Επανάσταση 1821. Αφιέρωμα

200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση

Αφιέρωμα

Τι γιορτάζουμε φέτος;

Φέτος γιορτάζουμε ένα

Τι είναι όμως Επαναστάση;

Σήμερα

Ξεκινάει η Ελληνική Επανάσταση

Ας κινήσουμε τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος

1453

1821

2021

Οι Οθωμανοί Τούρκοι κατακτούν το Βυζάντιο και την Ελλάδα

Μια παλιά εποχή

13ος - 15ος αιώνας

Εκείνα τα χρόνια κυβερνούσαν Αυτοκράτορες και βασιλιάδες που είχαν μεγάλη δύναμη πάνω στο λαό.

Πριν πολλά χρόνια, σε μία εποχή που την ονομάσαμε Φεουδαρχική, ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός.

Φεουδαρχική Εποχή

Παρόμοια δύναμη όμως είχαν και οι πλούσιοι άρχοντες που είχαν δικά τους μεγάλα κτήματα και κομμάτια γης.

Από την άλλη μεριά υπήρχε ο λαός, φτωχοί αγρότες, που δούλευαν πολλές ώρες στα χωράφια των πλούσιων αρχόντων, τεχνίτες και έμποροι....

Φεουδαρχική Εποχή

13ος - 15ος αιώνας

15ος αιώνας

Οι Οθωμανοί Τούρκοι ήταν σκληροί πολεμιστές και με το δυνατό στρατό τους είχαν καταφέρει να κατακτήσουν πολλές περιοχές.

Στόχος τους τώρα ήταν να πάρουν και τα εδάφη του Βυζαντίου, δημιουργώντας μία δική τους μεγάλη αυτοκρατορία.

Παρά τη γενναία αντίσταση των Βυζαντινών, οι Οθωμανοί Τούρκοι καταφέρνουν να κατακτήσουν το Βυζάντιο στις

Οθωμανική Αυτοκρατορία

Το 1453 οι Οθωμανοί Τούρκοι κατακτούν το Βυζάντιο και όλα τα εδάφη του. Ο Σουλτάνος είναι ο ανώτερος άρχοντας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που σ' αυτόν υπακούν όλοι.

Η Ελλάδα σκλαβώθηκε και κείνη στους Οθωμανούς.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους

Ποιοί ζούσαν στην εποχή της Τουρκοκρατίας;

Ο Σουλτάνος δεν μπορούσε να κυβερνήσει μόνος του την τεράστια Αυτοκρατορία, γι αυτό τοποθέτησε Τούρκους και Έλληνες σε διάφορες επαρχίες για να διοικούν την περιοχή και να εισπράττουν τους φόρους. Κάποιοι πλούσιοι Έλληνες συνεργάστηκαν μαζί του με αντάλλαγμα αξιώματα και δύναμη.

Οι κοτζαμπάσηδες ήταν Έλληνες που συνεργάστηκαν με τους Οθωμανούς Τούρκους.

Είχαν δύναμη πάνω στους κατοίκους της περιοχής τους και μεγάλη περιουσία,

καθώς είχαν πολλά δικά τους κτήματα.

Πολλές φορές η συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους Έλληνες ήταν πιο

σκληρή από κείνη των Τούρκων.

Οι Κοτζαμπάσηδες εκμεταλλεύονταν ιδιαίτερα τους φτωχούς αγρότες

που δούλευαν γι' αυτούς.

Οι Πασάδες ήταν Οθωμανοί αξιωματούχοι,

αρχηγοί δηλαδή, που τους εμπιστευόταν ο

Σουλτάνος. Διοικούσαν τις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,

εισέπρατταν φόρους για κείνον και φρόντιζαν να ελέγχουν το σκλαβωμένο λαό.

Κάποιοι είχαν γίνει και υπουργοί.

Οι Πασάδες ήταν τούρκοι αξιωματούχοι,

αρχηγοί δηλαδή, που τους εμπιστευόταν ο

Σουλτάνος. Διοικούσαν τις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,

εισέπρατταν φόρους για κείνον και φρόντιζαν να ελέγχουν το σκλαβωμένο λαό.

Κάποιοι είχαν γίνει και υπουργοί του Τουρκικού Κράτους.

Οι κοτζαμπάσηδες ήταν Έλληνες που συνεργάστηκαν με τους Τούρκους.

Είχαν δύναμη πάνω στους κατοίκους της περιοχής τους και μεγάλη περιουσία,

καθώς είχαν πολλά δικά τους κτήματα.

Πολλές φορές η συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους Έλληνες ήταν πιο

σκληρή από κείνη των Τούρκων.

Οι Κοτζαμπάσηδες εκμεταλλεύονταν ιδιαίτερα τους φτωχούς αγρότες

που δούλευαν γι' αυτούς.

Οι Φαναριώτες ήταν Έλληνες άρχοντες - αριστοκράτες, με μεγάλη μόρφωση

και ζούσαν σε μια περιοχή που λεγόταν Φανάρι .

Ο μεγάλος πλούτος τους προερχόταν κυρίως από το εμπόριο. Το ντύσιμό τους ήταν ιδιαίτερο και συχνά έμοιαζε με το ντύσιμο των Οθωμανών αρχηγών.

Οι Φαναριώτες συνεργάστηκαν με τους Οθωμανούς και σε αντάλλαγμα

κέρδισαν αξιώματα και προνόμια που δεν τα είχαν οι φτωχοί Έλληνες.

Ήταν φιλόδοξοι, αγαπούσαν την εξουσία και γι' αυτό υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός

ανάμεσα στις οικογένειές τους.

Οι Φαναριώτες ήταν Έλληνες άρχοντες - αριστοκράτες, με μεγάλη μόρφωση

και ζούσαν σε μια περιοχή που λεγόταν Φανάρι .

Ο μεγάλος πλούτος τους προερχόταν κυρίως από το εμπόριο. Το ντύσιμό τους ήταν ιδιαίτερο και συχνά έμοιαζε με το ντύσιμο των Οθωμανών αρχηγών.

Οι Φαναριώτες συνεργάστηκαν με τους Οθωμανούς και σε αντάλλαγμα

κέρδισαν αξιώματα και προνόμια που δεν τα είχαν οι φτωχοί Έλληνες.

Ήταν φιλόδοξοι, αγαπούσαν την εξουσία και γι' αυτό υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός

ανάμεσα στις οικογένειές τους.

Ποιοί ζούσαν στην εποχή της Τουρκοκρατίας;

Αρματωλοί και κλέφτες

Ο λαός

Κλέφτες και Αρματωλοί

Σ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι δύσκολες συνθήκες της ζωής έκαναν πολλούς να ανεβαίνουν στα βουνά και να γίνονται ληστές. Οι αρχές τούς αντιμετώπιζαν ως κακούργους· ο λαός όμως θαύμαζε το ελεύθερο φρόνημα, τη λεβεντιά και την παλικαριά τους κι έκαμε τραγούδι τη ζωή και τα κατορθώματά τους.

Οι Κλέφτες

Ζούσαν στην ύπαιθρο

Είχαν τα λημέρια τους σε δύσβατα μέρη.

Ήταν οργανωμένοι σε μικρές ομάδες

Κάθε ομάδα κλεφτών είχε το δικό της μπαϊράκι (σημαία), τον καπετάνιο της και το πρωτοπαλίκαρο της, που είχε θέση υπαρχηγού. Η ομάδα μπορούσε να έχει και ψυχογιούς, δηλαδή ανήλικα κλεφτόπουλα.

Ένιωθαν εχθρότητα για τους Τούρκους και για την εξουσία γενικά και ήταν αγαπητοί στα λαό.

Οι Οθωμανοί Τούρκοι προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους κλέφτες και να αποκαταστήσουν την ασφάλεια στην ύπαιθρο χρησιμοποιούσαν ένοπλους Έλληνες, πρώην κλέφτες, τους αρματολούς

Αυτοί αναλάμβαναν τη φύλαξη μιας περιοχής, που λεγόταν αρματολίκι.

Ο σουλτάνος φρόντιζε να παραμερίζει τους αρματολούς, που αποκτούσαν ιδιαίτερη δύναμη ή έδειχναν ξεχωριστή συμπάθεια στους ραγιάδες. Τότε αυτοί ξαναγίνονταν κλέφτες. Συχνά κλέφτες και αρματολοί συνεργάζονταν με αποτέλεσμα οι λέξεις κλέφτης και αρματολός να σημαίνουν το ίδιο πράγμα.

Στις συγκρούσεις τους με τους Τούρκους έστηναν ενέδρες ή έκαναν αιφνιδιασμούς αυτός ο τρόπος πολέμου ονομάστηκε κλεφτοπόλεμος.

VS

Καταπιεστές και Καταπιεζόμενοι

ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ

ΚΛΕΦΤΗΣ

ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ

ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ

VS

Ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία μια δίκαιη κοινωνία;

18ος - 19ος αιώνας

Ο καιρός πέρασε... Ο παλιός κόσμος των βασιλιάδων και των αυτοκρατόρων δεν αφήνει τη ζωή να πάει μπροστά.

18ος - 19ος αιώνας

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχει αρχίσει και κείνη

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Την Φιλική εταιρεία την ίδρυσαν τρεις έμποροι Έλληνες : ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ. Στην αρχή μπήκαν στη μυστική Οργάνωση κι άλλοι έμποροι που είχαν συμφέρον να απελευθερωθεί η χώρα από τους Οθωμανούς. Γρήγορα όμως κατάλαβαν ότι για να πετύχει η Φιλική Εταιρεία το σκοπό της, χρειαζόταν γενναίους πολεμιστές! Εκείνοι που ήξεραν να πολεμούν τους Οθωμανούς καλύτερα απ' όλους, ήταν οι Κλέφτες και οι Αρματωλοί. Γι αυτό προσπάθησαν να διαδώσουν την ιδέα τους και να τους πείσουν να οργανωθούν στην Φιλική Εταιρεία.

Πράγματι αργότερα πολλοί Κλέφτες και Αρματωλοί έγιναν .... "Φιλικοί".

Όταν η διοίκηση... καταφρονεί τα δίκαια του λαού... το να κάμει ο λαός επανάσταση, να αρπάζει τα άρματα και να τιμωρεί τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερό από όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητο απ' όλα τα χρέη του.

"Νέα Πολιτική Διοίκησις"

Ρήγας Φεραίος, λόγιος - επαναστάτης

(1757 - 1798)

Όταν η διοίκηση... καταφρονεί τα δίκαια του λαού... το να κάμει ο λαός επανάσταση, να αρπάζει τα άρματα και να τιμωρεί τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερό από όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητο απ' όλα τα χρέη του.

"Νέα Πολιτική Διοίκησις"

Ρήγας Φεραίος, λόγιος - επαναστάτης

(1757 - 1798)

Μερικοί από τους αγωνιστές που διακρίθηκαν και τους θεωρούμε μέχρι σήμερα Ήρωες

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ

ΚΙΤΣΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν Έλληνας Επαναστάτης που γεννήθηκε το 1782 ή στην Άρτα ή στην Καρδίτσα ( δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια ). Η μητέρα του ήταν καλόγρια που πέθανε όταν ο ίδιος ήταν παιδάκι 8 χρονών. Τον πατέρα του δεν τον γνώρισε. Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια και σ' αυτό οφείλεται ο νευρικός χαρακτήρας του. Πολύ νέος - 15 χρονών - έγινε κλέφτης. Κάποια χρόνια αργότερα υπηρέτησε τον Αλή Πασά στα Ιωάννινα, μια εποχή κατά την οποία έμαθε να γράφει και να διαβάζει. Σύντομα όμως έφυγε από την υπηρεσία του Αλή Πασά και ενώθηκε με άλλους κλέφτες εναντίον των Οθωμανών Τούρκων.

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης βοήθησε στην επανάσταση της Στερεάς Ελλάδας με τόλμη και γενναιότητα. Έπαιρνε γρήγορα αποφάσεις και τις εκτελούσε. Προσπάθησε επίσης με τους άντρες του να σπάσει την πολιορκία του Μεσολογγίου που ήταν περικυκλωμένο από τους Οθωμανούς. Αν και πολύ άρρωστος δεν σταμάτησε να δίνει μάχες. Στην τελευταία μάχη που έδωσε στο Ν. Φάληρο του Πειραιά σκοτώθηκε, γι αυτό και σ' αυτήν την περιοχή υπάρχει μνημείο στη μνήμη του.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν επαναστάτης και οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε το 1788 στην Πρέβεζα όπου από κει καταγόταν η μητέρα του. Ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους, όταν ο Ανδρούτσος ήταν μικρό παιδί. Εξ αιτίας της φιλίας του πατέρα του με τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ο Ανδρούτσος βρέθηκε από νεαρή ηλικία στην αυλή του Αλή Πασά, όπου εκεί έμαθε τη πολεμική τέχνη και τον υπηρέτησε για πολλά χρόνια.

Μπήκε στην Φιλική εταιρεία το 1818 και μύησε σ' αυτήν και τον Αθανάσιο Διάκο. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανέλαβε να οργανώσει την Επανάσταση στην ανατολική Στερεά Ελλάδα και γι' αυτό το σκοπό συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη. Ηρωική ήταν η μάχη που έδωσε στο Χάνι της Γραβιάς εναντίον των Οθωμανών, όπου με πολύ λίγους άντρες κατάφερε να νικήσει το στρατό του Ομέρ Βρυώνη.

Κάποιοι κοτζαμπάσηδες και Φαναριώτες τον μισούσαν, γιατί προσπαθούσε να μειώσει τη δύναμή τους. Έτσι στράφηκαν εναντίον του και τον κατηγόρησαν άδικα για συνεργασία με τους Οθωμανούς Τούρκους.

Ο λαός όμως τον αγαπούσε πολύ και τον έβλεπε σαν ήρωα.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1770 στη Μεσσηνία και ήταν Έλληνας αρχιστράτηγος.

Προερχόταν από γνωστή, μεγάλη οικογένεια κλεφτών και ο πατέρας του ήταν και ο ίδιος αγωνιστής.

Δυστυχώς όμως σκοτώθηκε από τους Οθωμανούς όταν ο Κολοκοτρώνης ήταν 10 ετών, γεγονός που τον πλήγωσε βαθιά.

Ο Κολοκοτρώνης μπήκε στη Φιλική Εταιρεία και πήρε μέρος σε πολλές μάχες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.

Ξεχώρισε για το στρατηγικό μυαλό του και την τόλμη του. Σ' αυτόν οφείλονται πολλές νίκες των Ελλήνων στην Πελοπόννησο ( Βαλτέτσι / άλωση της Τριπολιτσάς ), γι' αυτό τον έλεγαν και "Γέρο του Μοριά" .

Ο Κίτσος Τζαβέλας γεννήθηκε στο Σούλι το 1801, μεγάλωσε όμως στην Κέρκυρα.

Ήταν ένας από τους σπουδαίους Έλληνες αγωνιστές και πήρε μέρος σε πολλές μάχες εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Ένα χρόνο πριν ξεσπάσει η Επανάσταση, μαζί με άλλους Σουλιώτες επέστρεψε στο Σούλι. Εκεί τον ανακήρυξαν καπετάνιο - αρχηγό. Μετά την ήττα και τον θάνατο του Αλή Πασά έφυγε στην Ιταλία για να ζητήσει οικονομική ενίσχυση για τον αγώνα.

Συνεργάστηκε σε μάχες με τον Καραϊσκάκη και τον Μάρκο Μπότσαρη. Πολύ σημαντική ήταν και η βοήθειά του στην πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου με 2500 άντρες συμμετείχε στην ηρωική έξοδο των κατοίκων του Μεσολογγίου.

Ο Κίτσος Τζαβέλας, αργότερα, όταν ένα μέρος της Ελλάδας είχε απελευθερωθεί από τους Οθωμανούς, έγινε Υπουργός και Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Παπαφλέσσα, ήταν από τις ηρωικότερες μορφές της Επανάστασης των Ελλήνων. Γεννήθηκε στη Μεσσηνία το 1786. Σαν παιδί ήταν ζωηρό και σκάνταλο, σε σημείο που η μητέρα του δεν ήξερε πως να τον χειριστεί. Μεγαλώνοντας διατήρησε τον ζωηρό χαρακτήρα του, παρά το γεγονός ότι έγινε μοναχός και στην συνέχεια αρχιμανδρίτης.

Μπήκε νωρίς στην Φιλική Εταιρεία και ένιωθε μεγάλο ενθουσιασμό με την ιδέα της Επανάστασης. Μάλιστα πίστευε ότι έπρεπε να ξεκινήσει αμέσως και να μην καθυστερήσει. Ξεσήκωνε με μεγάλη ευκολία τους άλλους Έλληνες, μεταδίδοντάς τους το πόθο του για την ελευθερία. Συμμετείχε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας και στην μάχη στο Μανιάκι.

Συγκεκριμένα όταν ο Ιμπραήμ πάτησε το πόδι του στην Πελοπόννησο με σκοπό να πνίξει την Επανάσταση, εκείνος με λιγοστούς άντρες έδωσε μια ηρωική μάχη στο Μανιάκι, ενάντια στον μεγάλο στρατό του Ιμπραήμ. Σ' αυτήν την μάχη σκοτώθηκαν όλοι οι σύντροφοί του και ο ίδιος ο Παπαφλέσσας.

Κλικάρετε πάνω στις εικόνες των ηρώων

για περισσότερες πληροφορίες.

Ο Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε το 1788 και το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.

Ο πατέρας του μη μπορώντας να ζήσει την πολυμελή οικογένειά του έστειλε τον Αθανάσιο σε μοναστήρι σε ηλικία 12 χρονών.

Λίγα χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος. Εγκατέλειψε όμως γρήγορα την καλογερική.

Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν στην Επανάσταση.

Το 1820 μπήκε στην Φιλική Εταιρεία και τον Μάρτιο του 1821 πρωτοστατεί στην Επανάσταση της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.

Η Λιβαδειά πέφτει στα χέρια των Επαναστατών με τη βοήθειά του.

Οι Οθωμανοί θορυβούνται από τον ξεσηκωμό των Ελλήνων και στέλνουν 8000 άνδρες με αρχηγό τον Ομέρ Βρυώνη να καταστείλουν την Επανάσταση. Ο Αθανάσιος Διάκος, με τους λιγοστούς άνδρες του, υπερασπίζεται το γεφύρι της Αλαμάνας, όμως τραυματίζεται και πέφτει στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων. Οι Οθωμανοί του ζητούν να συνεργαστεί και να προσκυνήσει. Εκείνος αρνείται λέγοντας «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω!». Τότε οι Οθωμανοί αποφασίζουν και τον σκοτώνουν με μαρτυρικό θάνατο.

Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι το 1790. Ήταν Έλληνας οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης και καπετάνιος των Σουλιωτών. Θεωρείται ένας από τους αγνότερους αγωνιστές. Αν και με περιορισμένη μόρφωση, έγραψε ένα ελληνοαλβανικό λεξικό που βρίσκεται σήμερα στην βιβλιοθήκη των Παρισίων.
Πήρε μέρος σε πολλές νικηφόρες μάχες από την αρχή της Επανάστασης και υπερασπίστηκε το Μεσολόγγι στην πρώτη πολιορκία του. Το 1822 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος τον έκανε στρατηγό, κάτι που προκάλεσε τη ζήλια των άλλων οπλαρχηγών. Τότε λέγεται ότι ο Μάρκος Μπότσαρης έσκισε μπροστά τους το διορισμό του. Το 1823 μαζί με τον Κίτσο Τζαβέλα και 450 Σουλιώτες έδωσαν την μάχη στο Κεφαλόβρυσο προκειμένου να σταματήσουν τα τουρκικά στρατεύματα που κατευθύνονταν προς τη Ρούμελη. Αν και τραυματισμένος ελαφρά συνέχισε να πολεμάει. Η μάχη των Ελλήνων ήταν νικηφόρα όταν μία σφαίρα τον τραυμάτισε θανάσιμα. Η κηδεία του έγινε με πολλές τιμές και παρομοιάστηκε από τον Διονύσιο Σολωμό σαν εκείνη του Έκτορα από τους Τρώες. Για τον Μάρκο Μπότσαρη γράφτηκαν τραγούδια και ποιήματα, ενώ οι Γάλλοι έδωσαν το όνομά του σ' έναν από τους σταθμούς του μετρό τους.

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, γνωστός και ως Νικηταράς, ήταν Έλληνας οπλαρχηγός και σπουδαία μορφή της Επανάστασης. Γεννήθηκε το 1781 στη Μεσσηνία (σ' ένα χωριό που σήμερα λέγεται Νέδουσα ).Ο πατέρας του Σταματέλος ήταν και κείνος αγωνιστής που τον κυνηγούσαν οι Τούρκοι από τα 16 του χρόνια. Ο Νικηταράς θυμάται τον εαυτό του δίπλα στον πατέρα του να σέρνει ..."άρματα". Δυστυχώς όμως έχασε τόσο τον πατέρα του όσο και τον αδελφό του Ιωάννη από τους Τούρκους. Μετά το θάνατο του πατέρα του πήγε με το θείο του Κολοκοτρώνη στα επτάνησα και εντάχθηκε στο Ρωσικό στρατό.

Μπήκε στη Φιλική Εταιρεία και έλαβε μέρος σε πολλές μάχες από το ξεκίνημα της Επανάστασης. Στη μάχη των Δολιανών, ο Νικηταράς με 450 άντρες κατάφερε να αποκρούσει χιλιάδες Οθωμανούς Τούρκους που τους επιτέθηκαν. Ήταν τόση η ζημιά που τους έκανε που από τότε τον ονόμασαν "Νικηταράς ο Τουρκοφάγος" .

Στη μάχη στα Δερβενάκια Νικηταράς και Παπαφλέσσας πολέμησαν μαζί τους Οθωμανούς προκαλώντας τους μεγάλη καταστροφή, ενώ στην άλωση της Τριπολιτσάς πολέμησε δίπλα στο θείο του Κολοκοτρώνη.

Πέθανε πάμπτωχος στον Πειραιά.

Οι νησιώτες αγωνιστές

ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

ΑΝΔΡΕΑΣ

ΜΙΑΟΥΛΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΚΑΝΑΡΗΣ

ΜΑΝΤΩ

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ( 1793 ) ήταν Έλληνας επαναστάτης και σπουδαία μορφή του ναυτικού αγώνα. Έγινε ναύαρχος, υπουργός, καθώς και πέντε φορές Πρωθυπουργός της ελεύθερης Ελλάδας.

Ο Κανάρης σύνδεσε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια με το νησί των Ψαρών, στο οποίο θεωρείται ότι γεννήθηκε. Έμεινε πολύ μικρός ορφανός από πατέρα και άρχισε να δουλεύει σε πλοία συγγενών του, μα ιδιαίτερα στο μικρό εμπορικό πλοίο ενός θείου του. Όταν πέθανε ο θείος του ανέλαβε καπετάνιος σε ηλικία 20 χρονών. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, με ενθουσιασμό και τόλμη, μπήκε στον αγώνα με τα πυρπολικά πλοία του, με τα οποία κατέστρεφε και ανατίναζε τα μεγάλα πλοία του στόλου των Οθωμανών.

Το 1822 οι Οθωμανοί τούρκοι καίνε τη Χίο. Ο Κανάρης τότε αποφασίζει να ανατινάξει τη Ναυαρχίδα του Οθωμανικού στόλου, στην οποία βρισκόταν ο αρχηγός του Καρά Αλή.

Πράγματι ο Κανάρης μαζί με άλλους αγωνιστές πλησιάζουν μες τη νύχτα τη τουρκική ναυαρχίδα και χωρίς να τους αντιληφθούν, λόγω του πυκνού σκοταδιού, βάζουν φωτιά στο πλοίο και το καταστρέφουν. Το κατόρθωμα του Κανάρη έγινε γρήγορα γνωστό σε όλους τους Έλληνες, που γι' αυτούς από κείνη τη στιγμή τον θεωρούσαν ήρωα. Έκτοτε αυτή τη τακτική την εφάρμοσε πολλές φορές, προσφέροντας μεγάλες υπηρεσίες στον αγώνα.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης είχε την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση του Ιωάννη Καποδίστρια που ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας.

Κλικάρετε πάνω στις εικόνες των ηρώων

για περισσότερες πληροφορίες.

Ο Ανδρέας Μιαούλης ήταν ναύαρχος του ελληνικού στόλου κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε το 1869 στην Ύδρα και από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με την ναυτιλία και το εμπόριο.

Ήταν πλοιοκτήτης με σεβαστή περιουσία για κείνη την εποχή.

Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, μαζί με άλλους πλοιοκτήτες, υπέγραψαν έγγραφο με το οποίο πρόσφεραν όλα τα πλοία τους στην υπηρεσία του αγώνα.

Αντιμετώπισε πολλές φορές με επιτυχία το τουρκικό στόλο, με σημαντική νίκη στο Αρτεμίσιο και τους Ωρεούς.

Κατάφερε να απελευθερώσει τα Ψαρά από τους Οθωμανούς, ενώ με τα πλοία του βοήθησε πολύ στον ανεφοδιασμό του πολιορκημένου Μεσολογγίου.

Ο Ανδρέας Μιαούλης πέθανε στην Αθήνα το 1835, όμως ετάφη στον Πειραιά σε τάφο που βρίσκεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα μαζί με την Μαντώ Μαυρογένους ήταν οι δύο κορυφαίες γυναικείες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης. Καταγόταν από την Ύδρα και γεννήθηκε το 1771. Παντρεύτηκε δύο φορές στη ζωή της και απέκτησε συνολικά έξι παιδιά. Ο πρώτος σύζυγός της ήταν πλοίαρχος και ο δεύτερος πλοιοκτήτης από τις Σπέτσες. Από τον δεύτερο σύζυγό της απέκτησε μεγάλη περιουσία, που της επέτρεψε να ασχοληθεί με τα ναυτιλιακά και να αγοράσει διάφορα Σπετσιώτικα πλοία.

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν μία δυναμική γυναίκα και καπετάνισσα. Συμμετείχε ενεργά στην Ελληνική Επανάσταση με τα πλοία της και ξόδεψε όλη την περιουσία της για τις ανάγκες του αγώνα.

Το πλοίο "ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ" που είχε 34μ μήκος και ήταν εφοδιασμένο με 18 κανόνια, ήταν δικό της και αποτέλεσε το μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Επανάσταση. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα είχε κερδίσει διακρίσεις από Κυβερνήσεις του εξωτερικού, μάλιστα μετά το θάνατό της η Ρωσική Κυβέρνηση της έδωσε το τίτλο του Ναυάρχου!

Το αρχοντικό της στις Σπέτσες είναι σήμερα μουσείο στο οποίο μπορεί να δει κανείς συλλογές όπλων, βιβλίων, πορτραίτα της Μπουμπουλίνας, προσωπικά της αντικείμενα και έπιπλα.

Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν μια από τις ελάχιστες γυναίκες που διακρίθηκαν στην Επανάσταση του 1821.

Γεννήθηκε στην Τεργέστη της Ιταλίας το 1796 ή το 1797 και καταγόταν από πλούσια, ονομαστή φαναριώτικη οικογένεια.

Ο πατέρας της ήταν έμπορος και η μητέρα της, γεννημένη στη Μύκονο, διατηρούσε στο νησί μεγάλη περιουσία.

Για την ιστορία της Μαντώ πληροφορίες έχουμε κυρίως από ευρωπαίους φιλέλληνες που είχαν γοητευτεί από την μόρφωση και

την γλυκιά φυσιογνωμία της.

Η Μαντώ Μαυρογένους έλαμπε όταν μιλούσε για την ελευθερία της πατρίδας. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση πήγε από την Τήνο, που διέμενε, στην Μύκονο για να ξεσηκώσει τους κατοίκους του νησιού. Διέθεσε πολλά χρήματα για την ενίσχυση των μυκονιάτικων πλοίων και έλαβε μέρος

σε επιχειρήσεις εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Οι σχέσεις της με ευρωπαίους έκαναν γνωστό στην Ευρώπη τον αγώνα που έδιναν οι Έλληνες. Η ίδια βρέθηκε πάμφτωχη στο τέλος της ζωής της, αφού είχε ξοδέψει όλη τη περιουσία της για την ενίσχυση της Επανάστασης.

Ο πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας αναγνωρίζοντας τις θυσίες της, της απένειμε τον τιμητικό τίτλο του αντιστράτηγου μαζί με μια μικρή σύνταξη. Πέθανε νέα ( 44 ετών ) και ξεχασμένη από όλους.

Ώρα για παραμύθι....

VIDEOS

Δεν ξεχνώ....

Τα Ελληνάκια

Οι ήρωες του 1821

Μάθε γι' αυτήν την ιστορία .....

Τί είναι για σένα η ελευθερία;

Τα αινίγματα

Πώς θα την ζωγράφιζες;

Ζ

Ω

Γ

Ρ

Α

Φ

Ι

Σ

Ε

Τ

Ο

!

Ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος για όλους τους ανθρώπους!

Να έχουμε

Να πηγαίνουν ΟΛΑ τα παιδιά σχολείο !

Να έχουμε ΟΛΟΙ δουλειά!

Να μην υπάρχουν Πλούσιοι και φτωχοί!

Για τη σύνθεση της Παρουσίασης αντλήθηκαν πληροφορίες από.....

https://www.sansimera.gr/biographies/

Wikipedia

"Κι όμως κινείται..."

1821 Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

3

2

1

4

Ρένα Βαλμά

THANKS!