ADIVIÑAS GALEGAS

galegas

Adiviñas

Unha señorita moi enseñoritada, chea de remendos sen unha puntada.

Úsase para comer e non é prato nin culler.

Son amarelo por dentro teño duro o cascarón, póñome nunha cesta e alimento un montón.

Son branca como a neve, e doe como o mel, eu alegro os pasteis e o leite con café.

Son verde, gústame saltar, xogar nas pozas, e tamén croar.

Unha caixiña pequena branca coma a cal, tódos a saben abrir, ninguén a sabe pechar.

Que alimento será o que levan nun cesto, e din que está máis fresco canto máis quente está?.

Fago paredes, fago cemento. Sobre os andamios subo contento.

Unha señorita moi aseñorada, leva sombreiro verde e blusa colocarada.