, biskupom, pustelnikom, dziewicom, czy ascetom. Jednak początkowo za świętych uważano przede wszystkim męczenników, którzy oddawali swoje życie dla wiary w Chrystusa - śmierć w imię Chrystusa niemal automatycznie zapewniała miejsce w gronie czczonych przez kościół.

Historia Wszystkich Świętych

"Początkowo celebrowano pamięć o danym męczenniku głównie w miejscu i w rocznicę jego tragicznej śmierci. Stopniowo jednak, w III i IV wieku, rozpowszechniał się zwyczaj przenoszenia relikwii świętych i rozprzestrzeniania ich kultu - jedną z przyczyn była chęć podkreślania jedności i uniwersalności Kościoła. Zwłaszcza sąsiadujące diecezje "wymieniały" się obchodami ku czci swych męczenników oraz ich relikwiami; niekiedy też wspólnie celebrowały wspomnienia kilku świętych. Na przykład, zachował się list z 397 r., skierowany przez św. Bazylego z Cezarei do wszystkich biskupów Pontu, zapraszający ich na Święto Męczenników.

Takie "połączone" święta wielu męczenników wynikały też często z faktu, iż - zwłaszcza w czasach prześladowań - całe grupy chrześcijan umierały jednego dnia. Zwłaszcza za czasów cezara Dioklecjana skala prześladowań była tak wielka, że niemożliwe było wyznaczenie osobnego dnia w liturgii każdemu ze świętych. Jednak żywe było przekonanie, że każdemu z nich należy się cześć, dlatego też zaczęto obchodzić święto wszystkich męczenników."

Video

W początkach chrześcijaństwa oddawano cześć jedynie Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. W Nowym Testamencie zauważamy pochwałę jaką sam Pan Jezus daje św. Janowi Chrzcicielowi, cześć z jaką wyraża się św. Paweł w listach do Rzymian i Hebrajczyków o Abrahamie i Melchizedeku.

Kształtowanie się uroczystości

Kult Świętych pomnaża cześć Pana Boga. Świętych Pańskich czcimy ze względu na Pana Boga, którego oni "reprezentują". Tak więc nie bezpośrednio, lecz pośrednio przez nich kierujemy kult ku Panu Bogu. Kościół oddaje cześć świętym w różnym stopniu. I tak na pierwszym miejscu stawia Najświętszą Maryję Pannę, następnie świętych: Józefa i Jana Chrzciciela, dalej Apostołów, wśród których Święci Piotr i Paweł mają uprzywilejowane miejsce. Najwięcej jest świętych lokalnych, którzy odbierają szczególną cześć: w zakonie, w narodzie, w państwie czy w diecezji, gdzie się wsławili męczeństwem za wiarę lub niezwykłą cnotą.

Ostatecznie, święto Wszystkich Świętych ustanowił papież Jan XI w 935 r. Zaś papież Sykstus IV (pontyfikat 1471-84) postanowił, że uroczystość ta ma mieć również własną oktawę.

Papież Grzegorz III w 731 roku przeniósł tę uroczystość z 13 maja na 1 listopada. Prawdopodobnie, powodem takiej decyzji były trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu na wiosnę. W 837 roku Grzegorz IV zarządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych kościoła katolickiego. Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono uroczystość na cały kościół.

1 listopada odwiedzamy groby swoich bliskich. Ludzie odwiedzają cmentarze, aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze, a także pomodlić się za dusze zmarłych. Święto ma charakter religijny, głównie katolicki, ale dobrym zwyczajem obchodzi je także wiele osób innych wyznań albo nie wyznających żadnej religii. Uroczystość Wszystkich Świętych jest wyrazem pamięci oraz oddania czci i szacunku zmarłym.

Termin ten i sama idea szybko rozprzestrzeniły się we Francji, Anglii, Niemczech, Italii. W XIII w. zwyczaj ten w Kościele rzymskim stał się powszechny.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych Kościół obchodzi 2 listopada i w tradycji polskiej dzień ten jest nazywany Dniem Zadusznym lub inaczej "zaduszkami".

To wspomnienie wprowadził opat benedyktynów w Cluny we Francji, św. Odilon (Odylon). On to w 998 r. zarządził modlitwy za dusze wszystkich zmarłych w dniu 2 listopada.

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

W XV w. wytworzył się u dominikanów w Wanencji zwyczaj ofiarowania w dniu 2 listopada trzech Mszy św. przez jednego kapłana. Papież Benedykt XIV w 1748 r. rozszerzył ten zwyczaj na całą Hiszpanię. W 1915 r., podczas I wojny światowej, papież Benedykt XV na prośbę opata - prymasa benedyktynów pozwolił kapłanom całego Kościoła odprawić w tym dniu trzy Msze św. Jedną w intencji przyjętej od wiernych, drugą w intencji wszystkich wiernych zmarłych, a trzecią w intencji papieża. Zwyczaj ten nie jest traktowany jako obowiązek.Kościół w tym dniu wspomina zmarłych pokutujących za grzechy w czyśćcu. Chodzi więc o których nie mogą wejść do nieba, gdyż mają pewne długi do spłacenia Bożej sprawiedliwości.

Prawdę o istnieniu czyśćca Kościół ogłosił jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 r. i na XXV sesji Soboru Trydenckiego (1545-1563), w osobnym dekrecie o czyśćcu. Sobór Trydencki orzekł prawdę, że duszom w czyśćcu możemy pomagać. Cała wspólnota Kościoła przychodzi z pomocą duszom czyśćcowym zanosząc w tym dniu prośby przed tron Boży. Aby przyjść z pomocą zmarłym pokutującym w czyśćcu, żyjący mogą w tych dniach uzyskać i ofiarować odpusty zupełne.

Nabożeństwo do dusz czyśćcowych było i jest bardzo żywe. Świadczą o tym uroczyście urządzane pogrzeby, często zamawiane Msze św. w intencji zmarłych, w Kościele rzymskim powszechne są Msze św. gregoriańskie (30 Mszy św. po kolei przez 30 dni). Polsce istnieje nawet zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych, założone przez błogosławionego o. Honorata Koźmińskiego - kapucyna.

Odpust zupełny 1 i 2 listopada

Zarówno 1 jak i 2 listopada wierni mogą uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz cierpiących w czyśćcu. Aby uzyskać odpust zupełny, należy: - wzbudzić intencję jego otrzymania, -być w stanie łaski uświęcającej, -wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, -przyjąć w tym dniu Komunię Świętą, -odnowić jedność ze wspólnotą Kościoła, poprzez odmówienie „Ojcze Nasz”, „Wierzę w Boga” i modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu. Według Kościoła to właśnie dary duchowe, które możemy ofiarować podczas tych dni zmarłych bliskim, są najważniejsze. Z tego względu 1 i 2 listopada w uroczystościach w świątyniach bierze udział wiele wiernych zarówno w miastach, jak i na wsiach.

Uroczystość Wszystkich Świętych -ciekawostki

13 maja, prawdopodobnie w 610 roku odbyło się uroczyste poświęcenie budowli jako kościoła Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich Świętych. Rocznica tego wydarzenia była za każdym razem uroczyście obchodzona przez licznych wiernych, właśnie jako wspomnienie wszystkich męczenników. Zaś w VIII wieku rozszerzono ten kult i zaczęto traktować świątynię jako poświęconą Maryi Pannie, Męczennikom i Wszystkim Sprawiedliwym.

Papież postanowił zamienić świątynię na miejsce kultu chrześcijańskiego. Nakazał sprowadzić tam liczne relikwie świętych - ponoć przewożono je aż na 28 wozach.

W 610 roku cesarz Fokas przekazał papieżowi Bonifacemu IV Panteon - rzymską świątynię ku czci wszystkich bóstw, zwłaszcza tych nieznanych.

Żródło wykorzystane:

Dziękuję!