Το Χελιδόνι

Χελιδόνι

Είναι ένα από αυτά τα πουλιά, που όταν το βλέπουμε καταλαβαίνουμε ότι ο καιρός αλλάζει και η φύση ξυπνάει, δεν είναι άλλο από το όμορφο χελιδόνι. Κανένα άλλο πουλί δεν αγαπήθηκε τόσο πολύ, και δεν τραγουδήθηκε όσο το χελιδόνι. Ο λαός πιστεύει ότι τα χελιδόνια, μαζί με τον κούκο, φέρνουν την άνοιξη. Δείτε την ανατομία του

ΠΑΡΑΜΥΘΙ "ΔΙΩΝΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ"

ΔΙΩΝΗ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ Συγγραφέας: Ντέμη Ρούσσα Επιμέλεια audiobook/ ηχοληψία/μουσική: Ηλίας Αλειφτήρας Αφήγηση: Ντέμη Ρούσσα

Η ζωή των χελιδονιών

Το χελιδόνι είναι αποδημητικό πουλί και φεύγει το φθινόπωρο από τη χώρα μας για την Αφρική. Την άνοιξη επιστρέφει στην παλιά κατοικία του από την Αφρική κι απ’ τις θερμές χώρες. Το μεγάλο αυτό ταξίδι το κάνει σε δυο μέρες, επειδή στο γρήγορο πέταγμά του το βοηθά το σώμα του, που αποτελείται από σκελετό ελαφρό, οι μεγάλες φτερούγες του κι η ψαλιδωτή ουρά του. Μ’ αυτά τα όπλα της πτήσης, αλλάζει διεύθυνση ή ανεβοκατεβαίνει με θαυμαστή ευκολία. Αποδημητικά πουλιά Αξιοθαύμαστο είναι ότι επιστρέφουν κάθε χρόνο στις ίδιες φωλιές, μιας και όλα τα αποδημητικά έχουν μια Ηλιακή πυξίδα, δηλαδή την ικανότητα να μη χάνουν την πορεία τους σε σχέση με τον ήλιο. Όμως έχουν κι ένα άλλο εργαλείο προσανατολισμού που λέγεται Βιολογική μαγνητική Πυξίδα. Αυτή είναι η ικανότητα τους να βρίσκουν τις τιμές του μαγνητικού πεδίου της Γης, οι οποίες είναι συγκεκριμένες για κάθε γεωγραφικό πλάτος. Ακόμη χρησιμοποιούν ως σημάδια βουνά, ποτάμια, λίμνες, κτίρια κ.ά. για να βρουν την ακριβή θέση της φωλιάς τους.

Οι φωλίες των χελιδονιών

Το χελιδόνι ζει πάντα ζευγαρωμένο και η οικογενειακή του ζωή είναι υποδειγματική.Γεννά 4-6 αυγά και τα κλωσσά 16 ημέρες. Κατά τη διάρκεια του κλωσσήματος το αρσενικό κάθεται κοντά στη σύντροφό του, της κελαηδεί για να διασκεδάζει τη μονοτονία της, της φέρνει τροφή και κάθεται και κείνος στα αυγά όταν βγαίνει εκείνη για τροφή. Τα αυγά των χελιδονιών Η φωλιά τους Στο παρακάτω βίντεο θαυμάστε με τι τέχνη και μαεστρία φτιάχνει το χελιδόνι τη φωλιά του. Τους σβόλους λάσπης τους φτιάχνει με σάλιο και χώμα που βρίσκει εκεί κοντά. Υπολογίζεται ότι χρησιμοποιεί 800-1500 σβόλους για να φτιάξει τη φωλιά του. Χρειάζεται περίπου 5-18 ημέρες για να τη φτιάξει, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες. Τα χελιδόνια τρέφονται κυρίως με μικρά έντομα, αράχνες, νύμφες και κάμπιες. Τα έντομα και τις αράχνες τα πιάνουν συνήθως στον αέρα, πετώντας προς αυτά με το ράμφος τους ανοικτό.

Κελάιδισμα χελιδονιού

Χελιδόνια της Ελλάδας

Στην Ελλάδα μπορούμε να συναντήσουμε 5 είδη χελιδονιών. Μιλτοχελίδονο To Μιλτοχελίδονο είναι ένα από τα πιο μεγάλα είδη χελιδονιών. Το μέγεθός του φτάνει έως τα 19 εκατοστά. Φωλιάζει κυρίως σε βουνά και βράχια... Σπιτοχελίδονο Το Σπιτοχελίδονο είναι το πιο κοινό είδος χελιδονιού. Σχετικά είναι μικρόσωμο πουλί, το μέγεθός του κυμαίνεται από 13 έως 15 εκατοστά. Τα φτερά είναι μαύρα, η κορώνα, ο μανδύας και οι ώμοι γυαλιστερό μπλε-μαύρο. ΣταβλοχελίδονοTo Σταβλοχελίδονο είναι στρουθιόμορφο κοσμοπολίτικο πτηνό της οικογενείας των Χελιδονιδών, ένα από τα χελιδόνια που απαντούν και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Hirundo rustica και περιλαμβάνει 7 υποείδη. ΒραχοχελίδονοΤο Βραχοχελίδονο έχει τετράγωνη ουρά με λευκές κηλίδες στην άκρη, ορατές όταν είναι ανοιχτή. Το φτέρωμά του έχει καφετί χρώμα ραχιαία και γκρίζο κοιλιακά. Οι φτερούγες είναι μακριές και μυτερές ενώ τα πόδια πολύ μικρά. Είναι μικρό πουλί, το μήκος του φτάνει τα 15 εκατοστά. Το Βραχοχελίδονο είναι ενδημικό είδος που διαχειμάζει κυρίως στη νότια Ελλάδα. Προτιμά μέρη με υψόμετρο και φωλιάζει σε απότομους γκρεμούς και βράχους. Είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το Σπιτοχελίδονο. Oχθοχελίδονο Πολλοί ίσως δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα χελιδόνι που δεν φτιάχνει φωλιές στα σπίτια αλλά σε τρύπες που σκάβει μόνο του στις αμμώδεις όχθες! Είναι το Οχθοχελίδονο, το πιο μικρό χελιδόνι της Ευρώπης, μεγέθους μόλις 12 εκατοστών, το οποίο απαντάται κατά μεγάλα σμήνη κυρίως στις όχθες ποταμών, όπως δηλώνει και το όνομά του. Έχει λεπτή και αεροδυναμική σιλουέτα, ελαφρά διχαλωτή ουρά, μακριές φτερούγες και πολύ κοντά πόδια. Το κεφάλι και η ράχη του Οχθοχελίδονου έχουν καστανή απόχρωση ενώ το κάτω μέρος είναι λευκό με μια καστανή λωρίδα στο στήθος. Καλοκαιρινός επισκέπτης από τα τέλη Μαρτίου έως το Σεπτέμβριο, το συναντάμε τοπικά στην ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη.

Μύθοι του Αισώπου με χελιδόνια

Ο Θεός Τένγκρι και τα χελιδόνια

Ο Θεός Τένγκρι και τα χελιδόνια Λαϊκό παραμύθι από τη Σιβηρία. Τα πολύ παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα σε σπηλιές. Επειδή το χειμώνα που χιόνιζε και φυσούσε οι άνθρωποι κρύωναν, τυλίγονταν με τα δέρματα των ζώων που σκότωναν για να φάνε. Οι άνθρωποι γνώριζαν την ύπαρξη της φωτιάς αλλά αυτή δεν την είχαν. Τη φωτιά φύλαγε ο θεός Τένκγρι στο παλάτι του, που βρισκόταν στο πιο ψηλό σύννεφο του ουρανού. Ήταν ψηλός και άγριος. Είχε μακριά γενειάδα και κρατούσε ένα τεράστιο τσεκούρι. Οι άνθρωποι παρακαλούσαν με προσευχές να τους δώσει τη φωτιά για να μπορέσουν να ζεσταθούν αλλά αυτός μετά τις προσευχές τους την φύλαγε ακόμη πιο προσεκτικά. Ήρθε το καλοκαίρι και οι άνθρωποι ζεστάθηκαν αλλά ο Σεπτέμβρης έφτασε γρήγορα και οι άνθρωποι βλέποντας τα χελιδόνια να μεταναστεύουν προς τα ζεστά κλίματα απελπίστηκαν. Κατάλαβαν πως ο χειμώνας και το κρύο είναι εδώ κοντά. Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη σήκωσαν τα χέρια και άρχισαν να φωνάζουν τα χελιδόνια. "Ε!! χελιδόνια κατεβείτε θέλουμε κάτι να σας πούμε" Τα χελιδόνια παραξενεμένα πέταξαν κοντά στους ανθρώπους και τους άκουσαν να τα παρακαλούν, Πρέπει να πάτε στο παλάτι του θεού Τένκγρι να του κλέψετε τη φωτιά και να μας τη φέρετε. Δεν αντέχουμε να περάσουμε άλλον έναν χειμώνα υποφέροντας από το κρύο. Όσο κι αν τον παρακαλέσαμε δε μας τη δίνει. Τα χελιδόνια, που αγαπούσαν πολύ τους ανθρώπους ξεκίνησαν για τον ουρανό. Πετούσαν ολόκληρη τη μέρα, όλη τη νύχτα και την επομένη έφτασαν στο παλάτι. Μόλις έφτασαν έκρυψαν κάτω από τα φτερά τους το κεφαλάκι τους. Μέσα από τα πούπουλά τους είδαν το θεό να τριγυρίζει γύρω από τη φωτιά. Για καλή τους τύχη όμως ο Τένγκρι αποκοιμήθηκε γιατί ήταν πολύ εξαντλημένος κουρασμένος μένοντας ξάγρυπνος για να φυλάει τη φωτιά. Τα χελιδόνια τότε πλησίασαν αθόρυβα και το πιο μικρό πήρε τη φωτιά στα φτερά του και νυχοπατώντας απομακρύνθηκαν. Ο Τένγκρι όμως ένιωσε κάτι. Ανοίγει τα μάτια του και βλέπει να του κλέβουν τη φωτιά. Ξεχύνεται πίσω από τα χελιδόνια χτυπώντας τα δυνατά στην ουρά με το τσεκούρι του. Τα χελιδόνια όμως ήταν μικρά και ανάλαφρα ενώ ο Τένγκρι βαρύς και γέρος. Έτσι το μόνο που τους συνέβη ήταν ότι όταν ο Τένκγρι τα ακουμπούσε με το τσεκούρι του αυτά αποκτούσαν ψαλιδωτές ουρές. Κουράστηκε όμως πολύ γρήγορα και κάθισε για μια στιγμή να πάρει μια ανάσα. Τα χελιδόνια τότε βρήκαν την ευκαιρία να ξεφύγουν, κατέβηκαν στη γη και έδωσαν τη φωτιά στους ανθρώπους. Έτσι οι άνθρωποι απέκτησαν τη φωτιά και τα χελιδόνια την ψαλιδωτή ουρά.

2o e-Νηπιαγωγείο Χαλκίδας

Βρες το αίνιγμα

Παίξε το παιχνίδι

June

June

June

June

Μέτρα τα χελιδόνια

Φτιάξη το pazzle

To πέταγμά τους

Η επιστροφή των χελιδονιών

Από τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι μόλις έβλεπαν το πρώτο χελιδόνι έβγαζαν τον «μάρτη» από το χέρι τους και το κρεμούσαν στο δέντρο για να το βρει το χελιδόνι και να φτιάξει τη φωλιά του. Την ημέρα αυτή, παρέες παιδιών κρατούν μια ξύλινη κατασκευή, στολισμένη με πολύχρωμες φούντες, όπου υπάρχει ένα ομοίωμα χελιδονιού, το οποίο κινείται περιστροφικά, και γυρνούν σε όλα τα σπίτια του χωριού. Σε κάθε σπίτι λένε το τραγουδάκι της χελιδόνας, το χελιδόνισμα. Όταν το τραγουδούν, κινούν το ξύλινο ομοίωμα. Οι νοικοκυρές τα αμείβουν με αυγά, ξεραμένα σύκα κ.τ.λ. Η φράση Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη είναι αρκετά οικεία σε όλους μας, ωστόσο μάλλον δεν γνωρίζουμε ότι προέρχεται από τα αρχαία χρόνια και χρησιμοποιούνταν με την ίδια ακριβώς σημασία στην αρχαία Ελλάδα. Ο Αριστοτέλης έλεγε: «Το γάρ έαρ ούτε μία χελιδών ποιεί ούτε μία ημέρα» (Την άνοιξη ούτε ένα χελιδόνι την κάνει ούτε μία μέρα). Χρησιμοποιούμε τη φράση για να δείξουμε ότι μια μόνο ένδειξη δεν αρκεί για να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα. Η αρχική αναφορά αποδίδεται στον Αίσωπο σε έναν από τους μύθους του. Σύμφωνα με το μύθο του Αισώπου, ένας σπάταλος νέος ξόδεψε όλη του την περιουσία απερίσκεπτα και το μόνο που του είχε απομείνει ήταν ένα πανωφόρι. Όταν μια μέρα παρατήρησε ένα χελιδόνι να πετάει στον ουρανό, πίστεψε πως είχε έρθει η άνοιξη και το πανωφόρι του ήταν πλέον άχρηστο, ώστε το πούλησε κι αυτό για να βγάλει λίγα ακόμη χρήματα. Ο χειμώνας όμως δεν είχε τελειώσει, το κρύο επανήλθε και ο βιαστικός νέος δεν είχε πως να ζεσταθεί. Το χελιδόνι που είχε δει δεν ήταν αρκετό για να φέρει και την άνοιξη. Η αρχική φράση διατηρήθηκε μέχρι σήμερα ενώ υπάρχει και η παραλλαγή της «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», η οποία μάλιστα έχει επικρατήσει στη λαϊκή παράδοση.