Etyczny wolontariat

Etyczny wolontariat

Spotkanie sieci edukacji międzykulturowej

opr. Joanna Kotwicka

w prezentacji znajdują się ikonki w które należy kliknąć by otworzyć więcej materiałów

POMOC HUMANITARNA – to pomoc doraźna, trwająca maksymalnie pół roku, kierowana do osób i państw poszkodowanych w wyniku klęsk naturalnych, katastrof lub konfliktów zbrojnych. Jest reakcją na konkretne zdarzenie lub zaistniałą sytuację, ma na celu ratowanie i ochronę życia ludzkiego i obejmuje na przykład: akcję ratowniczą, dostarczenie zapasów wody pitnej, żywności, leków i środków medycznych, koców i namiotów.

Rozróżniamy dwa rodzaje pomocy:

POMOC ROZWOJOWA – długofalowa, kierowana jest do osób i państw uboższych, borykających się z różnymi problemami społeczno-gospodarczymi, odpowiada na bardziej złożone problemy systemowe.

Ma na celu wspieranie społeczno-gospodarczego i politycznego rozwoju państw i obejmuje na przykład: budowę infrastruktury (szkoły, szpitale, drogi itp.) czy kształcenie kadr (szkolenia ekspertów, wspieranie prowadzenia badań, wymiana doświadczeń itp.). Pomoc rozwojowa jest często nazywana współpracą rozwojową, bowiem zakłada czynny udział jej odbiorców.

Title 3

PROPUESTAS SOLIDARIAS Y SOSTENIBLES

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore nulla pariatur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

- humanitaryzmu

- bezstronności

- niezależności

- neutralności

Pomoc humanitarna jest realizowana

zgodnie z obowiązującymi zasadami:

Zasady zostały opracowane

po II wojnie światowej przez pracowników Czerwonego Krzyża

i funkcjonują do dziś.

HUMANITARYZM

Jednostkę ludzką należy traktować humanitarnie w każdych warunkach, czego przejawem jest ratowanie życia ludzkiego i niesienie ulgi w cierpieniu, przy jednoczesnym poszanowaniu jednostki.

BEZSTRONNOŚĆ

Podstawą niesienia pomocy humanitarnej musi być wyłącznie zaistniała potrzeba udzielania pomocy, nie może być ona uzależniona od narodowości, koloru skóry, wyznania ani poglądów politycznych.

NIEZALEŻNOŚĆ

Oznacza autonomię celów humanitarnych oraz politycznych, gospodarczych i militarnych (czyli są od siebie niezależne).

NEUTRALNOŚĆ

Udzielenie pomocy humanitarnej nie łączy się ze wspieraniem jednej ze stron konfliktu zbrojnego lub innego sporu, w trakcie którego organizowana jest pomoc humanitarna.

Niezwykle istotne są też

następujące zasaday:

- szybkość

- adekwatność

- możliwie niskich kosztów administracyjnych

SZYBKOŚĆ

Istotne jest, aby pomoc dotarła do potrzebujących w jak najkrótszym czasie.

ADEKWATNOŚĆ:

Pomoc powinna w pełni odpowiadać potrzebom ludności dotkniętej kryzysem.

MOŻLIWIE NISKICH KOSZTÓW ADMINISTRACYJNYCH:

Konieczność dbania, aby koszty świadczenia pomocy (planowanie pomocy, transport, obsługa administracyjna) były możliwie niskie w stosunku do wartości faktycznie przekazanego wsparcia.

Pomocne materiały:

"DOBRE" Pomaganie

Przykłady działań nieetycznych

POMOC NIEDOSTOSOWANA DO KONTEKSTU KULTUROWEGO

Na zdjęciu po lewej paczka z pomocą humanitarną, zdjęcie po prawej przedstawia bombę kasetową BLU-97 A/B stosowaną przez armię USA min. w Iraku i w Afganistanie.

Żołnierz z łatwością rozróżni obydwa pakiety, lecz czy może to zrobić głodne dziecko?

Pentagon przyznał, że nieszczęśliwie się złożyło, iż racje żywnościowe zrzucane przez Amerykanów w Afganistanie i mini-bomby, znajdujące się w pociskach kasetowych używanych przy nalotach, są tego samego - żółtego - koloru.

Koordynacja działań między organizacjami daje szansę, by nie pominąć żadnej

z potrzebujących grup ludności.

Po trzęsieniu ziemi w Nepalu

w 2015 roku różne organizacje

humanitarne ruszyły na pomoc potrzebującym. W początkowej

fazie pomocy nepalskie władze miały trudności z podziałem zadań

przyjeżdżających grup.

Brak wymiany informacji między organizacjami spowodował

niesprawiedliwy podział darów.

Zdarzyło się, że niektóre rejony kraju

zostały nimi zasypane, a inne nie

doczekały się pomocy.

BRAK KOORDYNACJI MIĘDZY ORGANIZACJAMI

BRAK SZACUNKU DO POMOCY HUMANITARNEJ

W 2014 roku świat obiegło zdjęcie,

na którym widać żołnierzy Południowego

Sudanu, którzy maszerując w mundurach,

mają na plecach jasnoniebieskie plecaki

z logiem UNICEF. Fotografia została

wykonana 31 stycznia na drodze w Mathiangu, niedaleko miasta Bor w stanie Jonglei.

Słynie on z bogatych złóż ropy naftowej.

O miasto Bor toczyły się w styczniu ciężkie

walki zakończone zwycięstwem wojsk

rządowych w trwającej od kilku tygodni

wojnie domowej. W ogarniętym wojną

Sudanie Południowym, żołnierze Ludowej

Armii Wyzwolenia Sudanu ograbili jedną

ze szkół, przytułków lub szpitali z pomocy ofiarowanej przez UNICEF.

Zdjęcie dotarło do władz UNICEF-u

(Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci). Rzeczniczka organizacji Sarah Crowe powiedziała, że jest to „rażące naruszenie”. – Takie kradzieże pokazują kompletny brak szacunku dla zasad ochrony cywilów i szacunku dla pomocy humanitarnej – dodała.

W zeszłym roku rozgłosu nabrała

sprawa Amerykanki, oskarżonej o przyczynienie się do śmierci nawet

setek dzieci - Renee Bach.

Mimo braku jakichkolwiek kwalifikacji medycznych przeprowadzała zabiegi medyczne na dzieciach w klinice,

którą sama prowadziła w UGANDZIE.

Brak kompetencji nie przeszkadzał jej

w kreowaniu siebie jako Medyka.

Bach nie była lekarzem, lecz 20-letnią absolwentką liceum bez wykształcenia medycznego, a jej ośrodek nie był

szpitalem. Co więcej, w tym czasie

nie zatrudniał ani jednego lekarza.

„POMOC” NIEZGODNA Z KOMPETENCJAMI

Swoją bezmyślnością i niekompetencją

doprowadziła do śmierci około setki dzieci.

STRONNICZOŚĆ POMOCY

Syryjski rząd korzysta z pomocy humanitarnej

w taki sposób, aby „nagradzać” swoich sympatyków

i karać przeciwników, umacniając tym samym politykę represyjną – wynika z raportu Human Rights

Watch (2019). Syryjskie władze ograniczają

organizacjom humanitarnym dostęp do społeczności potrzebujących pomocy i selektywnie zatwierdzają

projekty pomocowe. Przedstawiciele instytucji międzynarodowych są zobowiązani do współpracy

z osobami lub organizacjami państwowymi odpowiedzialnymi za nadużycia. Syryjski wywiad,

łamiący prawa człowieka, nadzoruje proces udzielania pomocy humanitarnej. Ponadto rząd bezprawnie

zatrzymuje powrót przesiedleńców z obszarów,

które podczas wojny go nie wspierały.

ETYCZNY WOLONTARIAT

„Wolontariat za granicą” – te słowa kojarzą się z przygodą życia, możliwością poznania innych kultur, a przede wszystkim zrobieniem czegoś dobrego dla innych. Wolontariat w formie na przykład pracy z dziećmi jest dla wielu osób kuszącą opcją spędzenia wakacji jednocześnie podróżując. Takie połączenie nazywane jest wolonturystyką. Stanowi ona obecnie jeden z najbardziej kontrowersyjnych aspektów turystyki, ponieważ nie zawsze dobre intencje wolontariuszy idą w parze z realnym niesieniem pomocy.

1. Szukaj organizacji, które sprawdzają kompetencje

Jeżeli organizacja przyjmuje wolontariuszy “od ręki” lub

“z ulicy”, bez żadnych kompetencji warto zastanowić się czy faktycznie chodzi im o znalezienie osób, które mogą pomóc rozwiązać dany problem społeczny. Zwłaszcza jeżeli wiąże się to z uiszczeniem opłaty czy datku na miejscu, należy zastanowić się dwa razy.

Przede wszystkim wśród lokalnej społeczności. Na szczęście dzisiaj dzięki mediom społecznościowym możemy dotrzeć do kogokolwiek na drugim końcu planety.

Nie kieruj się jedynie opiniami byłych wolontariuszy. Zwróć uwagę na to, że większość z nich opisuje

nie to jakie cele udało im się osiągnąć na miejscu, a to jak fantastycznie się czuli będąc na miejscu. Zadowolenie wolontariusza nie jest tożsame z tym, że jego praca przyniesie długofalowe rezultaty.

2. Sprawdź opinię organizacji wysyłającej i przyjmującej

3. Zapoznaj się z finansami i sukcesami Twojej organizacji

4. Upewnij się, że swoją pracą nie wywołasz bezrobocia

Jeśli podstawowym celem organizacji jest rozwiązywanie problemów społecznych, nie powinna ona się uchybiać od publikowania raportów finansowych. Warto rzucić na nie okiem, tak samo jak i dopytać o to jakie udało im się zrealizować cele w ostatnim czasie. Dobra organizacja to taka, której efekty pracy są widoczne i mierzalne.

Możesz myśleć, że oferując bezpłatne wsparcie, pomagasz. To może być prawdą, ale często tylko na krótką metę. Bardziej prawdopodobne jest to, że przyczynisz się do deregulacji lokalnej ekonomii i specjaliści, którzy wcześniej wykonywali Twoje zajęcie, stracą pracę.

5. Dowiedz się czy będziesz blisko ludzi

6. Zadaj sobie pytanie czy mógłbyś zrobić to samo w Polsce

Wolontariat to wspaniałe zajęcie. Niemniej, jeżeli będziesz spać w hotelu komercyjnej sieci i jeść obiady w lokalnym McDonaldzie to nie wykorzystasz szansy

na zbliżenie się do lokalnej społeczności. Taki wyjazd to przede wszystkim szansa na naukę i poszerzenie horyzontów. Jeżeli o tym zapominamy, ten wyjazd traci sens, a nasze pieniądze kończą na kontach międzynarodowych korporacji.

Można też odwrócić to zdanie.

Co byś zrobił/a, gdyby wolontariusz z innego kraju przyjechał do Twojego miasta, żeby odbyć wolontariat, o którym myślisz?

Z tej perspektywy nietrudno się domyślić dlaczego nie powinieneś pomagać przy operacjach

w szpitalu czy budowaniu szkoły.

7. Zastanów się jak Twoje umiejętności odnoszą się do wykonywanego wolontariatu

Student informatyki chce być wolontariuszem w organizacji pracującej z młodzieżą. Jego zaangażowanie może być bardziej efektywne, jeżeli pomoże w tworzeniu strony internetowej niż ucząc angielskiego. Choć może to brzmieć mniej atrakcyjnie, efekty będą bardziej długotrwałe.

MOŻESZ DOWIEDZIEĆ SIĘ WIĘCEJ:

www.zanimpomozesz.pl

Wolontariaty, które należy prześwietlić

szczególnie starannie przed decyzją o wyjeździe to:

• Praca w sierocińcu – czasami sierocińce są tworzone właśnie dlatego, że wolontariusze płacą, żeby zajmować się dziećmi.

• Nauczanie w szkole – w szkołach, gdzie uczą często zmieniający się wolontariusze bez kwalifikacji, dzieciom brakuje ciągłości nauki.

• Zajęcia z egzotycznymi zwierzętami – obcowanie z ludźmi UNIEMOŻLIWIA zwierzętom powrót na łono natury, a niekiedy zostają sprzedawane myśliwym na komercyjne polowania.

• Wolontariat medyczny – dopuszczanie osób bez wiedzy medycznej do pacjentów może skutkować zagrożeniem zdrowia

i życia zarówno pacjentów jak i wolontariuszy.

• Budowanie lub renowacja budowli – brak kwalifikacji budowlanych może powodować, że takie konstrukcje stają się niebezpieczne i muszą być poprawiane lub nawet zburzone.

Bibliografia

* "Karawana kryzysu. Za kulisami przemysłu pomocy humanitarnej",

Linda Polman, wyd. Czarne, Wołowiec 2016

* "Świat według Janki", Janina Ochojska, wyd. Znak, Kraków 2015

* "Troska", Judith Phillips, wyd. Sic! s.c., Warszawa 2009

Etyczny wolontariat

More creations to inspire you

ALL THE THINGS

ASTL

VISUAL COMMUNICATION AND STORYTELLING

ENGLISH IRREGULAR VERBS

GROWTH MINDSET

BLENDED LEARNING

INTRO INNOVATE

Transcript