Depresja

Elwira Garstecka

ZNIKAJĄCEDZIECI

Depresja jest chorobą, która bardzo często dotyka młodzież i osoby w wieku dorastania. Szacuje się, że blisko jedna trzecia nastolatków cierpi na zaburzenia depresyjne, przy czym u większości z nich mają one charakter przejściowy.

"Depresja może dotknąć każdego, niezależnie od wieku, płci czy statusu społecznego czy ilości znajomych na facebooku".

44% – czyli prawie co drugi badany nastolatek spełniał kryteria przynajmniej łagodnego epizodu depresji.

20% nastolatków do osiągnięcia pełnoletności doświadcza przynajmniej jednego jej epizodu.

Jak pokazują statystyki na depresję cierpi od 3 do 5% nastolatków.

Niepokojące statystyki

czynnikiśrodowiskowe

czynnikipsychologiczne

geny

Depresja jest w pewnym stopniu dziedziczona, oznacza pewną podatność na zachorowania, która uruchaminana jest w interakcji z niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi.

Skąd się bierze depresja?

Depresja to nie wstyd. Choroba psychiczna to takie samo zjawisko jak choroba somatyczna.

Nasilone skargi na dolegliwości fi zyczne – bóle brzucha, głowy

Krytycyzm wobec siebie, nadwrażliwość z powodu odrzucenia,poczucie winy

Skargi na nudę, poczucie beznadziei

Zbyt mało lub zbyt dużo snu. Nocna aktywność, niechęćdo wstawania rano

Pogorszenie zdolności intelektualnych: problemy z koncentracją, pamięcią, gorsze stopnie w szkole

Wycofanie z relacji z rówieśnikami i rodziną, brak energii,bezczynność

Obniżony nastrój, apatia, niechęć do aktywności, które wcześniejsprawiały radość

Drażliwość, chwiejność nastroju, impulsywność, pobudzeniepsychoruchowe,

Niepokojące sygnały, które powinny zaniepokoić każdego Rodzica

W przypadku utrzymywania się niepokojących objawównależy zasięgnąć porady specjalisty – najlepiej psychiatrydziecięcego, który oceni jakie jest podłoże odczuwanych przezdziecko problemów i pokieruje dalszym postępowaniem.

Ważne

Kiedy trzeba natychmiast poszukać pomocy?

nagle, znacząco zmienia sposób funkcjonowania

Nie zwlekaj z reakcją, jeśli Twoje dziecko

interesuje się tematyką śmierci, samobójstw

mówi wprost o chęci odebrania sobie życia lub deklaruje,że lepiej byłoby gdyby nie żyło

wycofuje się z kontaktów z rówieśnikami, izoluje się

gromadzi środki potencjalnie przydatne do podjęcia próbysamobójczej: tabletki, sznur, żyletk

Trudności z regulowaniem emocji

Nikie umiejętności społeczne

Czynniki bioogiczne(genetyczne)

Negatywne wydarzenia życiowe

Wczesne doświadczenia ipozabezpieczna więź z opiekunem

Czynniki bioogiczne(genetyczne)

Czynniki ryzyka zachorowania na depresję

Umiejętność regulowania emocji

Dobre miejętności społeczne, wsparcie od innych

Czynniki bioogiczne(genetyczne)

Pozytywne wydarzenia życiowe

Bezpieczna więź z opiekunem

Czynniki bioogiczne(genetyczne)

Czynniki chroniąca

NIE AKTYWIZUJ DZIECKA „NA SIŁĘ".

SKONSULTUJ SIĘ ZE SPECJALISTĄ.

BĄDŹ DOROSŁY TWOJE DZIECKOMA MIEĆ W TOBIE OPARCIE.

JEŚLI COŚ CIĘ NIEPOKOI DZIAŁAJ.

BĄDŹ „OBECNY” W ŻYCIU SWOJEGODZIECKA.

Profilaktyka

Czasem więcej niż słowa może zdziałać przytulenie i obecność.

(nawet jeśli początkowo nastolatek stawia opór)