Pisanje brojeva do 1000 rimskim ciframa

Zapisivanje rimskih brojeva do 1000

To je sistem predstavljanja brojeva koji su izmislili stari Rimljani. Brojevi su stvarani kombinacijom sedam simbola, koji su označavali određene brojeve u sistemu arapskih brojeva:

Šta su to rimski brojevi?

U starom Rimu, nula se javljala u proračunima kao nulla, što je značilo „ništa”, ali se nije smatrala brojem i zapisivala se kao reč. Nedostaci sistema rimskih brojeva su:1) nepostojanje broja nula, 2) veliki broj cifara pri zapisivanju velikih brojeva, 3) najveći broj koji se može zapisati je 3999 – MMMCMXCIX.

Brojevi koji nemaju svoju cifru formiraju se sabiranjem i oduzimanjem brojeva koji imaju svoju cifru:

3. Jedna cifra se može upotrebiti najviše tri puta zaredom: • 3 = III, pa je 4 = IV (a ne IIII) • 30 = XXX, pa je 40 = XL (a ne XXXX) • 800 = DCCC, pa je 900 = CM (a ne DCCCC)

2. Ako je cifra manje vrednosti ispred cifre veće vrednosti, onda se manja cifra oduzima od veće, na primer: • IX = 9 • XL = 40 • CD = 400

1. Cifra koja se nalazi iza cifre jednake ili veće vrednosti dodaje se na tu vrednost, na primer: • II = 2 • VI = 6 • LX = 60

Pravila formiranja rimskih brojeva

Nekoliko primera većih rimskih brojeva: • CCCLXVI = 366 • DCCXLVIII = 748 • DLXIX = 569 • CCL= 250 • CMLXXXVII = 987 • CDLXXIX = 479

U sledećoj tabeli dati su svi brojevi prve desetice, zatim sve desetice prve stotine, kao i sve stotine prve hiljade.

Hvala na pažnji!

Lorem ipsum dolor