Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
TANGO copy
alakrawczyk.br
Created on March 9, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
Transcript
Sławomir Mrożek
Ala Krawczyk
wprowadzenie
Tango
- przedstawić rolę S. Mrożka w literaturze polskiej
- podać genezę "Tanga"
- zinterpretowac tutuł dramatu
- opisać scenerię
- scharakteryzować bohaterów
- podać wstępne interpretacje dramatu
- wskazać cechy gatunkowe utworu
Po dzisiejszej lekcji powinieneś umieć:
Lata sławy
„Tango” – pierwodruk tej komedii ukazał się w 11. numerze „Dialogu” w roku 1964. Po raz pierwszy wystawiono w Belgradzie i w Bydgoszczy (1965). Utwór przetłumaczono na język włoski, angielski, węgierski, japoński, francuski, norweski, fiński, szwedzki, portugalski, rumuński, grecki, słoweński, czeski, słowacki, duński, estoński, rosyjski i niemiecki.
Rola Mrożka w literaturze polskiej
- To twórca zaangażowany nie tylko kulturalnie i społecznie (chociażby jako satyryk), ale także politycznie. W 1968 r. oficjalnie zaprotestował przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, za co odebrano mu polski paszport.
- Do 1971 r. zakazano rozpowszechniania jego utworów w kraju. W czasie stanu wojennego ostro protestował przeciwko represjom władz. Artysta przez wiele lat mieszkał za granicą.
- Jest laureatem licznych nagród, między innymi Nagrody im. Kościelskich.
- Zyskał dużą sławę międzynarodową. Za granicą jest znany przede wszystkim jako dramaturg. Został zaliczony do reprezentantów wschodnioeuropejskiego teatru absurdu. Pisał o nim Martin Essiin w słynnym, wiekopomnym dziele Teatr absurdu.
- W swoich utworach Mrożek łączy tradycję komedii z groteskową wizją świata totalitarnego i gorzką refleksją nad kryzysem humanistycznych wartości.
- Z dystansem ironisty ukazuje absurdalny, zniekształcony świat.
- Pisarz chętnie uprawia satyrę społeczno-obyczajowa, w której - jak to satyryk okazuje się moralistą. Ostrze satyry wymierzone jest w schematyzację, prymitywizm myślowy, paradoksy cywilizacji, wulgarny dydaktyzm (typu „kawa na ławę”).
- Chętnie ośmiesza recepcję romantyzmu i jego współczesne rozumienie.
Najpier przeczytaj znajdujący się pod ruchomym obrazkiem opis tanga a nastepnie obejrzyj znajdujące się na kolejnym slajdzie nagranie. Przyjrzyj się figurom tańca.
Tango narodziło się w XIX wieku w Buenos Aires (Argentyna) i Montevideo (Urugwaj). Było towarzyskim tańcem biednych emigrantów. Tańczono je w portowych knajpach, spelunkach i owianych złą sławą kabaretach. Był to więc taniec podejrzany, wysoce nieprzyzwoity i uwłaczający kobiecej czci. W owych więc czasach tango należało do kultury niskiej. W latach 20. XX wieku tango zdobyło wielką popularność w Europie i triumfalnie weszło na salony.
tango
Jak sadzisz, czemu służy taka sceneria?
Na podstawie didaskaliów do aktu 1 i przestawionego zdjęcia opisz scenerię.
- mimo swojego wieku jestem pełna wigoru
- lubię łamać schematy
- uwielbiam swoją czerwoną sukienkę w białe kwiaty
- bardzo dobrze czuję się też w z trampkach i dżokejce
- lubię grać w karty
- niestosowne słowa często padają z moich ust
- nie lubię tradycyjnych rytuałów ani innych zachowań, które by mnie postarzały
- niestety, z reguły podporządkowuję się Arturowi
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- mam już dużo lat, stąd i siwe włosy i wąsy
- moją siostrą jest Eugenia
- najchetniej chodzę ubrany w starościecki garnitur z krótkimi spodniami i podkolanówkami
- w krawat wpinam perłę
- nie akceptuję nowoczesnego świata, ale nie walczę z nim
- jestem nieśmiały, uległy i słaby
- popieram starania Artura w celu przywrócenia zasad
- w finałowej scenie zatańczę z Edkiem tango
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem mężczyzną silnym i dobrze zbudowanym
- nie przywiązuję wagi do ubrania; choć wygladam niechlujnie to dobrze czuję się w swojej flanelowej koszuli, która nie dopina mi się na brzuchu
- mam też wyraźny wąsik
- jestem ekspertem od karcianych zachowań
- nie interesują mnie rodzinne konflikty
- robię to, na co mam ochotę, nie uznaję zasad dobrego wychowania
- o moim romansie z Eleonorą wie już cała rodzina
- nie jestem wykształcony, ale i tak cenią mnie za moją naturalną i prostą osobowość
- mówią o mnie nawet, że jestem prymitywny
- w finale przejmuję włądzę w rodzinie
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem młodym, przystojnym blondynem
- studiuję trzy fakultety – w tym filozofię i medycynę
- jestem rozgoryczony zachowaniem matki, która zdradza ojca
- namawiam ojca do buntu przeciw temu
- nienawidzę chama Edka
- tęsknię za dawnym, „uporządkowanym” życiem
- terroryzuję nieco babcię
- chcę tradycyjnego ślubu z Alą
- jestem honorowym mężczyzną, więc gdy Ala zdradziła mnie z Edkiem, biegnę go zastrzelić
- jestem konserwatystą pragnącym udtworzyć autorytarne, oparte na stabilnych zasadach struktury
- niestety, w finałowej scenie ginę
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem atrakcyjną, zadbaną kobietą w średnim wieku
- należę do pokolenia, które doprowadziło do rewolucji obyczajowej, łamiącej wszelkie dotychczasowe wartości i zasady
- z rozczuleniem wspominam młodość
- od czasu do czasu sypiam z Edkiem
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- jestem dojrzałym mężczyzną
- mam siwe, potargane włosy i kolczyk w uchu
- chodzę ubrany w piżamę, mam odsłoniety tors
- jestem nowoczesny
- wcześniej łamałem wszelkie konwencje obyczajowe; gdy ich zabrakło, zająłem się eksperymentami teatralnymi
- mówią, że jestem nieudacznikiem, flejtuchem i bałaganiarzem
- moja żona zdradza mnie z Edkiem
- mój syn namawia mnie, bym się temu sprzeciwił
- próbuję przekonać syna do wartości postępu i nowoczesności
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
- mam osiemnaście lat i jestem ładną, naturalna dziewczyną
- jestem też kuzynką i narzeczoną Artura
- myślę, że Artur chce się ze mną ożenić tylko po to, aby wziąć tradycyjny ślub, dlatego zdradzam go z Edkiem
Kim jestem:
Rozpoznaj bohatera
Eugenię i Artura
Artura i Eugeniusza
Edka i Eleonorę
Artura i Eleonorę
Artura i Alę
Artura i Stomila
Eugeniusza i Eugenię
Stomila i Eleonorę
Ustal, jakie relacje łączą poszczególne pary bohaterów:
Grafika pozyskana z zasobów grupy na FB
Prześledź wnikliwie relacje pomiędzy bohaterami.
Anna Krajewska
Tango można czytać w kontekście lęku przed ideą czy władzą brutalnie narzuconą.
Dariusz Piotr Klimczak
Tango to rodzaj absurdalnego „dance macabre” – tańca śmierci
Przeczytaj zaproponowane Ci poniżej próby odczytania Tanga. Która z tych interpretacji wydaje Ci się najtrafniejsza?
Anna Krajewska
Tango wyraża tęsknotę za indywidualizmem, za światem, w którym nie trzeba opowiadać się albo za tradycją, albo za awangardą, ani za zrównującym wszystko chaosem, ani sztywną formą.
Martin Esslin
Tango to opowieść o dynamice rewolucji, która zaczyna się jako ruch burzycielski, pod którego naporem zniszczeniu ulega tradycyjny ład, następnie jednak traci motywację idealistyczną i przechodzi w konformizm, a w końcu – prymitywną walkę o władzę i korupcję
Krzysztof Woliński
Tango jest dramatem o rozpadzie etosu mieszczańskiego, na którym to etosie opierał się ład i bezpieczeństwo kultury Zachodu
Halina Stephan
Możliwym, choć rzadko wykorzystywanym w konkretnych realizacjach, sposobem odczytania Tanga, jest potraktowanie go jako sztuki o seksie, zazdrości i o traktowaniu kobiet.
Halina Stephan
Ukazany w Tangu humorystyczny konflikt pokoleń, w którym młode pokolenie staje w obronie tradycji, a starsze – po stronie buntu, służy pokazaniu zjawisk zachodzących we współczesnej kulturze, w której dochodzi do erozji wartości.
fundamenty utworu
Przedstawienie sytuacji współczesnego inteligenta
Pokazanie kryzysu relacji międzyludzkich (rozpad tradycyjnej rodziny, poczucie samotności w tłumie).
Próba obnażenia kryzysu wartości, jaki nastąpił za ich sprawą
Chęć uświadomienia niebezpieczeństw ze strony totalitarnych systemów.
Tango wyrasta z obserwacji rzeczywistości PRL-u i jest próbą opisu świata, który, zdaniem autora, „wypadł z formy”. Mrożek nie chciał jednak w dosłownym znaczeniu portretować polskich realiów, stworzył w dramacie sytuacje modelowe, uniwersalne, będące pewnym uogólnieniem praw i mechanizmów rządzących światem.
dlaczego Tango?
Cechy gatunkowe Tanga
Tango to komedia obyczajowa – odmiana komedii satyrycznej; utwór dramatyczny ośmieszający obyczajowość danego środowiska (tu: mieszczaństwa), obowiązujące w nim konwencje współżycia społecznego i motywacje postaw bohaterów. Jest znakomitym, groteskowym utworem, pełnym czarnego humoru. W nowoczesnej formie mówi o uniwersalnych, aktualnych na całym świecie problemach kryzysu inteligencji, rodziny, sztuki i dotyczy kwestii nowoczesności oraz totalitaryzmu. Można też nazwać Tango komedią rodzinną.
• groteska • szyderstwo (np. z socjalistycznych realiów, z romantycznych mitów narodowych, z mitów tworzonych przez kulturę masową) • absurd (obnażający niedorzeczność, nonsens otaczającej rzeczywistości) • humor (gorzki; niekiedy czarny humor) • parodia (np. stylu urzędowego, potocznego, dziennikarskiego, moralizatorskiej literatury dla dzieci • pastisz • surrealizm • karykatura • komizm (często ma charakter kabaretowy) • łączenie sprzecznych konwencji gatunkowych
https://vimeo.com/90786940
Zachęcam Cię do obejrzenia sztuki:
Dziękuję:)
Praca domowa
Na podstawie poniższego tekstu odpowiedz, co sprawiło, że Tango szybko uzyskało międzynarodową sławę. Wypowiedź zapisz w zeszycie.
tekst źródłowy