1.Wywiady z byłymi dyrektorami MSP6 w Knurowie

Teresa Woźnica

wicedyrektor

Miejskiej Szkoły Podstawowej nr 6 w Knurowie

z byłymi dyrektorami

WYWIADY

Wywiad został przygotowany przez Katarzynę Sołtysik-Andrysiak w związku z obchodzoną 50-tą rocznicą powstania Miejskiej Szkoły Podstawowej nr 6 w Knurowie. Wywiadu udzieliła Pani Teresa Woźnica wicedyrektor szkoły w latach 1989-2001, której serdecznie dziękujemyza podzielenie się z nami swoim doświadczeniem i wzbogacenie naszej wiedzy na temat zmian w edukacji jakie dokonywały się na przestrzeni ostatnich dziesięcio-leci.

WYWIAD

WYWIAD

Dzień dobry. W tym roku mija 50 lat od rozpoczęcia działalności MSP6, której była Pani zastępcą dyrektora od 1989 roku. W związku z tym chciałam prosić Panią o odpowiedź na kilka pytań. -Z pewnością śledzi Pani ostatnie wydarzenia w szkolnictwie. Co sądzi Pani na temat zdalnego nauczania? Taka forma nauki nie zastąpi nigdy bezpośredniego kontaktu nauczyciela z uczniem w klasie. Ma negatywny wpływ na uczniów pozbawionych kontaktu z rówieśnikami i prowadzi do wielu stresujących sytuacji. Jednak w obecnej sytuacji, gdy na szali jest ludzkie zdrowie i życie wydaje się jedynym słusznym rozwiązaniem. Bądźmy wdzięczni, że istnieje ogólnodostępny Internet, komputery i całe zaplecze pozwalające na taką formę nauki. Jeszcze 15- 20 lat temu takiej możliwości nie było i skazani bylibyśmy na zawieszenie zajęć i oczekiwanie na powrót do szkoły… Trzeba to przetrwać i cierpliwie czekać na powrót do normalności.

WYWIAD

-Uczyła Pani matematyki. Czy zna Pani jakąś skuteczną metodę uczenia się tego trudnego przedmiotu? Na skuteczność nauki tego przedmiotu składa się wiele elementów, przede wszystkim na lekcji musi panować ład, porządek i spokój, co pozwala uczniom skupić się nad zadaniami. W dobrej atmosferze pracy można nauczyć tego wcale nie „aż tak” trudnego przedmiotu. Jak to osiągnąć? Motywować ucznia w każdej możliwej sytuacji. Przekazywać wiedzę w sposób przystępny dla uczniów i angażować się w swoją pracę. -Jakimi cechami charakteru powinien wykazywać się Pani zdaniem nauczyciel matematyki, aby mieć posłuch wśród uczniów? Każdy nauczyciel matematyki powinien być opanowany, cierpliwy, wyrozumiały, ale również stanowczy. Nauczyciel, który nie wymaga od uczniów nie będzie dobrym nauczycielem. Powinien również dawać uczniom dobry przykład sumien-ności, pracowitości i zaangażowania w pracy.

WYWIAD

-W dzisiejszych czasach nauczyciele narzekają na podejście uczniów do nauki. Jak wyglądała lekcja ponad 50 lat temu? Dzisiejsze lekcje z całą pewnością wyglądają inaczej niż 50 lat temu. Na korzyść „dzisiaj”. Obecnie szkoły są lepiej wyposażone, na szczęście... Ja miałam do dyspozycji czarną tablicę i białą kredę. Czasami zdarzała się kolorowa. ;-) Nie było komputerów, tablic multimedialnych, czy zeszytów ćwiczeń. Dziś każdy uczeń przychodząc na lekcję, na sprawdzian otrzymuje kserokopię zadań do wykonania. Kiedyś tego nie było, komputery i ksera pojawiły się w szkołach dopiero w latach 90’ - każde zadanie, bryłę, tematy zadań na sprawdzian czy klasówkę musiałam zapisać na tablicy. A uczeń wszystko, co chciałam przekazać, zapisać w zeszycie…

Aby zrozumieć matematykę, musi ona zostać przekazana w sposób prosty i przejrzysty, ale również ciekawy. I to ta cecha - umiejętność zainteresowania przedmiotem stanowi clou sukcesu.

WYWIAD

Jakie kary kiedyś stosowano za złe zachowanie i w jaki sposób nagradzano uczniów? Byłam przeciwniczką karania uczniów. Pochwały ustne stosowałam na co dzień, za każde dobrze wykonane trudne zadanie czy nawet elementy zadania wykonane poprawnie. Pochwalenie, zwłaszcza słabego ucznia, powodowało uzyskanie większej wiary w siebie, mobilizowało do dalszej, lepszej pracy.

A podejście uczniów do nauki? No cóż, niewiele się chyba zmieniło pod tym względem. Kiedyś praca nauczyciela była o tyle trudniejsza, że ze względu na dużą liczbę uczniów w klasie (około 40) mniej czasu pozostawało na kontakty indywidualne z uczniem, pomoc uczniom z trudnościami w nauce. Tygodniowy wymiar pracy nauczyciela wynosił 36 godzin tygodniowo i pracowaliśmy również w soboty. Zmniejszana stopniowo liczba tygodniowych godzin pracy nauczyciela korzystnie wpłynęła na wyniki pracy z uczniem. W ciągu całej mojej pracy z uczniem starałam się doprowadzać do stworzenia dobrej atmosfery oraz pracy indywidualnej z uczniami.

-Obecnie, w związku z pandemią koronawirusa, nasi uczniowie uczą się w systemie zdalnym. Czy wyobraża Pani siebie w podobnej sytuacji? Czy ja wyobrażam sobie siebie w podobnej sytuacji? Tak. Potrafię to sobie wyobrazić. Kosztowało by to mnie z całą pewnością sporo wysiłku i byłoby dużym wyzwaniem. Tak jak moje młodsze, pracujące koleżanki musiałabym pokonać trudności techniczne, brak bezpośredniego kontaktu z uczniami i starać się solidnie prowadzić zajęcia zdalne.

-Do jakich momentów swojej pracy chętnie powraca Pan we wspomnieniach? Chętnie powracam myślami do uroczystych apeli, na których wyróżniano uczniów za osiągnięcia w nauce i konkursach przedmiotowych. Wspominam lekcje, zwłaszcza powtórzeniowe, na których uczniowie stwierdzali „my to rozumiemy, to było łatwe”. Często przypominam sobie również kilkudniowe wycieczki organizowane pociągami z przesiadkami, autobusami miejskimi, pieszo a raz nawet furmanką. ;-)

WYWIAD

Co uważa Pani za swój największy sukces zawodowy, a co za porażkę? Moim sukcesem zawodowym oraz chwilami wielkiej radości były chwile, gdy moi uczniowie po zdanych egzaminach wstępnych do szkół średnich (najczęściej z wynikiem 100%) przychodzili do szkoły podziękować za lata wspólnej nauki i dobre przygotowanie. Nie było wtedy egzaminu ósmoklasisty, ale liczył się egzamin wstępny i dobre świadectwo. To jego zaliczenie było warunkiem przyjęcia do szkoły średniej.

W taki sposób, pełen przygód, organizowałam wycieczki np. do Kłodzka, w Góry Stołowe, do miejscowości zdrojowych, czy w Karkonosze. Takie wycieczki to atrakcje, silne przeżycia oraz tworzenie się więzi w grupie. Pozostają w pamięci na zawsze.

WYWIAD

Pozdrawiam serdecznie Teresa Woźnica

A największą porażką każdego nauczyciela jest konieczność wystawienia oceny negatywnej na koniec semestru. Dziękuję za pamięć, przesłanie mi pytań dotyczących mojej pracy w szkole. Z przyjemnością na nie odpowiedziałam przy okazji wspominając dobre chwile w pracy, którą bardzo lubiłam.

WYWIAD

Dziękujemy za uwagęi zapraszamy do lekturypozostałych wywiadów.

10