Wiosna w literaturze - quiz

START

Wiosna to niezwykle radosna pora roku. Z zimowego snu budzi się do życia cała przyroda. Zielenią się drzewa, zakwitają kwiaty, ptaki budują gniazda, w których wkrótce wyklują się pisklęta. Nad kwitnącymi łąkami i drzewami uwijają się roje pszczół i barwne motyle. Wszyscy robią wiosenne porządki...

Wiosna w literaturze

Na kolejnych slajdach znajdują się fragmenty utworów opisujących wiosnę i/lub jej cechy charakterystyczne. Czy potraficie odgadnąć tytuły oraz autorów tych utworów?

„Po powrocie do domu, zasadziła je starannie w doniczce od kwiatów i zaraz pokazała się mała roślinka, okryła się pięknymi listkami, a w środku wyrósł jakiś kwiat złotopurpurowy, podobny do tulipana, tylko zamknięty jak pączek. — Cóż to za prześliczny kwiat! — rzekła kobieta i tak była zachwycona, że całowała złote i czerwone płatki. W tej samej chwili jednak kwiat z wielkim łoskotem otworzył się i w środku, na zielonym dnie kielicha, gdzie zwykle mieści się słupek kwiatowy, stała sobie prześliczna mała dziewczynka”

Calineczka

Księżniczka na ziarnku grochu

Roszpunka

Brawo!

Następne pytanie

Spróbuj jeszcze raz...

Baśniobór

"W pewien pogodny i bezchmurny wieczór w końcu kwietnia Włóczykij wszedł tak daleko na północ, że na stokach skał, po ich północnej stronie, leżały jeszcze łaty śniegu. Wędrował cały dzień przez niezbadane okolice, słysząc nad sobą nawoływanie ptaków przelotnych. Również i one wracały z południa w rodzinne strony."

Opowiadania z Doliny Muminków

Czerwone krzesło

Brawo!

Następne pytanie

Spróbuj jeszcze raz...

„Nazajutrz dzień był jasny, pogodny i mroźny, ale wkrótce nastąpiła odwilż, wiatr przyniósł wieść radosną, że wiosna już blisko, słońce dogrzewało mocniej, śniegi zniknęły bez śladu, trawa pozieleniała, pączki zaczęły pękać, przyleciały jaskółki do gniazd przeszłorocznych i znowu dzieci siedziały na dachu, w ślicznym, maleńkim, wiszącym ogrodzie. Groszek pachnący spadał w festonach na skrzynie, powoje otwierały śliczne kielichy do słońca, a róże tego roku kwitły bardzo pięknie i drzewka były nimi obsypane. Gerda z Kajem siedzieli pod krzaczkiem i śpiewali razem ulubioną swoją piosenkę”.

Królowa Śniegu

Lew, czarownica i stara szafa

Dzieci z Bullerbyn

Brawo!

Następne pytanie

Spróbuj jeszcze raz...

„Niebo stawało się coraz bardziej błękitne i pojawiały się białe obłoki. Na rozległych polanach wyrastały z trawy pierwiosnki. Powiał lekki wiaterek, zdmuchujący krople soku z kołyszących się gałęzi drzew i przynoszący ze sobą jakieś cudowne orzeźwiające wonie. Drzewa zaczęły odżywać na dobre. Modrzewie pokrywały się zielenią, szczodrzeńce złotem. Wkrótce buki wypuściły delikatne, przezroczyste listki. Kiedy pod nimi szli, światło również pozieleniało. Naokoło bzykały pszczoły uganiające się za swoimi sprawami. - To nie jest odwilż – powiedział karzeł nagle zatrzymując się. – To WIOSNA. Co teraz zrobimy? Twoja zima została zniweczona, mówię ci.

Królowa Śniegu

Lew, czarownica i stara szafa

Kroniki Archeo

Brawo!

Następne pytanie

Spróbuj jeszcze raz...

„Wspinając się długą ścieżką w górę, wędrowcy doszli do tego miejsca pod przełęczą, skąd ongi porwały ich gobliny. Ale tym razem stanęli tutaj rankiem, a oglądając się za siebie widzieli białe słońce błyszczące nad szeroką równiną. Z drugiej strony widać było Mroczną Puszczę, błękitną z oddali, a ciemnozieloną mimo wiosny na bliższych skrajach. A jeszcze dalej, na widnokręgu majaczyła Samotna Góra. Na jej szczycie śnieg nie stopniał dotychczas i lśnił bielą”.

Harry Potter i więzień Azkabanu

Hobbit czyli tam i z powrotem

Czarnoksiężnik z Archipelagu

Brawo!

Następne pytanie

Spróbuj jeszcze raz...

„Bo już bocian przyleciał do rodzinnej sosny I rozpiął skrzydła białe, wczesny sztandar wiosny ; A za nim krzykliwymi nadciągnąwszy pułki Gromadziły się ponad wodami jaskółki I z ziemi zmarzłej brały błoto na swe domki”.

Pan Tadeusz

Pan Twardowski

Balladyna

Gratulacje!

Spróbuj jeszcze raz...