Starożytni bogowie Egiptu.

wierzenia starożytnych egipcjan

Lorem ipsum dolor

Poznasz pojęcia: religia politeistyczna, mumia, balsamowanie, piramida, sarkofag, „Księga Umarłych”, „sąd Ozyrysa”; - głównych bogów czczonych w starożytnym Egipcie: Re, Izydę, Amona, Horusa, Ozyrysa, Tota; - sposoby grzebania zmarłych obowiązujące u Egipcjan (mumie, balsamowanie ciała, piramidy , sarkofagi); - funkcje i obowiązki egipskich kapłanów (organizowanie świąt, składanie ofiar, recytowanie modlitw, leczenie chorych, przewidywanie zaćmienia Słońca i wylewów Nilu); - formy oddawania czci bogom praktykowane w starożytnym Egipcie (ofiary, procesje, wznoszenie świątyń);

Thanks

Team

Data

Map

Timeline

Comparison

Process

Video

Image

Quote

Text

Section

cele lekcji

Religia starożytnych Egipcjan była religią politeistyczną. to, znaczy że wierzono w wielu bogów.

Zanim doszło do zjednoczenia doliny Nilu w jeden organizm państwowy każdy ośrodek miał swoich własnych opiekuńczych bogów. W późniejszych wiekach część z nich zdobyła szersze rzesze czcicieli, zyskując tym samym rangę bóstw ogólnoegipskich. Inne zaś pozostały przedmiotem kultu lokalnego. Egipcjanie czcili jako nadprzyrodzone zjawiska przyrody, których nie rozumieli, których się bali, a od których zależało ich życie, np. Słońce, Księżyc, Nil.

+ info

Abu Simbel

Philne Island

No his munere interesset. At soluta accusam gloriatur eos, ferri commodo sed id, ei tollit legere nec. Eum et iudico graecis, cu zzril instructior per, usu at augue epicurei.

write a title here

+ info

Egipcjanie wierzyli, że istnieją bogowie dobrzy i źli. Modlili się do nich wszystkich, wszystkim składali ofiary i wznosili świątynie. A wyobrażali sobie bóstwa rozmaicie: jednych na podobieństwo człowieka, innych – jako postacie o ciałach ludzi i głowach ptaków lub zwierząt. Egipcjanie byli także przekonani, że bogowie mogą przebywaćw ciałach zwierzęcych, stąd otaczali czcią święte byki, krokodyle, koty.

Wierzenia

Amon - utożsamiany z Ra/Re – egipski bóg, sprawca niewidzialnego wiatru, urodzaju, płodności. Był uosobieniem niewidzialnych życiodajnych elementów natury: powietrza i wiatru. Powodował, że plony były obfite, zwierzęta się mnożyły, a kobiety rodziły dzieci.Ozyrys - bóg ZiemiPrzedstawiany w kształcie mumi.W rękach trzyma berło i flagellum.Na głowie biała korona z piórami i rogami.Władca świata podziemi.

Najważniejsi Bogowie egipscy

Horus - bóg nieba. Opiekun monarchii egipskiej. Panujący faraon utożsamiał się z nim i przyjmował jego imię. Czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach. Był synem Ozyrysa i Izydy lub Geba i Nut.Anubis-bóg o głowie szakala, ściśle łączony z mumifikacją i życiem pozagrobowym.

Najważniejsi Bogowie egipscy

Izyda - opiekunka ludzi (czarodziejka). Przedstawiana jako kobieta z tarczą słoneczną między krowimi rogami, z berłem lub znakiem życia ANCH w dłoni. Widnieje również jako kobieta nosząca na głowie hieroglif swojego imienia. Popularne były też jej figurki przedstawiające tę boginię z Horusem na kolanach. Siostra i żona Ozyrysa, matka Horusa. Jej kult dotarł nawet poza granice Egiptu. Sumerowie czcili Izydę jako Boginię Isztar , podobnie jak Babilończycy.

Najważniejsi Bogowie egipscy

Tot- egipski bóg Księżyca, patron mądrości. Zaliczano go do bogów-stwórców i uważano za wynalazcę egipskiego pisma – hieroglifów, kalendarza, a także arytmetyki, geometrii, muzyki, liczby i rysunków. W związku z tym był przede wszystkim opiekunem i patronem pisarzy oraz ludzi nauki i sztuki. Był głównym opiekunem miasta i regionu Hermopolis.

Najważniejsi Bogowie egipscy

ciekawostki-obejrzyj

proces konserwacji zwłok zapobiegający rozkładowi w starożytnym Egipcie i nie tylko. BalsamowanieMieszkańcy starożytnego Egiptu wierzyli, że jeśli ciało zabalsamuję się oraz nie ulegnie rozkładowi będzie żyć w świecie umarłych, a dusza będzie nieśmiertelna. Długość trwania balsamowania zależała od majętności oraz statusu zmarłego. Dokładniej czy był biedny, ubogi czy też był bogaty, a może wysoko postawionym urzędnikiem, kapłanem, faraonem. Długość procesu balsamowania oraz munifikacji mogła trwać najdłużej siedemdziesiąt dni zgodnie z ówczesnymi wierzeniami.

mumifikacja

8.Wkładano do sarkofagu, niesionego następnie (jeżeli był to ktoś z rodziny królewskiej) na łódź, która wzdłuż Nilu wiozła go do miejsca spoczynku, najczęściej do Doliny Królów czy też piramid.

7.Pierwszą warstwę okrycia mumii stanowił zazwyczaj całun. Potem bandażowano palce rąk i nóg, każdy oddzielnie. Następnie owijano ciało długim pasem bandaży, poczynając od prawego ramienia, a kończąc na głowie, którą bandażowano na krzyż. Podbródek, by nie opadł, podwiązywano lnianą taśmą, związując ją na czubku głowy. Ciało bandażowano bardzo ściśle, by nadać mu pożądany kształt. Między zwojami bandaży umieszczano amulet. Bandaże smarowano gęstą żywicą. W czasie trwania całego procesu kapłan Anubisa czytał zaklęcia.

5.Ciało umieszczano w natronie (naturalna soda występująca w słonych jeziorach w pobliżu Kairu) na 70 dni, by usunąć całą wodę z organizmu.

6.Po 70 dniach ciało było gotowe do zabandażowania, lecz najpierw kapłani polewali je żywicą, która je konserwowała. By skóra nie pękała, nacierano ją mieszaniną oliwy, wosku, natronu i gumy. Jamę brzuszną wypychano tamponami z Inu, piaskiem lub trocinami. Potem ciało bandażowano;

Czynności podczas procesu munifikacji oraz balsamowania: 1.Wyciągano mózg przez nos hakiem; 2.Rozcinano klatkę piersiową i wyjmowano organy wewnętrzne, pozostawiając jedynie serce, aby można było je zważyć w czasie sądu Ozyrysa.3.Wątrobę, jelita, płuca i żołądek umieszczano w urnach kanopskich, resztę palono; 4.Wnętrze człowieka nacierano solą. W ten sposób usuwano wodę z ciała lub myto ciało winem palmowym z dodatkiem korzeni.

Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy.

+ info

+ info

Miejsca pochówku znajdowały się zwykle na skraju pustyni, bo ziemia blisko rzeki była zbyt cenna i przeznaczano ją tylko pod uprawę. Najsławniejszym cmentarzem Egiptu jest Dolina Królów w okolicy Teb, gdzie w wykutych w skałach grobach chowano faraonów.

dolina królów

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit.

name surname

Złota maska grobowa Tutanchamona obecnie w Muzeum Kairskim

Jeśli ciężar grzechów przeważył szalę, duszę zabierał potwór Ammit – pół lew, pół hipopotam z głową krokodyla. „Usprawiedliwionego głosem” Ozyrys wprowadzał do raju (Pola Jaru). Według wierzeń starożytnych Egipcjan Sąd Ozyrysa był sądem ostatecznym, od którego nie istniała możliwość apelacji.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam.

WRITE A TITLE HERE

+ info

+ info

rytuał, jakiemu musiała poddać się dusza w Sali dwóch Prawd, gdzie zasiadał trybunał Ozyrysa sądzący zmarłego, doprowadzonego na sąd przez Anubisa. W sali ustawiona była waga, na której ważono serce zmarłego (na drugiej szali kładziono pióro – symbol bogini prawdy Maat). Ozyrys z Neftydą, Izydą i 42 asesorami, po wysłuchaniu spowiedzi zmarłego, wydawał wyrok.

sąd ozyrysa

03

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam.

write a title here

02

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam.

write a title here

01

Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe. Mało tego – uważali, że nieważne jest życie doczesne. Dopiero po śmierci człowiek zaczyna prawdziwe, lepsze życie. Dlatego bardzo małą wagę przywiązywali do życia codziennego, a dużo myśleli o zapewnieniu sobie jak najlepszej przyszłości – po życiu. Nawet pałace ludzi bogatych i władców nie były urządzane ze zbyt wielką dbałością. Budowano je z nietrwałej suszonej cegły mułowej. Co innego piramidy! Jako mieszkania mające służyć zmarłym w wieczności musiały być trwałe i reprezentatywne. Zmumifikowane ciała zmarłych władców ukrywano w piramidach i zabezpieczano przed rabusiami licznymi pułapkami i korytarzami bez wyjścia. Nikt nie miał prawa zakłócać pośmiertnego życia faraona.Piramidy mają kształt ostrosłupa, prawdopodobnie dlatego, że Egipcjanom kształt ostrosłupa wydawał się najtrwalszym dla budowli narażonej na tamtejsze warunki naturalne i atmosferyczne.

Czy wiesz dlaczego Egipcjanie ­budowali piramidy? Jaki miały one kształt?

+ info

+ info

+ info

Obejrzyj animację jak mogło wyglądać życie w starożytnym Egipcie.

Kapłani w strukturze społecznej starożytnego Egiptu, zajmowali miejsce zaraz za Faraonem. Ich wysoka pozycja wynikała bezpośrednio z wielkiego znaczenia, jakie ludność cywilizacji egipskiej przywiązywała do religii. Wiara w życie pozagrobowe, szeroko rozbudowany panteon wyższych i niższych bóstw sprawił, że kapłani pełnili role łączników pomiędzy ludem, a bogami.

rola kapłanów

Ze względu na specyficzny wygląd – wygolona głowa i brwi oraz długi lniany strój (najczęściej biały), kapłanów łatwo można było rozpoznać i odróżnić od reszty. Do ich głównych powinności należała opieka nad świątyniami i obszarami przyległymi (prace na nich zlecano chłopom), nadane im przez faraonów. Było to też ich główne źródło dochodów, łącznie z częścią datków od wiernych. Każdy z Kaplanów posiadał osobną świątynie oraz bóstwo któremu służył. W świątyniach zajmowali się organizacją świąt oraz składaniem ofiar w imieniu dobra ludu egipskiego, odprawianiem rytuałów.

rola kapłanów

Kapłani stanowili w starożytnym Egipcie swego rodzaju elitę intelektualną. Oprócz oczywistych kwestii teologicznych, które kształtowali, zajmowali się również medycyną - przeprowadzali podstawowe operacje oraz zajmowali się balsamowaniem zwłok. To im prawdopodobnie zawdzięczamy podział roku na dwanaście miesięcy i na trzysta sześćdziesiąt pięć dni. Dbali też o rozwój nauki w państwie, zwłaszcza o matematykę, nauki przyrodnicze oraz astronomię. Odpowiadali też za czas zbiorów – obliczali czas wylewów Nilu oraz kierowali pracami budowlanymi i nawadniającymi.

rola kapłanów

dziękuję za uwagę