Belgijska królewna

Wilhelmina Frederika Louise Charlotte Marianne - Marianna Orańska

Belgijska królewna

Źródła ilustracji

Urodziła się 9 maja 1810 r. w Berlinie, jako córka namiestnika, a od 1815 r. króla Niderlandów Wilhelma I i królewny pruskiej Wilhelminy Fryderyki z domu von Hohenzollern. Rodzice przebywali wówczas w Prusach, wygnani przez Napoleona. W roku 1828 zaręczyła się z wygnanym szwedzkim księciem Gustawem Wazą, w którym była bardzo zakochana, ale do ślubu nie doszło. Od 1830 do 1849 roku była żoną swego brata ciotecznego Albrechta Pruskiego, najmłodszego syna króla Fryderyka Wilhelma III i brata późniejszego cesarza Wilhelma I. Małżeństwo nie było szczęśliwe i skończyło się rozwodem. Związki księżniczki Marianny ze Śląskiem to konsekwencja losów jej rodziców, którzy przebywając w Prusach nabyli dobra na Dolnym Śląsku.Księżna powiększyła je, kupując nowe ziemie. Okazała sie też swietnym zarządcą. W wyniku jej działań doszło do znacznego rozwoju ekonomicznego tych ziem.

Źródła ilustracji

Na podstawie Wikipedii

Dzięki jej staraniom powstała cała sieć górskich dróg. Na własny koszt wybudowała drogę z Ząbkowic Śląskich do przełęczy Płoszczyna w Górach Bialskich. Wybudowała drogi gospodarcze i dukty. Umożliwiło to rozwój okolicznych wsi, pozwoliło zagospodarować rozległe kompleksy leśne. Na terenach nizinnych kazała zakładać stawy rybne z hodowlą pstrąga. W 1843 r. koło Stójkowa wybudowała wysoki piec hutniczy, fryszerkę i szlifiernię, przerabiające rudę z Siennej i Janowej Góry. W 1864 r. przyczyniła się finansowo do powstania huty szkła nazwanej od niej Oranienhütte. Na jej ziemiach pod Śnieżnikiem założono specjalistyczną farmę krów, zarządzaną przez sprowadzonego z alpejskich łąk Szwajcara. Farma ta potem stopniowo przekształciła się w schronisko turystyczne (od 1948 r. Schronisko PTTK „Na Śnieżniku”).Po rozwodzie miała romans, za co ukarano ją zakazem pobytu w Prusach dłuższym niż jeden dzień. Księżna zakupiła zatem pałac we wsi Bílá Voda położonej po austriackiej stronie granicy,

Źródła ilustracji

Czytaj więcej

W pamięci poddanych pozostała jako Dobra Pani i utrwalona została w wielu nazwach miejscowych w okolicach Masywu Śnieżnika. Do dzisiaj istnieją Mariańskie Skały, Droga Marianny, Marianówka, Źródło Marianny, Biała i Zielona Marianna (nazwa lokalnych złóż marmuru). Ewenementem jest, że pamięć ta przetrwała mimo całkowitej wymiany narodowościowej na ziemi kłodzkiej po II wojnie światowej. Na jej pamiątkę w Lądku-Zdroju, przed kościołem ewangelickim (którego budowę również finansowała) postawiono pomnik, który stoi w połowie drogi między Kamieńcem a Starym Mestem. Również w dzisiejszych czasach nie zapomina się o zasługach Marianny Orańskiej, jej imieniem nazywane są szkoły i instytucje m.in. w Stroniu Śląskim (gimnazjum, przychodnia zdrowia). Upamiętniono ją także kamieniem pamiątkowym w Międzygórzu oraz tablicą na budynku Schroniska PTTK "Na Śnieżniku". Od kilku lat produkowana jest woda mineralna Długopole Zdrój z jej wizerunkiem.

Od jej imienia pochodzi nazwa gatunku drzewa. „Księżniczka Marianna” (niem. Prinzessin Marianne). Nazwę na jej cześć nadał niemiecki lekarz i pomolog Adrian Diel w 1818 r.Jakie to drzewo?

Siedzibą Marianny Orańskiej był pałac odziedziczony po rodzicach. Obecnie perła architektury nie tylko na Dolnym Śląsku. W jakiej miejscowości sie znajduje?

Pytania

Źródła ilustracji

Owoce książąt kłodzkich

Grusza Prinzessin Marianne

Pałac Marianny Orańskiej

Kamieniec Ząbkowicki

Obraz Jan Jakubowski z Pixabay

Obraz Gordon Johnson z Pixabay

Marianna Orańska pod koniec życia

Grand Ladies

Obraz Frauke Riether z Pixabay

Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim

Królewna Marianna Orańska w 1846 r. (akwarela, J. P. Koelman)

Portrait of Wilhelmine of Prussia, Queen of the Netherlands (1774-1837)

Albrecht ks. pruski (ok. 1859)

Willem I in kroningsmantelWillem I in kroningsmantel

Źródła ilustracji