Want to make creations as awesome as this one?

More creations to inspire you

ONE MINUTE ON THE INTERNET

Horizontal infographics

SITTING BULL

Horizontal infographics

BEYONCÉ

Horizontal infographics

ALEX MORGAN

Horizontal infographics

GOOGLE - SEARCH TIPS

Horizontal infographics

Transcript

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TEATRU

27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru.Święto to zostało ustanowione w 1961 roku z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego na pamiątkę otwarcia w Paryżu, 27 marca 1957 roku, pierwszego sezonu Teatru Narodów- festiwalu na którym spotkały się zespoły teatralne z obu stron żelaznej kurtyny.* Dzień Teatru jest obchodzony przez ponad sto narodowych ośrodków (ITI) na świecie. *Żelazna kurtyna to określenie podziału politycznego, jaki nastąpił w Europie po II wojnie światowej. Granice państw bloku wschodniego zamknięto, a obywatelom odebrano prawo do swobodnego przemieszczania się- całkowicie izolując ich od reszty świata.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Pantomima

Pantomima – rodzaj przedstawienia, w którym aktor nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów. Często, ale nie zawsze, ma pomalowaną twarz na biało. Pantomima wymaga ona od widza większego wysiłku wyobraźni i intelektu, dlatego jest w pewnym sensie sztuką elitarną i światową.

Teatr uliczny

Teatr uliczny to forma teatru wkraczająca w powszednie życie miasta, wykorzystująca skwery, parki, ulice, place itp. Widowiska obliczone na zwrócenie uwagi przechodniów, odwołują się do najprostszych środków. Forma szczególnie popularna w latach 60. XX w. i stosowana głównie przez teatry alternatywne w celu dotarcia do szerokiej publiczności.Buskerzy, czyli artyści występujący na ulicy, to specjaliści nie tylko w sztuce cyrkowej, ale także w psychologii tłumu. Ich występ ma przyciągnąć uwagę, zatrzymać widza i przekonać go, że warto sięgnąć głęboko do kieszeni i wrzucić datek do kapelusza. Coraz rzadziej jednak buskerzy występują na własną rękę – głównie zapraszani są na festiwale sztuki ulicznej, umieszczani w programach, co sprawia, że publiczność jest już „zagwarantowana”.

Teatr lalek i teatr cieni

Teatr lalek lub teatr kukiełkowy to ogólna nazwa teatru, w którym w roli aktorów występują różnego rodzaju lalki (odmiennie nazywane ze względu na ich typ, albo na obowiązującą terminologię) lub różne przedmioty. Lalka teatralna może mieć postać ludzką, ale także zwierzęcą, fantastyczną itd. Animowana jest przez aktora - lalkarza, najczęściej ukrytego za parawanem, czasem występującego razem z lalką na scenie. Teatr cieni – rodzaj teatru lalkowego, w którym widz obserwuje na ekranie cienie rzucane przez dekoracje, rekwizyty, lalki i aktorów. Teatr ten powstał w Chinach w III wieku p. n. e. Największą popularność zdobył w krajach Dalekiego Wschodu.

Teatr robotyczny

Teatr robotyczny Centrum Nauki Kopernik to jedyny teatr w Polsce, w którym zobaczysz zaawansowane technologicznie humanoidy – RoboThespiany. Poruszają się przy pomocy sprężonego powietrza – potrafią mówić w wielu językach, kiwać głową, gestykulować i wyrażać emocje. Głosów użyczyli im znakomici aktorzy. Powstały w brytyjskiej firmie Engineered Arts Ltd., która stworzyła już cztery pokolenia tych sympatycznych robotów. W Teatrze Robotycznym Centrum Nauki Kopernik występuje trójka młodych, humanoidalnych aktorów.

Teatr Światła

Teatr światła to zdecydowanie nowoczesne oblicze teatru. Występy teatru światła wprowadzają widza do świata magicznej scenerii i wizyjnych spektakli. To świat stworzony przez ruch ludzkiego ciała, muzyki i światła.

Teatr muzyczny

Teatr muzyczny – nazwa powszechnie nadawana teatrom instytucjonalnym wystawiającym spektakle operetkowe, rewiowe, musicalowe itp. Niektóre obecnie działające polskie teatry muzyczne to: Teatr Muzyczny w Gdyni im. Danuty Baduszkowej, Teatr Muzyczny w Łodzi, Teatr Muzyczny Capitol, Teatr Muzyczny Roma.

Teatr tańca

Teatr tańca jest zjawiskiem synkretycznym, które łączy w sobie wiele różnych dziedzin sztuki. Jest wśród nich i aktorstwo, i reżyseria - czyli teatr tańca pozostaje pomiędzy teatrem dramatycznym a tańcem. To samo, co aktor najczęściej wypowiada słowami, tancerz głównie komunikuje swoim ciałem, ruchem, a tylko czasem może dodać jakąś ekspresję dźwiękową, nawet - słowo.

Teatr dłoni i Teatr paluszkowy

Teatr dłoni i paluszków to świetna zabawa od najmłodszych lat. Wystarczy nieco wyobraźni alby nasze dłonie i palce zamieniły się w aktorów :)

Kamishibai

KAMISHIBAI (jap. 紙芝居) to wywodzący się z Japonii teatr ilustracji/obrazu. Dosłownie słowo „kamishibai” oznacza sztukę teatralną przedstawianą na papierze (jap.”kami” – papier, „shibai” – sztuka). Jest to technika opowiadania historii z wykorzystaniem ilustrowanych papierowych plansz, które umieszczone są w drewnianym parawanie nazywanym butai (jap. 舞台 – scena). Parawan składa się ramki w miejscem do umieszczania planszy oraz z dwóch ruchomych okiennic. Po ich otwarciu spektakl się zaczyna. Karty przekładane są wraz z przebiegiem opowieści, a dzięki sporym rozmiarom drewnianego ekranu widownia przedstawienia Kamishibai może być na prawdę duża! Kamishibai to niezwykle oryginalne połączenie książki ilustrowanej z teatrem.

Teatr piasku

Teatr piasku to niezapomniane wrażenia i nieudawane! Przejmująca muzyka połączona z grą aktorską oraz, powstającymi na oczach widzów, piaskowymi obrazami sprawia, iż każdy widz czuje się integralną częścią spektaklu.

Teatr to niewątpliwie jedna z najważniejszych dziedzin sztuki. Teatr przede wszystkim kojarzy nam się z rodzajem sztuki widowiskowej, w której aktor lub grupa aktorów na żywo daje przedstawienie dla zgromadzonej publiczności. Słysząc słowo teatr, oczami wyobraźni widzimy natychmiast okazały budynek, bogato zdobioną salę widowiskową, scenę, kurtynę i oczywiście aktorów. Nasze skojarzenia, choć jak najbardziej trafne, są nieco 'ograniczone'. Teatr bowiem, to bardzo szerokie pojęcie! Poświęćcie chwilę na obejrzenie prezentacji, a sami przekonacie się jak wiele kryje się za jednym, zwyczajnym słowem 'teatr'.