Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją

23 lutego 2021r.

Międzynarodowy

• Depresja jest chorobą występującą bardzo często.
• Niestety tylko 57% chorych na depresję szuka pomocy lekarskiej.
• Prawie 2% dzieci w Polsce cierpi na depresję.

Dlaczego warto rozmawiać
o depresji?

Nie bądźmy obojętni!

Zacznijmy
od wyjaśnienia:

Nastolatek to osoba, która poszukuje akceptacji
w świecie.

Nastolatek poszukuje celów życiowych.

Nastolatek dąży do ustabilizowania własnej wartości.

Nastolatek przeżywa wiele trudnych chwil w swojej drodze ku dojrzałości.

Nastolatek często ma poczucie, że dorośli go nie rozumieją.

Nastolatek musi mierzyć się ze zmianami nastroju.

1. Genetyczna podatność, czyli epizody zaburzeń nastroju w rodzinie.

Co to jest depresja?

w języku potocznym często używamy, a może nawet nadużywamy słowa „depresja”. Mówimy: „chyba mam depresję”, „co za depresyjna pogoda”, „nie bądź taki depresyjny”. Zazwyczaj, kiedy tak mówimy, myślimy o naszej reakcji na jakieś trudne wydarzenie, które wywołało w nas smutek, przygnębienie, gorsze samopoczucie, żal czy frustrację. Używanie w życiu codziennym terminu „depresja” nie ma nic wspólnego z faktyczną definicją tego słowa. Za to może doprowadzić do lekceważenia objawów tej prawdziwej. Dlatego warto znać jej objawy, przyczyny i wiedzieć, gdzie można szukać pomocy.

• Nikt nie mówił, że będzie łatwo.
  
• Inni mają gorzej.
• Przestań się zamartwiać.
• Weź się w garść!
• Idź się spotkaj z ludźmi, przejdzie Ci.
• Uwierz mi, wiem, co czujesz.
• To wszystko Twoja wina.
• Wmawiasz sobie.

• Nie jesteś sam.
• Jesteś dla mnie ważny.
• Nie rozumiem do końca co czujesz, ale współczuję Ci.
• Nie poddawaj się, wyjdziesz z tego.
• Widzę, że bardzo cierpisz.
• Nie zostawię Cię.
• Przykro mi, że przez to przechodzisz.
• Jesteśmy tutaj po to, by Ciebie wspierać.

1. Długotrwała zmiana nastroju - przygnębienie, utrata spontaniczności, większa płaczliwość lub rozdrażnienie, większa skłonność do konfliktów i wybuchów.

u wielu dzieci cierpiących na depresję, głównym nastrojem nie jest smutek, lecz drażliwość. Dzieci, szczególnie te młodsze, nie dysponują odpowiednim słownictwem, żeby szczegółowo opisać swoje uczucia. Do pewnego wieku po prostu nie rozumieją takich złożonych terminów, jak „samoocena”, „wina”, „koncentracja uwagi”. Nie rozumiejąc tych pojęć, nie potrafią precyzyjnie określić swoich nastrojów. Mogą natomiast sygnalizować swoje problemy poprzez zachowanie.