2 Boże Ciało

Boże Ciało - z Panem Jezusem idziemy przez życie

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. Dzisiejszą lekcję poświęcimy uroczystości Bożego Ciała.

PROCESJA Jest związana z uroczystością Bożego Ciała, którą zawsze obchodzimy w czwartek. Na początku idzie ministrant z krzyżem, potem kapłan, a następnie ludzie. Jest bardzo uroczyście. Procesje są najczęściej wokół kościołów. Raz w roku procesja wyrusza na ulice miast i wsi. Dzieje się tak w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą my najczęściej nazywamy Boże Ciało. Jest jeden dzień w roku, kiedy „idziemy na spacer” z Jezusem ukrytym w Hostii.

Pan Jezus obiecał nam, że będzie z nami „po wszystkie dni, aż do skończenia świata” (por. Mt 28,20). Wiecie już, że Jezus jest wśród nas obecny, ukryty pod postacią chleba i wina, w Najświętszym Sakramencie.

W uroczystość Bożego Ciała kapłan przygotowuje monstrancję. Następnie umieszcza w niej Pana Jezusa ukrytego w chlebie (hostii) i podnosząc wysoko w górę pokazuje wszystkim zgromadzonym w kościele.

Później kapłan niesie monstrancję do czterech ołtarzy przygotowanych w różnych miejscach parafii. W ten sposób Pan Jezus „wychodzi” z kościołów i idzie ulicami miast i wsi. Wszyscy, którzy Go kochają, śpiewają Mu pieśni, słuchają Jego słowa. W ten sposób dziękują Mu za to, że jest z nami.

Będzie lało w Boże Ciało – Będzie lało – westchnęła babcia, wyłączając radio. – To nie pójdziemy na procesję? – zapytał Maciek. – A ja już nazbierałam tyle płatków kwiatów... – zmartwiła się Basia. – Kto powiedział, że nie pójdziemy – uśmiechnęła się mama. – Wyobraź sobie Basiu, że wszyscy patrzą na niebo, kręcą głowami i postanawiają zostać w domu. Nastawiają wodę na herbatę, włączają telewizor... A Pan Jezus? Czeka opuszczony i zapomniany pod złocistym baldachimem. – To tak, jakbym zaprosiła gości na imieniny i nikt by nie przyszedł. Siedziałabym sama przy wspaniale zastawionym stole i byłoby mi bardzo smutno – powiedziała Basia. – Ubierajcie się i zakładajcie buty. Ja i mama jesteśmy już gotowi – zawołał tata. – Wezmę trzy parasolki, gdyby bardzo padało, to się nimi zasłonimy przed deszczem – dodała babcia. Maciek bez słowa zaczął się ubierać i już po chwili cała rodzina podążała w stronę kościoła. Ciężkie chmurzyska wisiały nisko nad ziemią, kiedy procesja ruszyła. Basia, w krakowskim stroju, szła z przodu, a przy niej babcia. Maciek z rodzicami szedł w tłumie wiernych. Przy pierwszym ołtarzu nie padało, przy drugim – zaczęło lekko kapać. – Przyprowadziła nas tu miłość, radość i wdzięczność – mówił spokojnie ksiądz proboszcz, jakby nie zauważając deszczu. – Wychodzimy z kościoła, bo chcemy powiedzieć wszystkim, całemu światu: Oto nasz Pan! Tak bardzo nas umiłował, że dał nam samego siebie, abyśmy nie ustali w drodze. Czy może być większa miłość? – mówił dalej ksiądz. Wiatr dmuchnął mocniej i przestało padać. Gdy przy czwartym ołtarzu ksiądz czytał Ewangelię, gdzieś pomiędzy chmurami błysnął promyk słońca, zupełnie jak płynące z góry zapewnienie „Nie bójcie się. Ja jestem”. Zasypiając wieczorem, Maciek myślał o Panu Jezusie: – Taki wszechmocny, a równocześnie bezbronny w małym, białym kawałku chleba. Potężny, a przy tym pokorny, jak ktoś, kto stoi u drzwi i kołacze, czekając na zaproszenie. Maciek odnalazł wzrokiem mały drewniany krzyżyk wiszący nad drzwiami. – Ja Cię zapraszam – szepnął. W ciemności widać było zaledwie zarys krzyżyka, ale Maciek wiedział, że Pan Jezus słucha i że patrzy na niego. Z miłością. Uspokojony przytulił się do poduszki. Po chwili chrapał w najlepsze, a ciepły czerwcowy deszcz jednostajnie bębnił w szyby.

Wielbię Ciebie w każdym momencie, o żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie. /x2 Wielbię Ciebie w każdym momencie, o żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie. /x2

Wykonaj kartę pracy nr 49 w ćwiczeniu. https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=2194409642a0 Monstrancja 3 - jigsaw puzzle (42 pieces)Free online jigsaw puzzle...Jigsaw Planet