Patron Szkoły

PATRON "CZWÓRKI"

Generał Tadeusz Kutrzeba

Armia „Poznań” została utworzona 23 marca 1939 roku. Po tym, jak rząd polski odrzucił roszczenia hitlerowskich Niemiec, które domagały się włączenia Wolnego Miasta Gdańska w skład Rzeszy. Zdano sobie wówczas sprawę, że Polska znalazła się na krawędzi wojny z zachodnim sąsiadem. Armia „Poznań” istniała od 23 marca 1939 roku do końca września 1939 roku. Na dowódcę wybrano generała Tadeusza Kutrzebę. Większość wielkich jednostek Armii „Poznań” wywodziła swój rodowód z Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 roku. Założeniem głównym Armii była obrona zachodniej granicy państwa i współdziałanie z pozostałymi armiami: „Pomorze” i „Łódź”. W marcu 1939 roku ogłoszono pierwszą mobilizację, natomiast już w lipcu zaczęła się budowa polowych fortyfikacji.

Od pierwszych dni wojny Armia „Poznań” wraz z ludnością cywilną, która masowo przystąpiła do obrony Wielkopolski, prowadziła działania osłonowe i opóźniające. Gdy Armia „Łódź” zmuszona została do odwrotu, generał Tadeusz Kutrzeba wysunął do marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego propozycję, by Armia „Poznań” zaatakowała szeregi wroga w kierunku Sieradza. Decyzja marszałka była odmowna. Po pewnym czasie zmienił zdanie i zdecydował się na propozycję generała, niestety było już za późno. Kiedy oddziały Armii „Pomorze” i „Poznań” zbliżały się do Bzury, wojska niemieckie dotarły już do Warszawy i Skierniewic. Generał Tadeusz Kutrzeba uderzył w odsłonięte lewe skrzydło niemieckiej VIII Armii.

Natarcie broni pancernej zmusiło polskich żołnierzy do odwrotu. Niewielkim grupom sił polskich udało się przedostać przez Kampinos do Warszawy i Modlina. Reszta dostała się do niewoli lub poległa. We wrześniu 1939 roku żołnierze Armii „Poznań” wykazali się wielkim męstwem i bohaterstwem. Inicjatorem nadania szkole imienia była Rada Pedagogiczna, która w czerwcu 1967 roku wystąpiła z tą propozycją. Wybór patrona był nieprzypadkowy, gdyż w tym czasie kierownikiem szkoły był Kazimierz Filoda, a zastępcą Ludwik Matysiak. Byli oni żołnierzami Armii „Poznań” i brali udział w bitwie nad Bzurą. 16 września 1967 roku miała miejsce uroczystość nadania imienia Armii „Poznań” szkole oraz odsłonięcia tablicy pamiątkowej.

W taki sposób rozpoczęła się największa i najbardziej krwawa bitwa września 1939 roku – Bitwa nad Bzurą. Miała ona trzy fazy. Pierwsza była zwycięskim natarciem na Stryków (9-12 września). W trakcie jej trwania Polacy wykorzystali całkowite zaskoczenie przeciwnika i znaczną nad nim przewagę. O zwycięstwie sił polskich zdecydowała walka na bagnety, której Niemcy się bali. Druga była próbą zdobycia Łowicza (14-15 września). Mimo zaciętych walk uderzenie nie przyniosło sukcesu. Trzecia ostatnia faza była odwrotem do Warszawy (16-18 września), zakończonym rozbiciem sił polskich. 16 września Niemcy uderzyli na okrążone Armie „Poznań” i „Pomorze”. Od świtu do nocy lotnictwo niemieckie bombardowało siły polskie.

Opracowała: Aneta Szymkowiak

Na temat Armii „Poznań” głos zabrał uczestnik walk generał brygady dr Roman Abraham, wspominając tamte lata i wydarzenia znad Warty i Bzury: „O wielu bezimiennych bohaterach pamięć zaginie – to prawda. Twarze poległych zbledną, nazwiska zatrą się, dlatego ocalmy od zapomnienia, chociaż jedno, nazwę Armii, w której szeregach walczyli i ginęli. Nazwa ta: symbol patriotyzmu i bohaterstwa, gorliwości poświęcenia – patronuje szczególnie młodzieży poznańskiej. Niech tym, co wchodzą dopiero w życie, poznają je w murach szkoły – będzie szczególnie bliska ich droga. Niech w ludzkiej pamięci będą stale żywi żołnierze Wielkopolski, których zasługą było, że gdziekolwiek starli się z niemieckim napastnikiem pole walki zostało przy nich. Ocalmy ich od zapomnienia.”

Opracowała: Aneta Szymkowiak

Na temat Armii „Poznań” głos zabrał uczestnik walk generał brygady dr Roman Abraham, wspominając tamte lata i wydarzenia znad Warty i Bzury: „O wielu bezimiennych bohaterach pamięć zaginie – to prawda. Twarze poległych zbledną, nazwiska zatrą się, dlatego ocalmy od zapomnienia, chociaż jedno, nazwę Armii, w której szeregach walczyli i ginęli. Nazwa ta: symbol patriotyzmu i bohaterstwa, gorliwości poświęcenia – patronuje szczególnie młodzieży poznańskiej. Niech tym, co wchodzą dopiero w życie, poznają je w murach szkoły – będzie szczególnie bliska ich droga. Niech w ludzkiej pamięci będą stale żywi żołnierze Wielkopolski, których zasługą było, że gdziekolwiek starli się z niemieckim napastnikiem pole walki zostało przy nich. Ocalmy ich od zapomnienia.”