Spóźniony Słowik Julian Tuwim MST

Jak poprawnie

analizować i interpretować wiersz?

Biografię autora sprawdź!

Uważnie tekst przeczytaj!

Kto podmiotem lirycznym jest, zastanów się!

O bohaterach lirycznych nie zapominaj!

Analizy utworu nie bój się dokonać!

Sens wyłapać pamiętaj też!

Spróbuj opisać w 10 zdaniach poniższego ptaka: medianauka.pl

Maja Mark

• Podmiot liryczny – głos mówiący w wierszu, liryczne „ja”, ktoś kto mówi, ale nie musi być tożsamy z poetą.
• Bohater liryczny – postać, którą utwór przedstawia. Oprócz niej szukaj podmiotu. Może być zbiorowy, może też być adresatem.

Narysuj komiks, w którym przedstawisz sytuację liryczną z wiersza.

Jak myślisz, co poeta chciał nam przekazać ukazując historię pani Słowikowej i Słowika? Co myślisz o tym utworze? Jakie są Twoje przemyślenia?

Środek poetycki Przykład z wiersza Funkcja/ znaczenie Uosobienie Wyliczenie Epitet Zdrobnienie Wykrzyknienie Rymy Ile strof, a ile wersów ma ten utwór liryczny?

Wiersz należy do liryki pośredniej. Jest to jeden z trzech rodzajów liryki - uczucia oraz przeżycia są wyrażane pośrednio, np. poprzez opis pejzażu. Podmiot liryczny nie ujawnia się w tym wierszu. Jest cichym i obiektywnym obserwatorem opisywanych wydarzeń. Opowiada historię z życia małżeństwa słowików. Początkowo skupia się dość szczegółowo na przygotowaniach pani Słowikowej do kolacji i jej uczuciach, a następnie przedstawia rozmowę zatroskanej żony ze spóźnionym mężem.

Spóźniony słowikPłacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,A już jest po jedenastej - i Słowika nie ma!Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku.Może mu się co zdarzyło? może go napadli?Szare piórka oskubali, srebry głosik skradli?To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek!Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!A pan Słowik słodko ćwierka: "Wybacz, moje złoto,Ale wieczór taki piękny, ze szedłem piechotą!"

Julian Tuwim Urodził się 13 IX 1894 r. w Łodzi, zmarł 27 XII 1953 r. w Zakopanem. Poeta i tłumacz. Po ukończeniu gimnazjum w Łodzi studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916-1918). Swoje wiersze i przekłady drukował w czasopismach studenckich, np. „Pro arte et studio” oraz w prasie łódzkiej. Był współzałożycielem kabaretu literackiego „Pod Pikadorem” oraz współtwórcą grupy poetyckiej Skamander. W składzie tego zespołu znaleźli się czołowi twórcy owego czasu: J. Iwaszkiewicz, J. Lechoń, A. Słonimski, T. Wierzyński i oczywiście J. Tuwim. W czasie II wojny światowej przebywał na emigracji. Uciekając przed wojskiem niemieckim, znalazł się w Rumunii, następnie we Francji, Portugalii, Brazylii i w USA. Stale współpracował z polskimi czasopismami wydawanymi za granicą. W czerwcu 1946 r. powrócił do Polski. Oprócz twórczości poetyckiej zajmował się teatrem, był bowiem kierownikiem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. Wczesne tomy poezji J. Tuwima, np. Czyhanie na Boga, Sokrates tańczący, cechuje dynamizm słowa i wizji poetyckiej. Kult życia i cywilizacji. W miarę upływu czasu coraz częściej podejmował tematykę społeczną, pojawiło się współczucie wobec przejawów nędzy ludzkiej. Gorycz i refleksja zastąpiły wczesny optymizm, np. w zbiorach: Rzecz Czarnoleska, Biblia cygańska. W poezji dla dzieci połączył dowcip i liryzm, wykazał rzadką umiejętność trafiania do psychiki dziecka. Każdy zapewne zna wiersze pt.: Lokomotywa, O panu Tralalińskim, Słoń Trąbalski, Zosia Samosia. opracowania.pl

Bohaterami utworu są: Pani Słowikowa i jej spóźniony mąż. Pani Słowikowa bardzo martwi się o swojego męża. Jest zatroskana i nie może skupić się na przygotowywaniu kolacji. Snuje w swojej głowie czarne scenariusze. Obawia się, że coś złego mogło przydarzyć się jej mężowi. Słowik zawsze był punktualny i dlatego jego spóźnienie potęguje strach zaniepokojonej małżonki. Obawia się, że ktoś będzie chciał skrzywdzić jej męża - np. skraść głos. Jej strach jest uzasadniony, ponieważ słowiki słyną z pięknego śpiewu. O zbrodnię oskarża nawet grupę skowronków. Słowik - drugi bohater liryczny, spóźnia się na kolację do domu. Gdy wreszcie dociera do gniazda, małżonka zasypuje go pytaniami. Słowikowi dopisuje humor, jest zadowolony, beztroski i radosny. Prosi swą małżonkę o wybaczenie, nie rozumie jej strachu. Spóźnienie tłumaczy piękną pogodą - twierdzi, że wracał do domu pieszo i to właśnie zajęło mu tak dużo czasu. Jak oceniasz postawę pani Słowikowej, a jak pana Słowika?

Consejos para convertirte en un

jedi de Lorem ipsum Dolor

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.