Grupa, konformizm

wpływ grupy - to dobrze , czy źle

Grupa, konformizm

reguły manipulacji

pozytywy i negatywy

video

Eksperyment Ascha

konformizm

pod zdjęciami

wpływ

funkcje grupy

index

• kształtowanie aktywności jednostek
• kształtowanie więzi z innymi ludźmi
• ułatwianie kontaktów interpersonalnych
• zaspokajanie potrzeby aprobaty i uznania
• konstruktywne współzawodnictwo
• pobudzanie do rozwijania zainteresowań
• umożliwianie kontaktów towarzyskich
• zaspokajanie określonych potrzeb emocjonalnych
• zapełnianie wolnego czasu

Funkcje wychowawcze grup rówieśniczych:

Największy wpływ grupy rówieśniczej na jednostkę jest widoczny w jej okresie dojrzewania. Jest to moment osłabienia autorytetu rodziców i innych dorosłych osób i wtedy właśnie grupa rówieśnicza staje się dla młodego człowieka punktem odniesienia. W tym czasie jednostka spędza z rówieśnikami większą część wolnego czasu, a grupa rówieśnicza wywiera wpływ na jej opinie, postawy i zachowania, na styl ubierania się, na wybór muzyki i literatury.

zajrzyj pod zdjęcia

trochę teorii

Termin konformizm wywodzi się z języka łacińskiego, w którym „conformo” oznacza „nadawać kształt”. W rozumieniu potocznym konformizmem określa się zmianę zachowania człowieka pod wpływem określonej grupy ludzi, co pociąga za sobą również dostosowanie się do norm, jakie w niej panują. Definicja naukowa jest szersza i ma bardziej negatywny wydźwięk.

Czym jest konformizm?

Eksperyment Ascha został przeprowadzony w 1955 roku przez amerykańskiego psychologa (urodzonego w Polsce) Salomona Ascha, który opracował go w celu obalenia interpretacji eksperymentu Sherifa. W eksperymencie tym osoby badane rezygnowały ze swojej opinii i przyjmowały opinię grupy, milcząco zakładając, że jej ocena jest trafniejsza, niż własna. Asch poddał go krytyce, twierdząc, że badanie zostało źle przeprowadzone. Dotyczyło ono oceny wielkości przemieszczania się jasnego punktu na ścianie, w ciemnym pokoju. Punkt ten w rzeczywistości był nieruchomy, a jego pozorny ruch był jedynie złudzeniem optycznym. Według Ascha badani czuli się niepewnie i nie mając wyrobionego zdania na temat odległości przemieszczania się punktu, dochodzili do wniosku, że lepiej zaufać grupie. Swój eksperyment Asch zaprojektował tak, aby wykluczyć możliwość udzielenia niewłaściwej odpowiedzi (chodziło o wskazanie jednej z trzech kresek, o wyraźnie różniących się długościach). Dopóki osoby badane odpowiadały same, wskazywały zawsze dobrą odpowiedź. Wystarczyło jednak, aby w sali pojawiło się 5 osób, które wcześniej udzieliło takiej samej, ale złej odpowiedzi, aby 2/3 ankietowanych udzielało również takiej samej, jak oni, czyli błędnej odpowiedzi (wbrew własnemu rozsądkowi). Jak można się domyślać, eksperyment ten wprowadził Ascha w osłupienie i wytrącił mu wszelkie argumenty. Badanie to pokazało, jak ludzie zaprzeczają temu, co widzą, pod wpływem presji grupy.

Eksperyment Ascha został przeprowadzony w 1955 roku przez amerykańskiego psychologa (urodzonego w Polsce) Salomona Ascha, który opracował go w celu obalenia interpretacji eksperymentu Sherifa. W eksperymencie tym osoby badane rezygnowały ze swojej opinii i przyjmowały opinię grupy, milcząco zakładając, że jej ocena jest trafniejsza, niż własna. Asch poddał go krytyce, twierdząc, że badanie zostało źle przeprowadzone. Dotyczyło ono oceny wielkości przemieszczania się jasnego punktu na ścianie, w ciemnym pokoju. Punkt ten w rzeczywistości był nieruchomy, a jego pozorny ruch był jedynie złudzeniem optycznym. Według Ascha badani czuli się niepewnie i nie mając wyrobionego zdania na temat odległości przemieszczania się punktu, dochodzili do wniosku, że lepiej zaufać grupie. Swój eksperyment Asch zaprojektował tak, aby wykluczyć możliwość udzielenia niewłaściwej odpowiedzi (chodziło o wskazanie jednej z trzech kresek, o wyraźnie różniących się długościach). Dopóki osoby badane odpowiadały same, wskazywały zawsze dobrą odpowiedź. Wystarczyło jednak, aby w sali pojawiło się 5 osób, które wcześniej udzieliło takiej samej, ale złej odpowiedzi, aby 2/3 ankietowanych udzielało również takiej samej, jak oni, czyli błędnej odpowiedzi (wbrew własnemu rozsądkowi). Jak można się domyślać, eksperyment ten wprowadził Ascha w osłupienie i wytrącił mu wszelkie argumenty. Badanie to pokazało, jak ludzie zaprzeczają temu, co widzą, pod wpływem presji grupy.

esperyment

VIDEO

+info

• Ułatwia relacje i stosunki między ludźmi poprzez stosowanie kompromisów.
• Pomaga osiągnąć zamierzone cele np. w pracy, kiedy niezbędne jest wspólne działanie kolektywu, bez podziału na obozy i niepotrzebne spory.
• Zapobiega jawnym konfliktom zbrojnym poprzez stosowanie różnych zabiegów dyplomatycznych.
• Pomaga rozwiązać wiele problemów, przez opieranie się na autorytetach w danej dziedzinie. Nikt nie jest alfą i omegą – nie musimy znać się na wszystkim, możemy zaufać innym i przyjąć ich opinie za własne.

Konformizm – przykłady pozytywnej oceny

• Brak własnego zdania, niezdecydowanie, bezkrytyczne przyjmowanie opinii innych ludzi sprawia, że otoczenie nas lekceważy, nie szanuje nas i nie otacza sympatią.
• Uleganie („podlizywanie się”) kierownictwu przyczynia się do bierności i odtwórczego działania w pracy, zabija twórcze myślenie, modernizację i hamuje postęp.
• Kiedy nasze działania opierają się głównie na chęci przypodobania się innym, dochodzi do ośmieszania się, życia w zakłamaniu, niewłaściwym postrzeganiu świata i utracie tego, co w życiu jest najważniejsze – dobrych relacji z innymi ludźmi. Przykłady: idziemy do opery, ponieważ tak, wypada, wynosimy śmieci do lasu, bo wszyscy tak robią, idziemy do kościoła, bo co ludzie powiedzą.
• Kiedy bezkrytycznie przejmujemy i naśladujemy zachowania innych, np. gdy przechodnie obojętnie mijają osobę leżącą na ulicy, robimy to samo. Kiedy ludzie przechodzą na czerwonym świetle, podążamy za nimi.
• Kiedy tolerujemy przemoc i nie reagujemy na złe postępowanie, przywalamy na krzywdzenie innych.

Konformizm – Kiedy konformizm jest zły:

reguły manipulacji

VIDEO

+info