klasa 6/61 Jak okazać im miłość? - Dzień Matki i Dzień Ojca.

Jak okazać im miłość? Dzień Matki i Dzień Ojca

Dzień Matki wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. Anna Jarvis [czyt. Dżarwis] z Filadelfii zorganizowała 12 maja 1907 r. nabożeństwo na cześć swojej zmarłej matki, działaczki na rzecz kobiet. Następnie przeprowadziła kampanię w celu spopularyzowania obchodów Dnia Matki. Już po kilku latach w większości stanów obchodzono to święto w drugą niedzielę maja, a w 1914 r. prezydent Woodrow Wilson uczynił je świętem narodowym. W tym też roku 26 maja po raz pierwszy obchodzono to święto w Polsce (w Krakowie).

Dzień Ojca również wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. Po raz pierwszy był obchodzony 19 czerwca 1910 r. z inicjatywy Sonory Dodd, mieszkanki miejscowości Spokane [czyt. Spoken]. Chciała w ten sposób oddać hołd swojemu ojcu, którego uważała za niezwykłego człowieka (po śmierci żony sam wychował sześcioro dzieci). Prezydent Calvin Coolidge zaakceptował to święto w 1924 r., a w 1966 r. prezydent Lyndon B. Johnson ustalił datę obchodów w Stanach Zjednoczonych na trzecią niedzielę czerwca. Dzień Ojca jest świętowany w wielu krajach w różnych terminach. W Polsce obchodzimy go 23 czerwca.

Przyszliśmy na świat dzięki miłości naszych rodziców. Nie ma takiego prezentu, który byłby w stanie dorównać temu darowi, jakim jest życie. Dzień Matki oraz Dzień Ojca zostały zapoczątkowane przez dzieci wdzięczne swoim rodzicom. Dni te stały się dla wszystkich dzieci na świecie sposobnością do wyrażenia miłości wobec rodziców. O tym, że dziecko powinno okazywać swoją miłość mamie i tacie, wielokrotnie czytamy w Piśmie Świętym.

Z całego serca czcij swego ojca, a boleści rodzicielki nie zapominaj! Pamiętaj, oni cię zrodzili, cóż im zwrócisz za to, co oni tobie dali? (Syr 7,27-28)

Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy będzie wysłuchany. Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce. (Syr 3,3-6)

Bóg obdarza łaskami tych, którzy szanują swoich rodziców. Są to dary duchowe, jak odpuszczenie grzechów i wysłuchanie modlitwy, ale także długie życie i szacunek własnych dzieci. Mama i tata – każdy na swój sposób – zapewniają swoim dzieciom miłość, która jest niezbędna do prawidłowego rozwoju. Mama swoją serdecznością i troskliwością daje poczucie bycia kochanym. Tata uczy dzieci podejmowania tego, co trudne, oraz pokonywania niebezpieczeństw. Rodzice swoim przykładem przekazują dzieciom wiarę w Boga i zasady postępowania.

Św. Jan Paweł II o swoich rodzicach.

Święty Jan Paweł II tak wspominał swojego ojca: „Mogłem na co dzień obserwować jego życie, które było życiem surowym. Z zawodu był wojskowym, a kiedy owdowiał, stało się ono jeszcze bardziej życiem ciągłej modlitwy. Nieraz zdarzało mi się budzić w nocy i wtedy zastawałem mego Ojca na kolanach, tak jak na kolanach widywałem go zawsze w kościele parafialnym”. A tak pisał o swojej mamie: „Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią Świętą w wieku 9 lat i dlatego mniej ją pamiętam i mniej jestem świadom jej wkładu w moje wychowanie religijne, a był on z pewnością bardzo duży”

„Bóg dał wam rodziców i za ten wielki dar winniście Panu Bogu często dziękować. Szanujcie i kochajcie waszych rodziców. Oni was zrodzili i wychowują. Rodzice są przecież dla was najbliższymi przyjaciółmi, u których winniście szukać pomocy i rady w waszych życiowych problemach”.

Jan Paweł II

„Panie Boże, dziękuję Ci za moich rodziców, za ich poświęcenie, bezwarunkową miłość do mnie i za ich troskę o moje codzienne potrzeby.Proszę Cię, abyś obdarzył ich dobrym zdrowiem i błogosławił ich pracy.Proszę Cię, naucz mnie okazywać im wdzięczność i spraw, bymnigdy ich nie zawiódł. Pomóż mi cierpliwie, z miłością i szacunkiem trwać przy nich w chwilach trudnych, w cierpieniu, chorobie i starości. A gdy przyjdzie godzina śmierci, przyjmij ich, Panie, do swego królestwa. Amen”.

Dziękuję