zamek

Podążając zamkowymi dróżkami i krużgankami, w pogoni za wiedzą i przygodami

Pamiętam jak... w 1994 roku powstała pierwsza grupa "Żaki". Mali miłośnicy historii oraz rękodzieła rozpoczęli wędróki po dróżkach i krużgankach naszego Zamku pod czujnym okiem Pani Hanny Fortuny.Cykl zajęć zakończył się podchodami w grupach z własnoręcznie wykonanaymi proporcami oraz wystawą plastyczną gobelinów samodzielnie wykonanych przez naszych uczniów.

Był to rok 1995, a ujrzenie Johna Malcovicha było dla nas dużym wydarzeniem. Scenografia do filmu tworzyła się na naszych oczach.

"KróL Olch"- EKRANIZACJA FILMU SCHLÖNDORFA NA ZAMKU W MALBORKU

Pamiętam, że zobaczenie na własne oczy Johna Malkovich'a dla wielu z nas było niemałym zaskoczeniem i przeżyciem.

Pamiętam jak na naszych uczniach niesamoite wrażenie wywarło cofnięcie się w fabule filmu do czasów II Wojny Światowej

Subtitle here

Tworzyliśmy proporce, które miały być identyfikatorami naszych grup. Proporzec dawniej był symbolem drużyny rycerskiej.

Pani Beata Stawarska była pod wrazeniem dzieł małych artystów.

Wystawa proporców zrobiła na zgromadzonych widzach niesamoite wrażenie. Mali artyści w swoich proporcach, czyli herbach umieścili charakterystyczne dla danej grupy symbole.

Subtitle here

Największe uznanie zdobył poporzec grupy Rycerza Tomasza.

Pamiętam jak w naszych zadaniach pomagała nam grupa uczniów z klas integracyjnych z SP 2 w Tczewie.

JARMARK JURANDA

W 1999 roku zorganizowaliśmy Jarmark Juranda, aby dać nie tylko świadectwo naszym zamiłowaniom i zainteresowaniem Zamkiem, ale też zebrać fundusze na rzecz potrzebujących dzieci pod opieką UNICEF-U, która to organizacja jest patronem naszej szkoły.

Tworzymy proporce

Starosta Jerzy i starościna Ewa godnie pełnili swoje obowiązki.

Pamiętam, że zanim Dyrektor naszej szkoły, czyli starosta Jerzy dokonał otwarcia festynu, mianował na rycerza giermka Jacka.

Subtitle here

Pomysł na nazwę JARMARK JURANDA powstał po obejrzeniu przez uczniów filmu Aleksandra Forda "Krzyżacy"

Uroczyste otwarcie fetynu przez starostę Jerzego.

Tworzymy proporce

Marszałek dworski wita kolejnych gości: ekonoma Bogdana, rycerza Arnolda, giermka Bartosza i córkę starosty Izabelę.

Aukcja na rzecz podopiecznych UNICEF, średniowieczny denar licytowała Pani Jolanta Justa z naszą Elą, Dorotą i Jackiem.

Tworzymy proporce

Nasz szkolny Drab dzielnie pilnował skarbca oraz rzeczy na kolejne aukcje.

Subtitle here

Tworzymy proporce

Jarmarczne stragany zachwycają oczy Starościny Ewy i Starosty Jerzego

Pamiętam, że średniowieczne cudawianki cieszyły się niesamowitym zainteresowaniem.

Subtitle here

Tworzymy proporce

Występy artystycznenaszych kuglarzy

Stojący pomiędzy dwoma światami Krzysztof zasugerował, by nasi nauczyciele zamienili szaty na współczesne, aby ucziowie mogli ich rozpoznać.

Szlachcianki: Iwona, Joanna, Ewa i Małgorzata oraz córka starosty Iza w towarzystwie ekonoma Bogdana, woźnego Andrzeja i nadwornego błazna.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że festyn zakończył się szczęśliwie i zaginiony miecz rycerza Arnolda został odnleziony przez naszego ucznia.

Subtitle here

Tworzymy proporce

Uczestniczyli w nim uczniowie naszej szkoły wraz z innymi dziećmi z Polski Północnej

Pamiętam rok 1998 kiedy to na Zamku odbył się "Bieg Maryjny" oraz Pasowanie na Rycerzy Niepokalanej Polski Północnej.

Tworzymy proporce

Tuż po biegu odbył się Konkurs wiedzy historycznej w Karwanie

W świat różnobarwnych witraży w 2000 roku wprowadziła nas Pani Hanna Fortuna.

Pamiętam jak w 2003 roku gościliśmy u siebie w szkole oraz w Muzeum Zamkowym gości z Białorusi. Celem była wymiana doświadczeń zawodowych.Program szkoleniowy "Białoruś" organizowany przez fundację Batorego pozwolił na nawiązanie kontaktów z nauczycielami i muzealnikami z Białorusi.

Tworzymy proporce

Owocami projektu były makiety pojazdów wodnych na Nogacie, filmy dvd, makiety mostów z przeszłości i wystawa o Zamku. I oczywiście niesamowite wspomnienia.

W latach 2005-2008 uczestniczyliśmy w programie Sokrates Comenius. Miastami uczestniczącymi w projekcie były: Nordhorn, Hardenberg, Eksharad i nasz Malbork. W ramach projektu nasza szkoła współpracowała z Działem Oświatowym Muzeum Zamkowego.

Tworzymy proporce

Partnerzy z zagranicy byli zauroczeni Muzeum Zamkowym.

Wspólne pieczenie chleba, degustacja potraw średniowiecznych i zajęcia historyczne wprawiały ich w niemały zachwyt

Tworzymy proporce

Pamiętam jak w roku 2008 odbyło się edukcyjne Oblężenie Malborka

Pamiętam jak na stronie szkolnej ukazała się notatka, że będziemy organizatorami IV Ogolnopolskiego Festiwalu Edukacyjnego

Profesor Jan Potworowski i profesor Andrzej Blikle - goście Edukacyjnego Oblężenia

To było niesamowite wrażenie słuchać opowieści p. Marka oprowadzającego gości po Muzeum.

Koordynatorem polskiej Kampanii była Małgorzata Taraszkiewicz. Dobrym duchem Edukacyjnego Oblężenia był p.Marek Stokowski, którego twórczość wszystkim gościom była znana i podziwiana.

Pamiętam jak....Marek Szuster, sportowiec o żelaznej kondycji i kolekcjoner wielu rekordów, spróbował pokonać trasę 42,195 km - 11 pętli wokół zamku i terenów przylegających. Podobnego wyzwania - próby pokonania dystansu maratońskiego w chodzie z kijkami Nordic Walking w jak najkrótszym czasie - nie podjął się do tej pory nikt na świecie.

Nasze szkolne koleżanki były..... też :) bardzo dzielne :)

Pierwszym, który zamierzał ustanowić rekord był Marek Szuster. Trasa ponad 42 km została wyznaczona wokół malborskiego zamku i na terenach przylegających. Start i meta były w fosie, a sportowiec przeszedł z kijkami całą pętlę 11 razy, bowiem jedna taka pętla miała 3836 m. Ostatnie kilometry pokonał wspólnie z chętnymi uczestnikami. Nordic Walking. Pamiętam, że udało się !

Tworzymy proporce

Pamiętam jak przybył do nas Biały Anioł piosenki czyli Anna Szałapak

KONCERTY W KARWANIE NA RZECZ NASZEJ SZKOLNEJ FUNDACJI SZKOŁA OTWARTYCH SERC

Atmosfera na koncercie była niebywała, a głos anioła Anny wypełnił salę koncertową po brzegi . Pamiętam, że był to 2001 rok

Pani Anna czuła się w murach malborskiej warowni jak u siebie w domu. Wszak Malbork i Kraków to bratnie miasta.

Tworzymy proporce

Udało się !

Pani Annie akompaniował Pan Konrad Mastyłło. Marzeniem tej pary było zwiedzenie takich miejsc gdzie zwykły turysta dotrzeć nie może.

Tworzymy proporce

Pamiętam jak byliśmy zaskoczeni zebraną kwotą .... To było piękne granie i śpiewanie dla Janka, a koncert prowadził Michał Juszczakiewicz.

Koncert Starego Dobrego Małżeństwa

Koncert prowadzili nasi uczniowie Bartosz Bukatko i Milena Wiśniewska.

Pamiętam, że pięknego listopadowego dnia w 2005 roku odbył się koncert wspaniałej artyski Grażyny Łapińskiej, która dała nam niesamowite świadectwo cieszenia się życiem w jakiejklwiek sytuacji się znajdziemy.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że był to rok 2011, a wzruszenie Pana Marka nie pozwoliło mu czasami śpiewać.

Koncert Pani Anny zapoczątkował cykl muzycznych spotkań organizowanych przez naszą szkołę i działającą przy niej fundację "Szkoła Otwarych Serc". fundacja nasza powstała na rzecz klas integracyjnych, a wszczególności ich podpiecznych. Dzięki Muzeum Zamkowemu mógł odbyć się w Karwanie koncert barda Marka Dyjaka.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że w sobotę 14 kwietnia 2012 w zamkowym Karwanie odbył się koncert charytatywny Marka Dyjaka.Rozpoczęła go projekcja filmu Pana Macieja Wąsika przedstawiająca jeden dzień z życia przedszkolnego „Biedroneczek”. Koncert przygotowała i prowadziła Pani Agnieszka Cegielska. Pani Kama Trojak zaprosiła pieśniarkę Iwonę Loranc z Wrocławia a Pani Cegielska, wokalistkę Paulinę Czaplę z naszego miasta. Obie solistki zdobyły ogromne brawa publiczności.

Dnia 7 czerwca w Sali Karwanu Muzeum Zamkowego w Malborku odbył się kolejny, niepowtarzalny Koncert Charytatywny Fundacji ” Szkoła Otwartych Serc”. Agnieszka Cegielska, Ambasadorka Fundacji, zaprosiła tego dnia do nas niezwykłych gości. Ewa Mysłakowska, której w recitalu towarzyszył pianista Adam Piątkowski, stworzyła nastrój tak magiczny, że wzruszeń nie było końca…Wielką niespodzianką był występ Tamary Arciuch, która podbiła serca malborskiej publiczności na zeszłorocznym koncercie. Obie panie zaśpiewały wspólnie jeden utwór wywołując ogromne brawa zachwyconej publiczności. Licytację zgromadzonych darów od sponsorów i ludzi wielkiego serca prowadzili brawurowo Agnieszka Cegielska i Bartek Kasprzykowski. Publiczność miała okazję nie tylko licytować wartościowe i piękne przedmioty, ale również zobaczyć mistrzowski pokaz zdolności aktorskich Bartka Kasprzykowskiego, który bawił gości do łez.

Tworzymy proporce

DWIE GODZINY DLA RODZINY

Pamiętam jak kolejne pokolenie miłośników historii i Zamku rozpoczęło cykl zajęć edukacyjnych w nnaszym Muzeum i zaraziło tym swoich rodziców.

Tworzymy proporce

Rodzice czekali z przygotowaną strawą ,a uczniowie śpiewali pieśń pojednania :)

Tworzymy proporce

Po opanowaniu kroków "Tańca Praczki" odbył się turniej strzelania z łuku.

Co jest cięższe: zbroja czy kolczuga ? Pamiętam, że nie łatwo było odpowiedzieć na to pytanie..Okazało się, że mały rycerz Krzysztof musiał dźwigać cięższą zbroję, a kolczuga rycerza Tomasza była lżejsza, ale mniej bezpieczna ? Aby być bardziej bezpiecznym ubierano zbroję na kolczugę.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że co roku wracaliśmy do ulubionych miejsc wokół Zamku.

24 września 2015 wyruszyliśmy do Zamku Malborskiego na swoje pierwsze w tym roku szkolnym zajęcia edukacyjne. Podążając śladami Wielkiego Mistrza poznawaliśmy historię jego powstania i odkrywaliśmy jego funkcje obronne. Wydaje się to dziś proste, że słowo zamek pochodzi od czasownika zamykać jak i to, że cegły budowano z gliny. Jednak, gdy wysłuchaliśmy wielu historii o zamku, które bardzo ciekawie opowiedziała nam kustosz Ewa Kasprzyk, inaczej spojrzeliśmy na tę największą ceglaną budowlę średniowieczną w Europie.

Po zamku chodziliśmy śladami Wielkiego Mistrza. Widzieliśmy gdzie spał, gdzie jadł i gdzie podejmował wraz z konwentem ważne decyzje dla Zakonu. Poznaliśmy funkcje obronne zamku mając za zadanie policzyć wszystkie bramy. W Letnim Refektarzu poznaliśmy „Legendę o Diabełku” i o dziwo nikt z nas się nie bał. Podsumowaniem zajęć były ćwiczenia przy makiecie gdzie utrwaliliśmy wiadomości o trójczłonowej budowie tej średniowiecznej budowli. Byliśmy dumni, że zaliczyliśmy wszystkie zamkowe ćwiczenia oraz, że jesteśmy super piechurami.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że uczniowie zdziwili się, kiedy zadano im pytanie: czy to prawda,że nasz Zamek zbudowano z błota?

Tworzymy proporce

W październiku 2015 roku uczniowie klasy 1a udali się do Muzeum Zamkowego na kolejne zajęcia edukacyjne z cyklu „Śladami wielkiego Mistrza”. Temat zajęć brzmiał „Czy to prawda, że nasz zamek zbudowano z błota?” Uczniowie dowiedzieli się z czego była wykonana średniowieczna cegła. Poznali nazwy cegieł: cegła profilowana to „kształtka”, a zwykła cegła to „palcówka”. Wyjątkową , nadającą pewien matematyczny, figuralny rytm była cegła glazurowana, którą wykorzystywano to układów wzorów na murach. Nie bez znaczenia był układ cegieł w murze, do którego wykorzystywano cegłę profilowaną i glazurowaną. Uczniowie po wyrobieniu własnych glinianych cegieł układali je w określonych przez prowadzącą zajęcia Ewę Kasprzyk rytmach: wozówka, główka, wozówka itd. Rytm ten był zgodny z wątkiem gotyckim i wedyjskim, który bez żadnych problemów był przyswojony przez naszych pierwszaków. Te architektoniczne wzory zostały utrwalone poprzez zajęcia plastyczne prowadzone przez Panią Ewę. Mamy nadzieję, że nasi uczniowie oprowadzając po zamku swoje rodziny i gości zaskoczą ich wskazaniem ceglanych wątków z rozróżnieniem na cegły profilowane i glazurowane oraz wskażą nietypowe ich wzornictwo.

Tworzymy proporce

Historycznym wydarzeniem było zobaczenie kolejnego etapu wyklejania figury Madonny z dzieciątkiem Jezus i jej sukni. Zobaczyliśmy na własne oczy proces zdobienia złotą mozaiką szaty Madonny. Do tej pory jej wizerunek mogliśmy oglądać tylko na banerze. Niedługo zobaczymy końcowy efekt. Choć zdjęcia są mało efektowne jest to niewątpliwie dla nas wielkie, historyczne wydarzenie.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że tego dnia było bardzo zimno i po zajęciach praktycznych czekała na nas wspaniała niespodzianka. Pani Małgosia Osuchowska zaprosiła nas na gorącą, pyszną czekoladę do swej „Piwniczki”. Grzaliśmy się przy kominku, pijąc gorącą czekoladę w przepięknej, średniowiecznej aranżacji.

Tworzymy proporce

W grudniu 2015 roku udaliśmy się do Zamku na kolejne zajęcia edukacyjne z cyklu „Śladami Wielkiego Mistrza”. Pierwszym zadaniem podczas spaceru po Zamku było odnalezienie gomółek – małych cylindrycznych szyb którymi wypełnione były ramy okienne. Drugim zadaniem było szukanie okien zdobionych szkłami trapezowymi barwionymi na charakterystyczne średniowieczne kolory. Po wykonaniu zadań udaliśmy się do sali witrażowej gdzie główną wystawę stanowiły witraże ściągnięte z remontowanej Kaplicy Najświętszej Marii Panny. Po obejrzeniu filmu znacznie rozszerzyła się nasza wiedza na temat okien a szczególnie witraży. W Europie pierwsze witraże pojawiły się w średniowieczu, w X wieku we Francji, a także w Niemczech, Samo użycie zaś barwnych szkieł w oknach miało miejsce już w VI wieku. Rozkwit witrażownictwa nastąpił w okresie gotyku. W pierwszym okresie rozwoju witrażownictwa – od X do XVI wieku, posługiwano się szkłem barwionym przez topienie masy szklanej razem z tlenkami metali. Pierwotnie w okresie antycznym barwione szkło miało naśladować szlachetne i półszlachetne kamienie, a jego cena była porównywalna z wartością klejnotów lub złota.

Tworzymy proporce

Szklane elementy wycinano za pomocą rozgrzanego metalowego pręta. Proces produkcji szklanych tafli jest w niezmienionej formie stosowany do dzisiaj, a polega on na ręcznym wydmuchaniu dużej bańki szkła a następnie rozcięciu jej i rozciągnięciu do odpowiedniego rozmiaru. Tak, tak ale na witraże stać było tylko najbogatszych, a co z biedotą i ze zwykłymi ludźmi. Im nie zależało na zdobniczej formie okien ale na ochronie ich rodzin i domostw. Dowiedzieliśmy się od naszej Pani Ewy, że zwykli ludzie dawali sobie radę rozciągając w ramach okiennych wysuszone pęcherze zwierząt. Większą ochronę stanowiły okna z rogów owcy. Trzymano rogi owcy przez 3 m-ce w wodzie , następnie prostowano, wygładzano i rozpościerano na ramy okienne. Dla leniwych najłatwiejsze było rozpościeranie w ramach płócien.

Tworzymy proporce

Kolejnym etapem naszych zajęć było poznanie techniki wykonywania witraży i narzędzi takich jak: cęgi do szkła, nóż do szkła z diamentem, dłuta i młoteczki. Najważniejszy jednak jest dobrze zrobiony projekt całościowy a następnie podzielenie go na części. Po obrysowaniu go na tzw. puzzle witrażownik obrysowuje je czarną konturówką. Na puzzle kładzie kolorowe szkła. Wsadza wszystko do pieca, utrwalając poprzez wypalanie kolory i farby. Następnie przy pomocy owijania elementów folią miedzianą i lutowania cyną łącze wszystko w piękną całość.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że czwarta grupa bardzo szybko znalzła kołatkę (antabę) i szybko zabrała się do wyrzeźbienia jej własnoręcznie.

Tworzymy proporce

W pewien marcowy dzień 2016 roku odwiedziliśmy Mincerza. Zobaczyliśmy jak wybija się brakteaty i każdy z nas mógł to sam uczynić.

Tworzymy proporce

Pamiętam jak z zaciekawieniem nasi uczniowie słuchali legendy " O krzyżackim skarbcu i Piekarczyku"

Pamiętam jak w październiku 2017 roku rozpoczęliśmy kolejny sezon zajęć edukacyjnych w Muzeum Zamkowym. Jak to zazwyczaj na początku zamkowych spotkań bywa, prowadząca Pani kustosz Ewa Kasprzyk przepytała naszych uczniów ze zdobytej na zajęciach wiedzy o Zamku. Egzamin został zaliczony wspaniale. Tematem pierwszych w tym roku zajęć były „Śluby krzyżackie”. Reguła zakonna czyli zbiór rozporządzeń, którymi powinni kierować się w życiu codziennym członkowie zakonu, opierała się w sprawach wojskowych na regule templariuszy, a w sprawach charytatywnych – na regule joannitów. Krzyżacy byli najmłodszym z trzech wielkich zakonów jerozolimskich. W przeciwieństwie do wspomnianych zakonów Krzyżacy byli organizacją o silnym zabarwieniu narodowościowym. Ani templariusze, ani joannici nie przykładali wielkiej wagi do kraju czy dynastii, z którego pochodzili ich rycerze. Zakon krzyżacki miał hierarchię wielowarstwową podobnie jak w przypadku joannitów i templariuszy i dzielił się na trzy grupy : braci rycerzy, braci duchownych i braci służebnych nazywanych knechtami .

Tworzymy proporce

Reguła krzyżacka czyli Księga Zasad nakazywała rycerzom złożenie ślubów, czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ich życie regulowały statuty ukazujące co im wolno, a czego nie wolno. Wielki Mistrz był wzorcem dla zgromadzenia. Wybierany ze swego grona musiał charakteryzować się mądrością, męstwem i darem przewidywania. Rycerze składali śluby zakonne w kościele, a spotkania zakonne którym przewodził Wielki Mistrz odbywały się w Sali Kapitulnej. Głównymi atrybutami rycerzy zakonnych był: miecz, powróz i biała lilia. Miecz był atrybutem męstwa, powróz posłuszeństwa i ubóstwa, a lilia czystości. Każdy rycerz miał swoje miejsce w Sali Kapitulnej. Siadając na ich miejscach uczniowie przez chwilę poczuli atmosferę tamtych czasów. Mając nad głowami przedstawienia scen biblijnych w formie polichromii, uczniowie z łatwością rozszyfrowali motywy architektoniczne na kapitelach czyli filarach kolumn.

Tworzymy proporce

Pamiętam jak, czekaliśmy z niecierpliwością na zamkowe podchody i pasowanie na żaka Ostatnie zajęcia to poznanie uzbrojenia rycerskiego. Zamek malborski powstał jako warownia zakonu krzyżackiego i taką funkcję pełnił właściwie przez całą swoją historię, nawet wtedy, kiedy Krzyżaków już tu nie było. W Malborku nie mogło zabraknąć zbrojowni – miejsca, gdzie przechowywano uzbrojenie i dbano o jego stan. Nawiązaniem do tego fragmentu dziejów warowni jest wystawa „Zbrojownia malborska”, którą to odwiedziliśmy słuchając ciekawych opowieści naszej Pani kustosz Ewy Kasprzyk. Uczniowie, a szczególnie chłopcy byli zachwyceni rodzajami mieczy i tarcz. Niesamowitym przeżyciem była możliwość trzymania jednoręcznych, dwuręcznych i półręcznych mieczy. Ich waga niejednego przeraziła. Trudno było je utrzymać, a co dopiero nimi walczyć.

Tworzymy proporce

Na głowicach mieczy uczniowie rozpoznawali znaki rycerskie. Szlifowane były po to, aby po walce łatwiej było rycerza zidentyfikować. Przymierzanie kolczug oraz hełmów utwierdziło naszych uczniów w przeświadczeniu, że życie rycerza było niestety ciężkie. I to nie tylko ze względu na wagę stroju i uzbrojenia. Po zajęciach praktycznych i obejrzeniu fragmentów filmu „Krzyżacy”, uczniowie prawie jednogłośnie stwierdzili, że w rycerskich inscenizacjach wybierają rolę giermka. W blasku halabard, mieczy, mizerykordii, kopii, zbroi rycerskich i końskich uprzęży roztoczyli wodze swojej wyobraźni. Każdy starał się wcielić w wybraną filmową rolę. Jakie one były? To już naszych uczniów słodka, średniowieczna tajemnica.

Tworzymy proporce

Pamiętam jak, wędrowaliśmy śladami Wielkiego Mistrza Zakonnego . Poznaliśmy budowę zamku oraz wiele ciekawostek z życia Krzyżaków.

Tworzymy proporce

Na Zamku Średnim najbardziej podobała nam się Wystawa Bursztynu, posiadająca unikalny zbiór wyrobów. Po zachodniej stronie Zamku widzieliśmy również największą salę, czyli Wielki Refektarz. Było to miejsce spotkań ważnych osobowości, jak miejsce licznych biesiad i zabaw.

Tworzymy proporce

Słuchając z zaciekawieniem brata Arkadiusza

Tworzymy proporce

Pamiętam jak w czerwcu 2018 roku, w piękne słoneczne popołudnie odbyło się zakończenie trzyletniego cyklu zajęć edukacyjnych z programu „Zamki i rycerze” pod cykliczną nazwą „Śladami Wielkiego Mistrza”. Uczniowie klasy 3a uczestniczyli jednocześnie wraz ze swoimi rodzicami i rodzeństwem w klasowej imprezie integracyjnej ,,Dwie godziny dla Rodziny”. Na zamku powitała nas prowadząca nasze zajęcia Pani kustosz Ewa Kasprzyk. Dzieci i rodzice ubrani w średniowieczne stroje zostali podzieleni na trzy grupy. Każda z grup otrzymała koperty z zadaniami i ruszyła na zamkowe podchody. Zaliczenie wszystkich „zamkowych stacji” i zapisanie prawidłowych odpowiedzi było warunkiem zdania egzaminu na Żaka i otrzymania certyfikatu.

Tworzymy proporce

Grupa I swoje zadania rozpoczęła na dziedzińcu Zamku Średniego przy Posągach Wielkich Mistrzów. Musieli podać imiona przynajmniej dwóch Wielkich Mistrzów i podać nazwę rodzaju zbroi. Później trzeba było przejść przez Most Zwodzony nad Suchą Fosą pomiędzy Zamkiem Średnim, a Wysokim i odpowiedzieć na pytania dotyczące funkcji mostu i nazwy rzemieślnika, który robił elementy kute na Zamku. Kolejna stacja to Kapitularz, gdzie pytania dotyczyły ślubów i reguły zakonnej. Ostatnie zadanie Grupa I rozwiązywała w Kościele NMP na Zamku Wysokim. Tutaj padły pytania dotyczące architektury naszego Zamku. Grupa II rozpoczęła swoje zadania na Wystawie Bursztynu. Pytania dotyczyły powstawania bursztynu oraz historii przebiegu ,,Bursztynowego Szlaku”. Na Zamku Średnim szukano malowideł ściennych postaci Wielkiego Mistrza.

Tworzymy proporce

W Pałacu natomiast trzeba było rozpoznać rodzaje okien w pomieszczeniach zamkowych. Na Wystawie Witrażu w Południowym Skrzydle Zamku Wysokiego trzeba było opowiedzieć o poznanych sposobach łączenia szkiełek. Grupa III w Zbrojowni nazywała typy broni, którymi posługiwali się rycerze. Następnie w rycerskiej kuchni na Zamku Wysokim szukała i nazywała potraw rozmieszczonych na stole. W Komnatkach na Zamku Wysokim i Dormitoriach trzeba było odpowiedzieć na pytania dotyczące codziennego życia zakonników – rycerzy. Nie było łatwo! Oczywiście udało się! Bo jak nie my, to kto? Po komisyjnym sprawdzeniu zadań uczniowie klasy 3a otrzymali zasłużone certyfikaty.

Tworzymy proporce

Po uroczystym wręczeniu certyfikatów z wielkim zapałem i wprawą strzelano z łuku do tarczy i uczestniczono w zabawach ruchowych ze sznurem. Rodzice czuwali nad ogniskiem gdzie piekły się kiełbaski i dogadzali swym małym żakom słodkimi wypiekami.

Tworzymy proporce

Pamiętam, że moment otrzymania certyfikatów potwierdzającego pasowanie na Żaka było podniosłym momentem. Później pozostało nam tylko radosne biesiadowanie!

Tworzymy proporce

Tworzymy proporce

Tworzymy proporce

I my tam byliśmy i biesiadę rozpoczęliśmy

Na zakończenie zakopano zapieczętowany uczniowski list z wykonanymi zadaniami w Kapsule Czasu, którą odkopie się za 20 lat. Obiecaliśmy sobie, że przybędziemy w umówione miejsce pod nam tylko znanym murem.

Tworzymy proporce

Przybędziemy tu za 20 lat

Tworzymy proporce

Jedne drzwi historii się zamykają , inne na nowo otwierają. Jak dobrze, że nasi uczniowie taki Zamek, a w nim Muzeum mają :)

Tworzymy proporce