Ferdydurke

"FERDYDURKE" - W. Gombrowicz

Start

Co sądzicie o:

• nauczycielu z fragmentu "Lekcja łaciny" - gr 1
• uczniach z fragmentu "Lekcja łaciny" - gr 2

https://padlet.com/basiadudzicz/d3i7b4zbz7a3rpiw

uwagi wpiszcie w padlecie

1

2

Unit 1

[...] do klasy wkroczył człowieczek z bródką i siadł na katedrze.[...] staruszek nadzwyczaj przyjazny, siwy gołąbek z małą purchawką na nosie. Śmiertelna cisza zaległa, gdy otworzył dziennik – rzucił rozjaśnionym okiem ku górze listy i wszyscy, co na A, zadrżeli – rzucił okiem na dół i wszyscy na Z zamarli ze strachu. Gdyż nikt nic nie umiał [...]. Atoli staruszek, nie domyślając się strachu, jaki wzbudzał, pogodnie błądził spojrzeniem po paciorku nazwisk, wahał się, zastanawiał i droczył się z sobą, aż w końcu wyrzekł ufnie: - Mydlakowski. Lecz wprędce okazało się, że Mydlakowski nie zdolen jest przetłumaczyć zadanego na dzisiaj Cezara, a co gorzej, nie wie, iż animis oblatis to ablativus absolutus*. - O, panie Mydlakowski, pan nie wie, co znaczy animis oblatis i jaka to forma?I postawił mu kica, okropnie zmartwiony, następnie zaś rozpromienił się [...] i znowu w przypływie wzmożonej ufności wyzywał, oczekując za każdym razem, że wyróżniony godnie odpowie na wyzwanie. Nikt nie odpowiadał. [...] - Co, panie Bobkowski! Pan z powodów od siebie niezależnych nie mógł przygotować lekcji? Co – i odczuwa pan konieczność natychmiastowego udania się do ubikacji? I po cóż to? Zaraz przedstawię panu słynny passus z księgi piątej, gdzie wojsko Cezara, zjadłszy nieświeżą marchew, uległo temuż przeznaczeniu. Całe wojsko, Bobkowski! Te księgi są życiem, panowie, są życiem! [...] Nauczyciel uroił sobie nowy problem – jak będzie passivum futurum conditionalis* od czasownika zwrotnego colleo. - Niesłychanie ciekawa rzecz! – zawołał. – No, panowie! Problemat pełen finezji! No, no, no... panowie – panowie znikali w przestrachu – No, no? Collan ... collan... Nikt się nie odezwał. Staruszek, jeszcze nie tracąc nadziei, powtarzał swoje: "no, no", zachęcał do odpowiedzi... [...] Naraz ujrzał, że nikt nie chce... Przygasł i rzekł głucho: - Collandus sim! Collandus sim! – powtórzył zgnębiony i upokorzony powszechnym milczeniem i dodał: - Jakże to, panowie? Czyżbyście naprawdę nie doceniali! Czyż nie widzicie, że collandus sim kształci inteligencję, rozwija intelekt, wyrabia charakter, doskonali wszechstronnie i brata z myślą starożytną? [...] Us, us, us, panowie, cóż to za czynnik rozwoju! Wówczas zerwał się Gałkiewicz i zajęczał. - Tra, la, la, mama, ciocia! Jak to rozwija, kiedy nie rozwija? Jak to doskonali, gdy nie doskonali? Jak to wyrabia, kiedy nie wyrabia? O Boże, Boże – Boże! NAUCZYCIEL Co, panie Gałkiewicz? Us nie doskonali? Powiada pan, że ta końcówka nie wzbogaca? GAŁKIEWICZ Ten ogonek nie wzbogaca mnie! Ten ogonek mnie nie doskonali! Wcale! Tra, la, la. O Boże! Mama! NAUCZYCIEL Jak to nie wzbogaca? Jeżeli ja mówię, że wzbogaca, to wzbogaca! Niech Gałkiewicz zaufa mi. Chryste Panie, wszak przerobiliśmy siedemdziesiąt trzy wiersze z Cezara. Czyż te siedemdziesiąt trzy wiersze nie objawiły Gałkiewiczowi mistycznie wszystkich bogactw antycznego świata? Czyż nie nauczyły stylu, jasności myślenia, precyzji wysłowienia? GAŁKIEWICZ Niczego! Niczego! Ja tylko sztyka się boję. Ja tylko sztyka się boję! O, nie mogę, nie mogę! Zagrażać jęła powszechna niemożność.

powrót

Gombrowicz posługuje się kategorią, która nazywa się: (odczytaj, korzystając z klucza) / oddziela litery

--./ .-./ --- / - / . / ... /-.- / .-

Unit 1

Poczytaj o tej kategorii definicja, cechy, przykłady (skorzystaj tylko z 1 strony materiału)