Rosalía Rita de Castro

CEIP Aquilino Iglesia Alvariño

Rosalía Rita de Castro

Traballiños de clase

Recitámoste: Adiós ríos, adiós fontes

Vida

Obra

Rosalía

4º/5º Educación Infantil

6º Educación Infantil

Rosalía naceu o 24 de febreiro de 1837 en Santiago de Compostela

Morreu o 15 de xullo de 1885 en Padrón.

Bibliografía

• 1000
• 80
• 3
• 500

Foi precursora do Rexurdimento Galego

Escribiu tanto en Lingua galega como en Lingua castelá.

Bibliografía

• 1000
• 80
• 3
• 500

A súa primeira obra foi en Lingua castelá. Titulouse "La Flor"

Xunto a Adolfo Gustavo Bécquer foi precursora da poesía española moderna

Bibliografía

• 1000
• 80
• 3
• 500

En Madrid, coñeceu ao seu futuro home e tamén escritor, Manuel Murguía.

O 17 de maio de 1863 publica Cantares Gallegos.

Bibliografía

• 1000
• 80
• 3
• 500

A súa última obra foi "En las orillas del Sar", escrita, integramente en castelán. Foi publicada un ano antes de morrer.

En 1880 publica outro dos seus grandes poemarios "Follas Novas".

Bibliografía

• 1000
• 80
• 3
• 500

Conmemoramos o Día de Rosalía o 24 de febreiro coincidindo coa data do seu nacemento.

Anécdotas

• 1000
• 80
• 3
• 500

Conmemoramos o Día das Letras Galegas o 17 de maio coincidindo coa data de publicación de Cantares Gallegos.

Anécdotas

• 1000
• 80
• 3
• 500

Adiós ríos, adiós fontes adiós, regatos pequenos; adiós, vista dos meus ollos, non sei cándo nos veremos.

Miña terra, miña terra, terra donde m’eu criei, hortiña que quero tanto, figueiriñas que prantei.

Adiós Ríos, Adiós Fontes

Prados, ríos, arboredas, pinares que move o vento, paxariños piadores, casiña d’o meu contento.

Muiño dos castañares, noites craras do luar, campaniñas timbradoiras da igrexiña do lugar.

Adiós Ríos, Adiós Fontes

Amoriñas das silveiras que eu lle daba ó meu amor, camiñiños antre o millo, ¡adiós para sempre adiós!

Adiós ríos, adiós fontes

¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento! ¡Deixo a casa onde nacín, deixo a aldea que conoso, por un mundo que non vin!

Adiós ríos, adiós fontes

Deixo amigos por extraños, deixo a veiga polo mar; deixo, en fin, canto ben quero… ¡quén puidera non deixar!

Adiós ríos, adiós fontes

Adiós, adiós, que me vou, herbiñas do camposanto, donde meu pai se enterrou, herbiñas que biquei tanto, terriña que nos criou.

Adiós ríos, adiós fontes

Xa se oien lonxe, moi lonxe, as campanas do pomar; para min, ¡ai!, coitadiño, nunca máis han de tocar.

Adiós ríos, adiós fontes

Adiós Ríos, Adiós Fontes

¡Adiós tamén, queridiña… Adiós por sempre quizáis!… Dígoche este adiós chorando desde a beiriña do mar.

Info

Non me olvides, queridiña, si morro de soidás…tantas légoas mar adentro… ¡Miña casiña!, ¡meu lar!

Adiós, vista dos meus ollos

non sei cando nos veremos

Adiós regatos pequenos...

CEIP Aquilino Iglesia Alvariño

Moitas grazas

@burbullasdePT