Want to make creations as awesome as this one?

Transcript

ZSO nr 7 w Krakowieul. Złoty Róg 30

tom XV/2020

"Tajemnice młodości"

"tęsknota" karolina teichman..12

"o psie" natalia biela...13

"Myśląc o Tobie" Maria kęder...11

"Ukochany" Julia matys...10

"vanitas" wiktoria kluczewska...9

"księżyc" oliwia Wrona ...5

"oczy" wiktoria kapelan ...8

"pragnienia"...6""

"wiersz o panu moim" Martyna dębska ...7

"znam ciebie" Agnieszka Rawicka ...4

"Lodowe serce" Agnieszka Rawicka...3

Spis treści

"Ars bene vivendi" monika kozdęba...23

"Byłem, jestem, będę" julia rumian...21

"imię miłości" Julia rumian..20

"chwila ulotna" julia rumian..19

"ciekawość wzmożona" Julia rumian ...18

"efekt motyla" jakub teichman...17

"(SIC!)"Jakub teichman...16

"alpinista życia" Jakub Teichman ...15

"szklanka w perspektywie" jakub teichman ...14

"możemy kochać" marta sawka...24

Spis treści

Michelle Taran

Agnieszka Rawicka

Lodowe Serce

Twe usta jak malina obfita w róże Blada cera perliście lśni Włosy jak śnieg białe a i przy nich Śnieg szary się zdaje Przenikliwe oczy zerkają na mnie swym Zimnym błękitem Jakiego Niebiosa nie powstydziłyby się nawet Więc czemuż uciekasz w popłochu przed lodemSkoroś dotąd biła chłodem? Mimo iż widzę jak znikasz za górąDalej to samo jest w moim sercuI chociaż przysparzasz mi zawód Serce moje nigdy nie zmieni się w lód

Zuzanna Gołek

Agnieszka Rawicka

Znam ciebie

Znam ciebie ale nie wiem skąd Jesteś mi bliska a zarazem obca Chociaż daleko ode mnie jesteś Zawsze bacznie mnie obserwujesz Gdy wśród zieleni dostrzegę twe lico Trwoga mnie ogarnia bo Wiem że zarazSłowo pierwsza rzucisz I cóż mogę począć gdy ty Zawsze za mną stoisz I obserwujeszKiedy zaskoczyć

Lena Pater

Oiwia Wrona

księżyc

Bardzo głośny, bez ogłady, Biega ciągle i nie słucha,Oczy jego lśnią jak gwiazdy, Uśmiech szeroki - od ucha do ucha. Mimo że i jemu będzie trzeba trafićDo psiego nieba,To zawsze jest księżycem moim, A to właśnie czego mi trzeba

Wiktoria Pytka

DH

Pragnienia

Biedna, młoda, skrzywdzona, zbłąkana, ludzka duszyczka, siedzi w kącie skulona,dłonie w pięści zaciska, Od łez świeci twarz blada, usta zsiniałe krwawią,"dość" jak mantrę powtarza, siły ją opuszczają. Chciałabym bardzo pomóc,Chciałabym ująć cierpienia, Chciałabym przestać nie móc,Ale to tylko pragnienia.

Martyna Dębska

Wiersz o Panu moim

Oczy jak piekło, gdy wpatruję się z bliska, włosy - makaron kręcony, umysł jak orzech twardy, próchnem świecące zębiska, usta czerwone jak kropla krwi, gdy jesteś, Panie, niezgodny mi. Gdy się zgadzamy: twoje oczy delikatne, błyszczące jak w blasku zachodzące słońce, usta piękne jak lustro wody, zęby białe niczym perła, a włosy - lśniący całun złoty, umysł mądry jak kontrast emocjonalności. Ty, mój Panie, bądź więc zawsze ze mną w zgodności.

Wiktoria Pytka

Wiktoria Kapelan

Oczy

Te piękne piwne oczy, Nie są niebieskie jak morze, ale można w nich utonąć, Zanurzyć się w łące z najśliczniejszymi kwiatami… Bo najważniejsze jest to, że można się w nich zakochać: Wpatrywać godzinami i powtarzać sobie w myślach, Że tylko w Ciebie wpatrują się z miłości i blaskiem,Że jesteś jedyną osobą, na którą będą patrzeć w ten sposób, Że jesteś szczęśliwcem, bo zakochałeś się właśnie w tych oczach… .

Jadwiga Dryja

Wiktoria Kluczewska

Vanitas

Oczy jak złoto, czoło twe jest górą, Włos zdobny kasztanem, ząb perłą, Cera kawałkiem pergaminu, usta pokryte czerwienią róży. Póki starość cię nie dopadnie.Kiedy czas twój przeminie – róża zwiędnie, Pergamin zżółknie, perła straci swój blask, Kasztan pokryje się bielą i szarością, góra twego czoła zapadnie się, pokryta zmarszczkami, a oczy stracą swój blask. Kochana – uroda przeminie, jak wszystko na tym świecie.

10

Filip Żołnierczyk

Julia Matys

Ukochany

Oczy jak obsydian czarne Głos donośny, sprawnie biega Jego myśli nieco marne Lecz mnie kocha, zawsze czeka Gdy wypowiem jego imię. Jest to miłość mego życia, chcemy razem zwiedzać świat, dzielić razem wspólne losy, szkoda, że jest rasą psa.

11

Sabina Olkiewicz

Maria Kęder

Myśląc o Tobie

Wpatruję się w Ciebie jak, w worek złota, jak w piękną powieść bez szarego końca, Myśląc o tobie. W mojej pustej głowie - coś poważniejszego niż jedynie obiekt. Jak ideał, który z nieba na ziemię wkroczył. Jak czarna magia pod zewem mocy. Ukochana! Twe piękno zakłóci każde niespokojne kroki.

12

Maria Jelinowska

Karolina Teichman

Tęsknota

Piękno Twej osoby zaskakuje mnie dzień w dzień,Oczekuję, że zobaczę Cię. Wypatruję w Twoich oczach serce Twe. Tęsknota do Ciebie nie ustanie, nie! Chcę zobaczyć Cię.

13

Karolina Gola

Natalia Biela

O psie

Rozczulają mnie jego oczy Świecące jak gwiazdy o północy Rozczula mnie jego nos Błyszczący jak diamentów stos Rozczula mnie jego sierść I to że ciągle mógłby jeść Rozczula mnie jego ogon i rozwiany nim liści ogrom Rozczula mnie jego radość Której przenigdy nie ma zadość Doprawdy rozczula mnie on cały Dopóki nie zniszczy mojej książki czyniąc swe rytuały

14

Wiktoria Pytka

Jakub Teichman

Szklanka w perspektywie

Dla optymisty - w połowie pełna Dla pesymisty - w połowie pusta Dla realisty - w połowie wypełniona wodą Dla fizyka - w połowie ciecz, w połowie gaz Dla sceptyka - to nie jest szklanka z wodą Dla surrealisty - szklanka w wodzie Dla komunisty - ta szklanka jest wspólna Dla idealisty - prawie pełna Dla filozofa - w połowie wypełniona niczym Dla polityka przed wyborami - teraz pusta, zaraz pełna Dla humanisty symbolizuje rozdarcie pomiędzy nicością a dobrobytem Dla spragnionego - zaraz pusta Dla egoisty to wyłącznie jego sprawa, co jest w szklance Dla każdego inna... Ta sama szklanka

15

Igor Hromaniak

Jakub Teichman

Alpinista Życia

W dół - spadamy szybko, Zauważamy ten fakt po czasie, Często, gdy wydaje się za późno... Ale tak nigdy nie jest. Istnieje droga na górę, droga powrotna... Musi być świadoma, wymaga wysiłku - W przeciwieństwie do drogi na dno. Nie pozwól, aby obawy cię pogrążyły. Z wysoko wzniesioną głową Zdobywaj szczyty, O których tak marzysz! Cel jest tak blisko, Ale musisz w to wierzyć.

16

Lena Pater

Jakub Teichman

"(sic!)"

Świat jest taki, jakim go postrzegamy. Rzeczywistość tak rozbudowana , jak jej na to pozwolimy. W pewnym sensie jesteśmy niewolnikami własnych mózgów. Mamy więc siedem miliardów światów, Każdy inny...wyjątkowy... Nikt nie patrzy na rzeczywistość Przez te same okulary. Świadomi odmienności, Dążymy do jej zatracenia. Nie jest to dobre środowisko Do rozwijania indywidualizmu. Niestety... Ale nie trać nadziei! Życie nie polega na tym, Aby uciekać od problemów. Życie to umiejętność Stawiania im czoła. Pożar zaczyna się od iskry. Bądź tą iskrą! Zainicjuj zmianę! Zacznij żyć w szczęściu i prawdzie....

17

Jakub Teichman

efekt motyla

Zanieczyszczenie środowiska? Przecież to tylko jedna reklamówka. Mówi codziennie miliard ludzi...

18

Zofia Gryziecka

Julia Rumian

ciekawość wzmożona

Kiedyś poszukiwałem - Niepokój umysł mój przeszywał nieustanny. Będąc świadomym, trzeźwość paraliżowała stan niecodzienny. Chwile szerokie wzmagały mą błogość. Zmotywowany przez ciekawość, dotąd nieznaną , Odkryłem. Błądząc przez łąki kwiatami okryte Mijając pnie drzew, rzeki płynące, W głowie czeluść. Szukałem myślami, zyskałem słowami Nagiąłem prawdy nieodkryte, Dotarłem. Chcę się dostać, wejść do środka i poznać. To uczucie niezwykłe, lekkość ducha i ciała bezwład. Delikatne spojrzenie, źrenic rozstaw, dopatrzeć go Zrozumieć.

19

Barbara Lipiarska

Julia Rumian

chwila ulotna

Biegłem Pień drzewa, którego nie znałem zakrył mi oko Na drugie widziałem. Dostrzegłem też słońce. Ono bezwstydnie wtargnęło w źrenice. Zmrok. Zobaczyłem polanę a na niej dziewczynę W białą suknię odzianą Cichutko podążała w kierunku niepewnym. Chyba ją dogonię, Wytężam wzrok, unoszę skronie Bliska memu sercu i mej osobie Odeszła Gdybym mógł jej dotrzeć i złapać jej dłonie Nie wypuściłbym do chwili ostatniej nabieranego w płucach tchu.

20

Adrian Bik

Julia Rumian

imię miłości

Możliwym był impulsu przypływ Choć najszczersze co miałem, ze środka na wierzch wypłynęło Dostałem jakby iskrę, którą od zawsze trzymałem. Dla jedynej, wyjątkowej Z jaką życie wieść będę. Chwycę ją za gładką jej dłoń, wyrecytuję wiersz, Zaśpiewam piosenkę i zdobędę uznanie, ekscytację i wtórną bliskość serca, ukochaną w uśmiechu Takie chwile z początku, którym ocieplam umysłu chłód, łagodzę serca ból, gdy jest daleko. Gdzieś we śnie ją widzę, słyszę, czuć będę Jeśli tylko zdołam, ofiaruję kwiat W pęku róży ukryję swą łzę na znak miłości, która opłynie kształt przedmiotu o wadze wysokiej Lecz nie tak jak Twa miłość Ona jest najdroższa. Czy zdołam pojąć tak wiele? Ja chcę, pragnę i się z Tobą zestarzeje.

21

Oliwia Biniek

byłem, jestem, będę

Byłem samotnikiem zagubionym w świecie. Brałem na swe ramię innych ciężary, Gdy znaleźć mi przyszło Ciebie, kochany Wnet odżyłem. Byłem smutkiem, żalem i nicością, Ale dzięki Twej barwie odnalazłem kolor. Ty gdzieś w trawie, kochany, swym złotym pierścieniem, Zaślepiłeś moje oczy. Będę dbał jak co dzień, wody dostarczę. A gdy przybędę w chwili strapienia, Swymi problemami obarczę, Bo wówczas staniemy się jednością. Byłem samotnikiem zagubionym w świecie lecz, o mój kwiecie, jakże mi lepiej.Wędrując po ścieżce, znalazłem promień.On odwiódł mnie od myśli, krążących w mej głowie Zabrał w niebiosa i w obłoków fale Sprawiając, że harmonia i spokój są obecne. Przestałem rozmyślać, analizowaćPragnę to przewertować w coś, Co pozwoli mi znaleźć ukojenie na wieki. Czy wyjście jest tylko jedno?

22

Oliwia Biniek

Julia Rumian

Każde istnienie musi mieć sens. Byłem rozbitkiem między moralnością a rozumem. Dlaczego obie wartości są tak istotne, Że gdy tylko o nich wspomnę, od razu robię się inny? Inność jest dobrem. Nie jesteś kopią, nie jesteś szablonem. Możesz być wzorem, lecz jednak pamiętaj: To, kim jesteś, kim będziesz zależy od Ciebie. Możesz stać się żonkilem, sikorką albo przedmiotem. Przedmioty są smutne prawie tak jak ja. Bycie określonym jest nudne. Będę wesołym ptakiem. Uniosę się w obłoki, będę lekki. Szybując w powietrzu spojrzę na Ciebie, mój kwiecie Wspomnę o naszym spotkaniu, kiedy będę lądował nieopodal Przyniosę Ci ziarenko, które zostanie z Tobą, kiedy ja zniknę. Byłem samotnikiem lecz znalazłem Ciebie. Zwiedziłem kraje dalekie, Zobaczyłem wiele zdarzeń Wróciłem jednak, żeby powiedzie:To, co mam od Ciebie było najprawdziwsze. Szczere wspomnienie.

23

Zuzanna Rawicka

Monika Kozdęba

Ars bene vivendi

Narodziny pierwszym momentem, życie się zaczęło; Słodkie dni dzieciństwa i bujna wyobraźnia przeminęły; Nastoletni bunt odnośnie ocen przeszedł szybko; Później młoda dorosłość tak długo wyczekiwana Szybko zamieniła się w normalny świat pieniędzy; Nim się obejrzymy zostaniemy starcami, grającymi w karty I wspomnienia wcześniejszych, lepszych lat. Wszystko w życiu przeminie i nigdy się nie cofnie, Jednak sztuka polega na tym, żeby mieć w pamięci Te momenty ciche, słodkie i najbardziej wartościowe

24

Adrian Bik

Marta Sawka

Możemy Kochać

Oni wszyscy chcieli żyć. Dalej. (Każdy ma do tego prawo.) Każdy z nich. Ich nadzieje, plany, wszyscy chcieli pracować, kochać, (uczyć się), iść przez życie z włosem rozwianym. Okropna, okrutna choroba im to wszystko odebrała. Liczne kraje teraz cierpią/ płaczą, a my, ludzie mali, nie możemy nic na to poradzić. Choć... Lecz jest jedna rzecz, którą znamy, wiemy, (mianowicie) miłość. Największa potęga, jaka kiedykolwiek istniała. Na świecie. (Ona wszystko może. Niech to się już, wszystko, skończy!) 28 / 29 marca 2020 roku

25

Lena JuszkiewiczDagmara HełbickaMonika KozdębaAgnieszka RawickaJulia RumianOpieka merytorycznaKatarzyna Bomba

Redaktorki graficzne

26

Katarzyna BombaEwa DybowiczKatarzyna Jaworska-WilkMaja Wolska-Stec

Opiekunki projektu"Tajemnice młodości"

Dziękujemy za przeczytanie!