Cudaczek Wyśmiewaczek

Witajcie!Wpadliście do krainy Cudaczka - Wyśmiewaczka! Starajcie się, aby to licho u Was nie zamieszkało!

2

3

1

4

5

Przypominajka :)

6

W krainie Cudaczka pochowały się różne zadania do wykonania.

Wykonajcie je wszystkie po kolei.

Przy niektórych z nich zapisane są magiczne cyfry kodu. Koniecznie zapiszcie je na kartce. Dzięki nim wydostaniecie się z tej krainy.

C H R O N O L O G Y

Czego nas uczy książka Cudaczek Wyśmiewaczek?

środa

czwartek

piątek

Spotkanie z Cudaczkiem Wyśmiewaczkiem

środa

Kto mnie stworzył?

Zapiszcie temat lekcji i krótką metryczkę lektury. Znajdźcie w książce fragment, opisujący Cudaczka. Narysujcie w zeszycie Cudaczka :) Czas na zabawę słowną. Powodzenia:) Pamiętaj, aby rozwiązane zadania wkleić do zeszytu. Pokoloruj okienka obok zdań prawdziwych. Odczytaj hasło z pokolorowanych pól. Ułóż z nim zdanie i napisz je starannie w zeszycie. Ułóż zdanie z rozsypanki wyrazowej, a dowiesz się czym żywił się Cudaczek. żywiłśmiechem.Cudaczeksię

Obliczenia pieniężne - powtórzenie

Przed Tobą lekturowe wyzwanie :) Zastanów się, w jaką postać z "Cudaczka Wyśmiewaczka" chciałbyś się wcielić. Opierając się na przeczytanej książce, przygotuj odpowiednią charakteryzację. Nie zapomnij o przećwiczeniu odpowiedniej minki lub przygotowaniu, pasującej do tej postaci mowy :) W piątek 9 kwietnia zaprezentujemy się podczas lekcji. Powodzenia!

Julia Duszyńska

Polska pisarka, autorka książek i czytanek dla dzieci.

Przyszła na świat 24 kwietnia 1898 r. w Wolsku na terenie Rosji. Zmarła natomiast 16 listopada 1948 r. w Otwocku.

Pochodziła z zamożnej rodziny herbu Prus. Jej ojciec był budowniczym kolei, a matka – Józefa Kamila z Rudnickich – wybitną malarką. Tuż przed wybuchem I wojny światowej, Julia Duszyńska ukończyła gimnazjum w Warszawie. Wtedy też zachorowała na gruźlicę, która towarzyszyła jej już nieodłącznie niemal do końca życia. W 1915 r. wyjechała z matką do ojca do Gruzji, jednakże nie przebywała tu długo. Zaraz po wojnie we wrześniu 1918 r. wraz z rodzeństwem i rodzicami wróciła przez Odessę do Polski. Rok później wyszła za mąż za Karola Duszyńskiego i wspólnie z nim zamieszkała w Rohatyniu, gdzie rozpoczęła też pracę jako nauczycielka (uczyła języków obcych i historii).

Dała się poznać przede wszystkim jako autorka książek dla dzieci. Jej książki potrafiły nie tylko uczyć, ale też bawić młodych czytelników. Debiut literacki pani Duszyńskiej przypada na rok 1927. Wtedy w Warszawie ukazało się jej opowiadanie dla dzieci pt. „Słoń Duda”. Oprócz pisania utworów dla dzieci zajmowała się też opracowywaniem i tworzeniem podręczników metodycznych do nauki języka polskiego i historii m. in.: „Elementarza dla I klasy szkół powszechnych” (1938 r.). Przy jej udziale powstały m. in. takie podręczniki jak: „Wieś i miasto” (czytanka polska dla III klasy, 1934 r.), „Nasze miasto” (czytanka polska dla II klasy, 1935 r.) czy podręcznik „Czytanki polskie dla III klasy szkoły powszechnej” (1936 r.).

W 1925 r. powróciła do Warszawy i od tej pory swój czas poświęcała już wyłącznie pracy literackiej. W latach 1935 – 1939 współpracowała z pismem „Słonko”. Julia i Karol nie mieli dzieci – jedynie adaptowanego syna Mariana. Okres wojny spędziła w Warszawie. Niestety w 1942 r. zachorowała poważnie na gruźlicę i wyjechała na leczenie do Otwocka, gdzie od tej pory już mieszkała. Choroba płuc stała się przyczyną jej śmierci. Pochowano ją wraz z mężem na Cmentarzu Bródnowskim.

W wolnych chwilach pisała też fraszki. W latach 1935 – 1939 współpracowała z zespołem redakcyjnym dziecięcego pisma „Słonko”, a w latach późniejszych pisała też dla tygodnika „Poranek”.Wśród utworów dla dzieci Julii Duszyńskiej największe uznanie zdobyły:- „Słoń Duda. Opowiadania wierszem dla dzieci” (1927 r.)- „Szarusia” (1938 r.)- „Baśń o Szymku, Tymku i żywej wodzie” (1949 r.)- „Pan Cicapcia” (1939 r.)- „Cudaczek – Wyśmiewaczek” (1947 r.).

Zagrajcie w ruletkę

Ile było poleceń w ruletce o Cudaczku?

2

4

7

Brawo!!!Zapiszcie na kartce tę liczbę! To pierwsza cyfra Waszego kodu!

Nie dajmy się - czy warto się obrażać?

czwartek

Zapiszcie temat lekcji. W „miasteczku nad rzeczką (…) stał sobie domek, ani mały, ani duży – taki w sam raz. I w tym domku mieszkała panna Obrażalska. Panna Obrażalska miała 8 lat, zadarty nosek i jasne warkoczyki. Nazywano ją panną Obrażalską, bo się wciąż obrażała.” Pamiętacie pannę Obrażalską? Jak się zachowywała? Dlaczego obraziła się na wszystkich domowników? Czy Cudaczek dobrze jej podpowiadał? Dlaczego wpadła w złość? Co potem zrobiła? Jak pomógł jej staruszek? Jakie emocje towarzyszyły pannie Obrażalskiej? Pamiętajcie, emocje są ważne! Wykonamy teraz kilka zadań, sprawdzających naszą znajomość przeczytanej lektury :) Dopasujcie opisy postaci do nazw. Przyklejcie do zeszytu. Pamiętajcie, karty pracy po wykonaniu wklejamy do zeszytu. A Wy, jak uważacie, czy warto się obrażać? Jakie macie sposoby na "nie obrażanie się"? Dokończcie zdanie: Uśmiech zawsze pomaga w życiu, bo…

Dodawanie i odejmowanie w zakresie 20 - powtórzenie Rozwiąż w zeszycie:

Przygotuj plakat pod hasłem: Stop wyśmiewaniu! Nie zachowuj się jak Cudaczek Wyśmiewaczek! Cudaczek Wyśmiewaczek żywił się krzywdą i złym zachowaniem dzieci . Pod koniec lektury stał się Cudaczkiem Śmiejaczkiem i zmienił swoje postępowanie. Wiemy już, jak ważne jest bycie dobrym kolegą i wzajemny szacunek. Wiemy także, że każda emocja jest dla nas ważna, ale nie wszystkie zachowania pod wpływem emocji (szczególnie złości) są możliwe do zaakceptowania. Pomyślcie, co chcielibyście przekazać swoim kolegom i koleżankom i wykonajcie plakat.

Bohaterowie lektury

Ilu bohaterów trzeba było wykreslić w zadaniu?

7

9

8

Kasia

Panna Obrażalska

Pan Beksa

Pan Byle - Jak

Pan Złośnicki

TAK!!!TO JEST DRUGA CYFRA WASZEGO KODU:

Zapamiętajcie!

Zmieniamy Cudaczka Wyśmiewaczka

piątek

Zapiszcie temat lekcji. Oj, Cudaczek-Wyśmiewaczek lubił, kiedy dzieci były niegrzeczne. Brzuszek Cudaczka robił się, jak ziarenko grochu. Dobrze, że spotkał mrówki, którym nieświadomie pomógł uwolnić się od larwy mrówkolwa. Wtedy poczuł, że coś zaczęło się zmieniać... Następne spotkania sprawiły, że Cudaczek odnalazł nowy cel. Zastanów się, o czym mówią jeszcze przygody Cudaczka - Wyśmiewaczka?

• Nie należy ulegać negatywnym emocjom i złości.
• Jeśli mamy w sobie negatywne emocje i złe nastawienie nie pomoże nam nawet wyruszenie "w świat". Dopiero kiedy się ich pozbędziemy wszędzie będzie nam dobrze.
• Nie należy uważać ludzi postępujących niewłaściwie za złych. Być może tak jak Cudaczek nie pomyśleli nigdy o tym, że mogą być lepsi, być może nie usłyszeli od nikogo o tym, że są "wspaniali" i "dobrzy".
• W codziennym postępowaniu nie powinniśmy ulegać zaspokajaniu tylko i wyłącznie własnych bieżących potrzeb. Tak jak Cudaczek zamiast burczenia brzuszka powinniśmy posłuchać stukania serduszka.
• Warto słuchać starszych, a nie tylko własnego głosu "zza ucha".

Po co nam emocje? Emocje są naszym wewnętrznym wskaźnikiem tego, czy nasze potrzeby są zaspokojone, czy też nie. Złość, smutek pojawiają się, gdy nasze wymagania nie są spełnione. Natomiast spokój, radość wskazują, że mamy zaspokojone ważne dla nas w danym momencie potrzeby. Złość – informuje o tym, że ktoś przekracza nasze granice fizyczne lub psychiczne, że się z czymś nie zgadzamy; pozwala bronić naszych wartości; motywuje nas do działania. Strach – ostrzega nas przed niebezpieczeństwem i ryzykiem; pozwala nam przygotować się na jakieś wydarzenie i przewidywać co może się wydarzyć. Smutek – pozwala nam przygotować się do zaakceptowania nowej, trudnej sytuacji; sprzyja refleksji i odnalezieniu źródła problemu. Radość – pomaga się zrelaksować; sprawia, że jesteśmy bardziej wyrozumiali wobec innych; pomaga nawiązywać relacje; dodaje wiary i odwagi. Emocje są nam zatem bardzo potrzebne! Nie tylko te przyjemne, których chętnie doświadczamy, lecz także te trudne, z którymi jest nam nieprzyjemnie. Wszystkie emocje warto jest akceptować, ponieważ mówią nam o czymś ważnym, są dla nas drogowskazem. Natomiast nie wszystkie zachowania pod wpływem emocji (szczególnie złości) są możliwe do zaakceptowania. Zapisz w zeszycie pytanie. Zapisz krótką odpowiedź.

Narysujcie w zeszycie linię prostą, krzywą i łamaną. Podpiszcie je. Po lewej stronie jest linia krzywa, a po prawej linia prosta. Wiecie już, że odcinkiem jest linia prosta. Zapamiętaj! Kształty zaokrąglone nie są odcinkami. Teraz znacie już definicję odcinka i jego właściwości, a więc podsumujmy, czym jest odcinek:

• Odcinek to najkrótsza droga między dwoma punktami.
• Najkrótsza droga między dwoma punktami jest zawsze linią.
• Odcinek ma dwa końce.
• Początek i koniec odcinka oznaczamy punktem, albo kreską.
• Odcinki rysujemy zawsze przy linijce.
• Końce odcinka oznaczamy wielkimi literami.

Narysujcie w zeszycie odcinki o podanej długości: AB 6 cm CD 2 cm EF 11 cm GH 9 cm W zeszycie: Narysujcie odcinek o długości 7 cm i odcinek o 3 cm krótszy. Narysujcie trzeci odcinek, który jest tak długi jak te dwa odcinki razem. Do rysowania użyjcie linijki. Oznaczcie końce odcinków wielkimi literami. Obok każdego odcinka napiszcie jego długość.

https://youtu.be/PYqnlzVRflQ

https://youtu.be/kRJFN6V7TB4

https://youtu.be/wRVO11T9SMw

Jeszcze tylko test z lektury:

Czy pamiętacie ile było pytań w teście?

20

8

Tak było 20 pytań.Cyfra oznaczająca dziesiątki w tej liczbie to ostatnia cyfra kodu.ZAPAMIĘTAJ!

Wpiszcie kolejne cyfry kodu

4

Wpiszcie kolejne cyfry kodu

49

Wpiszcie kolejne cyfry kodu

Zdaliście egzamin ze znajomości lektury! Uwolniliście się z krainyCudaczka-Wyśmiewaczka

Gratulacje

ZOBACZCIE:

492

Czas na nagrodę :)Zapraszam Was na wycieczkę ...

Kochani,za nami bajka, która rozweseliła niejednego smutaska ;)Może ktoś z Was odnalazł w niej cząstkę siebie? Cudaczek Wyśmiewaczek, licho malusie i cieniutkie jak igła. Czy potraficie wyobrazić sobie takiego Cudaczka? A może ktoś z Was miał już do czynienia z tym małym lichem nieznośnym? Stańcie przed lustrem i zróbcie najbardziej zwariowaną minę, minę zagniewaną, minę radosną i ..... uważajcie na Cudaczka Wyśmiewaczka!