Zima trudny czas dla zwierząt

Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?

Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?

Zwierzęta, które odlatują do ciepłych krajów.

Zwierzęta, które zasypiają na zimę.

Sen zimowy (hibernacja naturalna) Niektóre zwierzęta stałocieplne w okresie zimowym zapadają w fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, który objawia się okresowym spowolnieniem procesów życiowych takich jak: spowolnienie akcji serca; metabolizmu; oddychania; akcji mózgu, spadek temperatury ciała, obniżenia pobudliwości nerwowej. Stan ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, może być ciągły lub z krótkimi przerwami a poprzedzony jest gromadzeniem tkanki tłuszczowej w organizmie lub robieniem zapasów pokarmu w gnieździe oraz zmianami w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych.

Borsuk

Jest ssakiem wszystkożernym. Prowadzi życie nocne, dzień zwykle przesiaduje w norze, która ma często dość skomplikowaną budowę i jest utrzymana w znakomitej czystości. W tejże kryjówce borsuk zasypia z nastaniem mrozów. Jego sen zimowy nie jest ciągły. Podczas ocieplenia budzi się i wychodzi z nory celem zaspokojenia pragnienia lub upolowania jakiejś przekąski.

Jeże

Jest to małe zwierzątko pokryte twardymi włosami (kolcami). Jeże prowadzą naziemny i nocny tryb życia. Są samotnikami. Potrafią się wspinać i pływać. Są wszystkożerne ale głównie żywią się owadami. W klimacie umiarkowanym jeże zapadają w sen zimowy, zagrzebując się w stertach opadłych liści.

Niedźwiedź brunatny

Jest bardzo dużym drapieżnikiem. Jego waga dochodzi do 800 kg. Zamieszkuje górskie lasy. Przed zapadnięciem w hibernację naturalną gromadzi w organizmie tkankę tłuszczową brunatną. Schronienie na czas snu zimowego znajduje w pieczarach, zaroślach lub wykrotach. W swej kryjówce zwanej gawrą zimuje długo, lecz nie zapada w całkowite odrętwienie i od czasu do czasu się budzi. Po tym okresie zwierzę traci na wadze nawet do 200 kg. dlatego wiosną aby uzupełnić masę ciała musi jeść dużo mięsa.

Niedźwiedź brunatny

Jest bardzo dużym drapieżnikiem. Jego waga dochodzi do 800 kg. Zamieszkuje górskie lasy. Przed zapadnięciem w hibernację naturalną gromadzi w organizmie tkankę tłuszczową brunatną. Schronienie na czas snu zimowego znajduje w pieczarach, zaroślach lub wykrotach. W swej kryjówce zwanej gawrą zimuje długo, lecz nie zapada w całkowite odrętwienie i od czasu do czasu się budzi. Po tym okresie zwierzę traci na wadze nawet do 200 kg. dlatego wiosną aby uzupełnić masę ciała musi jeść dużo mięsa.

Suseł

Susły są zwierzętami stadnymi. Żyją w rodzinach i koloniach, które wspólnie zajmują dane siedlisko i wzajemnie ostrzegają się przed niebezpieczeństwami. Kolonie najczęściej liczą od 20–200 osobników. Susły prowadzą dzienny tryb życia. Ich aktywność zmniejsza się jesienią, kiedy przygotowują się do przetrwania zimy. Wtedy wejścia do nor zostają od środka zabudowane ziemią i utkane sianem. Na czas od października do marca zwierzęta zapadają w sen zimowy. Hibernują samotnie, każdy w oddzielnej norze. W tym czasie zwierzęta te kilka razy przebudzają się na krótko, wtedy zużywają znaczną część zgromadzonej energii.

Zwierzęta, które prowadzą aktywny tryb życia,nie zasypiają na zimę.

Kret nie zapada w sen zimowy. Zimuje w swoich kotytarzach. A w podziemnych komorach ma spiżarnie, gdzie składuje kilkaset dżdżownic.

Kret

Gdy na zewnątrz robi, się chłodniej ludzie chowają się w swoich domach. Podobnie czynią wiewiórki, które szukają sobie schronienia przed wiatrem i mrozem. Nie są gatunkiem terytorialnym i rzadko łączą się w pary. Nie zapadają też w sen zimowy, choć zimą są raczej mniej aktywne, co ma związek z tym, że nie chcą tracić zapasów energii.Chowają się wtedy w schronieniach, którymi są gniazda z liści, dziuple w drzewach lub jaskinie. Czasami zaszywają się w swoich domach na wiele dni – wszystko zależy od warunków pogodowych. Cieplejsze dni to dla nich świetna okazja do poszukiwania pożywienia.

Wiewiórka

W zależności od pogody, a szczególnie pory roku, mrówki przebywają w różnych częściach mrowiska; w lecie głównie w części nadziemnej, zimą głównie w podziemnej.

Owady, w tym także mrówki, jeszcze śpią, a dokładniej – znajdują się w stanie odrętwienia. A jak przygotowały się do zimy? Po pierwsze mrówki od końca lata starają się utyć! Wraz z oznakami nadchodzącej jesieni zaczynają jeść coraz więcej i w ten sposób gromadzą w ciele zapasy substancji odżywczych, które zimą zastąpią im pokarm. A gdy nadchodzą pierwsze chłody i temperatura powietrza nocą spada poniżej 10ºC, mrówki schodzą korytarzami w głąb zimowych gniazd, poniżej temperatury zamarzania gruntu. Gniazda niekiedy sięgają nawet 2 metrów pod powierzchnię ziemi. Wewnątrz panuje niewysoka temperatura 2–8ºC, ale pozwala ona mrówkom przetrwać zimowe miesiące. Po zejściu do swego podziemnego królestwa owady ograniczają aktywność i spokojnie czekają na wiosenne ocieplenie. Gdy ono nadejdzie, mrówki starają się jak najszybciej ogrzać wnętrze domostwa, które zbudowały w nasłonecznionym miejscu. Wychodzą na powierzchnię, nagrzewają się w promieniach słońca, a następnie powracają do mrowiska, aby oddać nagromadzone w ciele ciepło.

Zmieniamy kolor futerka- z letniego na zimowy

Leśniczy jest pracownikiem nadleśnictwa, zajmuje się lasami i zwierzętami leśnymi.

Leśniczy w mundurze