TANGO copy
alakrawczyk.br
Created on March 9, 2021
More creations to inspire you
THE MESOZOIC ERA
Presentation
GROWTH MINDSET
Presentation
VISUAL COMMUNICATION AND STORYTELLING
Presentation
ASTL
Presentation
TOM DOLAN
Presentation
BASIL RESTAURANT PRESENTATION
Presentation
AC/DC
Presentation
Transcript
Sławomir Mrożek
Ala Krawczyk
wprowadzenie
Tango
- przedstawić rolę S. Mrożka w literaturze polskiej
- podać genezę "Tanga"
- zinterpretowac tutuł dramatu
- opisać scenerię
- scharakteryzować bohaterów
- podać wstępne interpretacje dramatu
- wskazać cechy gatunkowe utworu
Po dzisiejszej lekcji powinieneś umieć:
Lata sławy
„Tango” – pierwodruk tej komedii ukazał się w 11. numerze „Dialogu” w roku 1964. Po raz pierwszy wystawiono w Belgradzie i w Bydgoszczy (1965). Utwór przetłumaczono na język włoski, angielski, węgierski, japoński, francuski, norweski, fiński, szwedzki, portugalski, rumuński, grecki, słoweński, czeski, słowacki, duński, estoński, rosyjski i niemiecki.
Rola Mrożka w literaturze polskiej
- To twórca zaangażowany nie tylko kulturalnie i społecznie (chociażby jako satyryk), ale także politycznie. W 1968 r. oficjalnie zaprotestował przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, za co odebrano mu polski paszport.
- Do 1971 r. zakazano rozpowszechniania jego utworów w kraju. W czasie stanu wojennego ostro protestował przeciwko represjom władz. Artysta przez wiele lat mieszkał za granicą.
- Jest laureatem licznych nagród, między innymi Nagrody im. Kościelskich.
- Zyskał dużą sławę międzynarodową. Za granicą jest znany przede wszystkim jako dramaturg. Został zaliczony do reprezentantów wschodnioeuropejskiego teatru absurdu. Pisał o nim Martin Essiin w słynnym, wiekopomnym dziele Teatr absurdu.
- W swoich utworach Mrożek łączy tradycję komedii z groteskową wizją świata totalitarnego i gorzką refleksją nad kryzysem humanistycznych wartości.
- Z dystansem ironisty ukazuje absurdalny, zniekształcony świat.
- Pisarz chętnie uprawia satyrę społeczno-obyczajowa, w której - jak to satyryk okazuje się moralistą. Ostrze satyry wymierzone jest w schematyzację, prymitywizm myślowy, paradoksy cywilizacji, wulgarny dydaktyzm (typu „kawa na ławę”).
- Chętnie ośmiesza recepcję romantyzmu i jego współczesne rozumienie.
Najpier przeczytaj znajdujący się pod ruchomym obrazkiem opis tanga a nastepnie obejrzyj znajdujące się na kolejnym slajdzie nagranie.Przyjrzyj się figurom tańca.
Tango narodziło się w XIX wieku w Buenos Aires (Argentyna) i Montevideo (Urugwaj). Było towarzyskim tańcem biednych emigrantów. Tańczono je w portowych knajpach, spelunkach i owianych złą sławą kabaretach. Był to więc taniec podejrzany, wysoce nieprzyzwoity i uwłaczający kobiecej czci. W owych więc czasach tango należało do kultury niskiej. W latach 20. XX wieku tango zdobyło wielką popularność w Europie i triumfalnie weszło na salony.
tango
Jak sadzisz, czemu służy taka sceneria?
Na podstawie didaskaliów do aktu 1 i przestawionego zdjęcia opisz scenerię.
- mimo swojego wieku jestem pełna wigoru
- lubię łamać schematy
- uwielbiam swoją czerwoną sukienkę w białe kwiaty
- bardzo dobrze czuję się też w z trampkach i dżokejce
- lubię grać w karty
- niestosowne słowa często padają z moich ust
- nie lubię tradycyjnych rytuałów ani innych zachowań, które by mnie postarzały
- niestety, z reguły podporządkowuję się Arturowi
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- mam już dużo lat, stąd i siwe włosy i wąsy
- moją siostrą jest Eugenia
- najchetniej chodzę ubrany w starościecki garnitur z krótkimi spodniami i podkolanówkami
- w krawat wpinam perłę
- nie akceptuję nowoczesnego świata, ale nie walczę z nim
- jestem nieśmiały, uległy i słaby
- popieram starania Artura w celu przywrócenia zasad
- w finałowej scenie zatańczę z Edkiem tango
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem mężczyzną silnym i dobrze zbudowanym
- nie przywiązuję wagi do ubrania; choć wygladam niechlujnie to dobrze czuję się w swojej flanelowej koszuli, która nie dopina mi się na brzuchu
- mam też wyraźny wąsik
- jestem ekspertem od karcianych zachowań
- nie interesują mnie rodzinne konflikty
- robię to, na co mam ochotę, nie uznaję zasad dobrego wychowania
- o moim romansie z Eleonorą wie już cała rodzina
- nie jestem wykształcony, ale i tak cenią mnie za moją naturalną i prostą osobowość
- mówią o mnie nawet, że jestem prymitywny
- w finale przejmuję włądzę w rodzinie
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem młodym, przystojnym blondynem
- studiuję trzy fakultety – w tym filozofię i medycynę
- jestem rozgoryczony zachowaniem matki, która zdradza ojca
- namawiam ojca do buntu przeciw temu
- nienawidzę chama Edka
- tęsknię za dawnym, „uporządkowanym” życiem
- terroryzuję nieco babcię
- chcę tradycyjnego ślubu z Alą
- jestem honorowym mężczyzną, więc gdy Ala zdradziła mnie z Edkiem, biegnę go zastrzelić
- jestem konserwatystą pragnącym udtworzyć autorytarne, oparte na stabilnych zasadach struktury
- niestety, w finałowej scenie ginę
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem atrakcyjną, zadbaną kobietą w średnim wieku
- należę do pokolenia, które doprowadziło do rewolucji obyczajowej, łamiącej wszelkie dotychczasowe wartości i zasady
- z rozczuleniem wspominam młodość
- od czasu do czasu sypiam z Edkiem
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem dojrzałym mężczyzną
- mam siwe, potargane włosy i kolczyk w uchu
- chodzę ubrany w piżamę, mam odsłoniety tors
- jestem nowoczesny
- wcześniej łamałem wszelkie konwencje obyczajowe; gdy ich zabrakło, zająłem się eksperymentami teatralnymi
- mówią, że jestem nieudacznikiem, flejtuchem i bałaganiarzem
- moja żona zdradza mnie z Edkiem
- mój syn namawia mnie, bym się temu sprzeciwił
- próbuję przekonać syna do wartości postępu i nowoczesności
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- mam osiemnaście lat i jestem ładną, naturalna dziewczyną
- jestem też kuzynką i narzeczoną Artura
- myślę, że Artur chce się ze mną ożenić tylko po to, aby wziąć tradycyjny ślub, dlatego zdradzam go z Edkiem
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
Eugenię i Artura
Artura i Eugeniusza
Edka i Eleonorę
Artura i Eleonorę
Artura i Alę
Artura i Stomila
Eugeniusza i Eugenię
Stomila i Eleonorę
Ustal, jakie relacje łączą poszczególne pary bohaterów:
Grafika pozyskana z zasobów grupy na FB
Prześledź wnikliwie relacje pomiędzy bohaterami.
Anna Krajewska
Tango można czytać w kontekście lęku przed ideą czy władzą brutalnie narzuconą.
Dariusz Piotr Klimczak
Tango to rodzaj absurdalnego „dance macabre” – tańca śmierci
Przeczytaj zaproponowane Ci poniżej próby odczytania Tanga. Która z tych interpretacji wydaje Ci się najtrafniejsza?
Anna Krajewska
Tango wyraża tęsknotę za indywidualizmem, za światem, w którym nie trzeba opowiadać się albo za tradycją, albo za awangardą, ani za zrównującym wszystko chaosem, ani sztywną formą.
Martin Esslin
Tango to opowieść o dynamice rewolucji, która zaczyna się jako ruch burzycielski, pod którego naporem zniszczeniu ulega tradycyjny ład, następnie jednak traci motywację idealistyczną i przechodzi w konformizm, a w końcu – prymitywną walkę o władzę i korupcję
Krzysztof Woliński
Tango jest dramatem o rozpadzie etosu mieszczańskiego, na którym to etosie opierał się ład i bezpieczeństwo kultury Zachodu
Halina Stephan
Możliwym, choć rzadko wykorzystywanym w konkretnych realizacjach, sposobem odczytania Tanga, jest potraktowanie go jako sztuki o seksie, zazdrości i o traktowaniu kobiet.
Halina Stephan
Ukazany w Tangu humorystyczny konflikt pokoleń, w którym młode pokolenie staje w obronie tradycji, a starsze – po stronie buntu, służy pokazaniu zjawisk zachodzących we współczesnej kulturze, w której dochodzi do erozji wartości.
fundamenty utworu
Przedstawienie sytuacji współczesnego inteligenta
Pokazanie kryzysu relacji międzyludzkich (rozpad tradycyjnej rodziny, poczucie samotności w tłumie).
Próba obnażenia kryzysu wartości, jaki nastąpił za ich sprawą
Chęć uświadomienia niebezpieczeństw ze strony totalitarnych systemów.
Tango wyrasta z obserwacji rzeczywistości PRL-u i jest próbą opisu świata, który, zdaniem autora, „wypadł z formy”. Mrożek nie chciał jednak w dosłownym znaczeniu portretować polskich realiów, stworzył w dramacie sytuacje modelowe, uniwersalne, będące pewnym uogólnieniem praw i mechanizmów rządzących światem.
dlaczego Tango?
Cechy gatunkowe Tanga
Tango to komedia obyczajowa – odmiana komedii satyrycznej; utwór dramatyczny ośmieszający obyczajowość danego środowiska (tu: mieszczaństwa), obowiązujące w nim konwencje współżycia społecznego i motywacje postaw bohaterów. Jest znakomitym, groteskowym utworem, pełnym czarnego humoru. W nowoczesnej formie mówi o uniwersalnych, aktualnych na całym świecie problemach kryzysu inteligencji, rodziny, sztuki i dotyczy kwestii nowoczesności oraz totalitaryzmu. Można też nazwać Tango komedią rodzinną.
• groteska • szyderstwo (np. z socjalistycznych realiów, z romantycznych mitów narodowych, z mitów tworzonych przez kulturę masową) • absurd (obnażający niedorzeczność, nonsens otaczającej rzeczywistości) • humor (gorzki; niekiedy czarny humor) • parodia (np. stylu urzędowego, potocznego, dziennikarskiego, moralizatorskiej literatury dla dzieci • pastisz • surrealizm • karykatura • komizm (często ma charakter kabaretowy) • łączenie sprzecznych konwencji gatunkowych
https://vimeo.com/90786940
Zachęcam Cię do obejrzenia sztuki:
Dziękuję:)
Praca domowa
Na podstawie poniższego tekstu odpowiedz, co sprawiło, że Tango szybko uzyskało międzynarodową sławę. Wypowiedź zapisz w zeszycie.
tekst źródłowy