Inspiruję do nauki

Inspiruję do nauki

INSPIRUJĘ DO NAUKI. JAK STWORZYĆ AUTORSKI CYKL LEKCJI? mini program orientacji zawodowej Czy tylko matematyk korzysta z matematyki? Nazwa szkoły: Szkoła Podstawowa im. Stanisława Staszica w Dursztynie Autor: Katarzyna Jaworska Temat: Inspiruję do nauki, czyli mini program orientacji zawodowej Czy tylko matematyk korzysta z matematyki? Przedmiot: edukacja wczesnoszkolna

Katarzyna Jaworska

kliknij, żeby przejść do zakładki S

Na zakończenie prezentacji zapraszam do obejrzenia filmu animowanego

Inspiruję do nauki

Motywacja opracowania programu

Opracowanie programu było moją odpowiedzią na problem, który uważam, że jest zmorą wielu pokoleń, które borykały, borykają i nadal będą borykać się zarówno z nauczaniem, jak i uczeniem się matematyki. Według moich wieloletnich spostrzeżeń problem w uczeniu się i nauczaniu tego przedmiotu polega na tym, że nie do końca zdajemy sobie sprawę z tego, po co i dlaczego uczymy się go, a co najważniejsze nie do końca wiemy, gdzie tę dziedzinę wiedzy i w jakim stopniu wykorzystujemy. Przykładowo. Kucharz nie lubił matematyki, a o dziwo bez znajomości takich jednostek miary, jak chociażby litry czy kilogramy nie mógłby wykonać tak naprawdę swojego zawodu. Muzyk, kompozytor bez znajomości połówek, ćwiartek, szesnastych części z pewnością miałby nie lada problem stworzyć najprostszą partyturę. Murarz oblicza metry sześcienne, ale gdy w szkole obliczał objętość sześcianu nie raz pewnie twierdził, że jest to zbędna i nieużyteczna wiedza, itd… Jaka więc dziedzina wiedzy działa bez zasad i pojęć matematycznych? W których zawodach matematyka jest zupełnie niewykorzystywana? Czy moglibyśmy żyć w świecie bez liczb, a tym samym bez liczenia, ważenia, odmierzania…? Chyba nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że „matematyka” jest wszędzie i ... o zgrozo, spotykamy się z nią na co dzień, a liczenie i mierzenie, to nie wszystkie zarezerwowane przez nią czynności. Wystarczy dobrze się rozejrzeć, aby zobaczyć, że matematyka włada każdą dziedziną nauki, dlatego bezspornie jest nazywana „królową nauk”. Aby poprzeć dowodami słuszność stwierdzenia, że matematyka towarzyszy nam w życiu codziennym, w kuchni, na podwórku i w sporcie opracowałam mimi program orientacji zawodowej, który skoncentrowany był na poznawaniu przez uczniów zawodów, ale zawsze przez pryzmat matematyki. Moim celem było pokazanie uczniom, jak atrakcyjna i przydatna jest w każdym fachu właśnie ta dziedzina nauki, bez której żaden zawód nie może być wykonywany poprawnie i zgodnie z przyjętymi normami i zasadami. W całym programie ukryta była jedna podstawowa zasada, która polega na tym, że uczeń uzmysławiał sobie nie tylko to, czego chce się nauczyć, ale przede wszystkim, dlaczego tego chce, dlaczego to jest dla niego ważne i gdzie wykorzysta tę wiedzę.

* Ucz przez zabawę!

Wstęp

Mini program orientacji zawodowej, którego pełna nazwa brzmi Czy tylko matematyk korzysta z matematyki? opracowałam na bazie scenariuszy Uniwersytetu Dzieci po to, aby przede wszystkim uświadomić moim podopiecznym, że nauka matematyki może być wspaniałą zabawą, a zabawa, która niewątpliwie towarzyszyła dzieciom przez cały cykl zajęć, miała stać się kluczem do poznawania i zrozumienia tej najtrudniejszej dyscypliny nauki, jaką jest z całą pewnością matematyka. Poza tym chciałam poprzeć konkretnymi dowodami słuszność stwierdzenia, że matematyka towarzyszy nam naprawdę w życiu codziennym, w kuchni, na podwórku, w muzyce, w budownictwie. Mini program orientacji zawodowej był także skierowany do rodziców i bazował na współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu wzbogacone były również poprzez wyjazdy do różnych zakładów pracy. Celowo tak dobrałam scenariusze, aby dzieci po każdych skończonych zajęciach mogły spotkać się z daną osobą, która reprezentowała konkretny zawód, o którym była mowa na danym etapie realizacji programu po to, aby mogły zapytać już samych fachowców, czy matematyki warto i należy się uczyć, aby wykonywać konkretny zawód według określonych reguł, które nim rządzą.

INSPIRUJĘ DO NAUKI

Cel główny

Przygotowanie uczniów do wyboru kierunku kształcenia i zawodu, poprzez rozwijanie umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz matematycznego rozumowania.

Założenia ogólne

Główne założenia programu:

1. Wzbogacenie programu nauczania o nowe treści i umiejętności.
2. Wspieranie uczniów w procesie podejmowania świadomych decyzji edukacyjnych i zawodowych.
3. Poznanie świata zawodów i rynku pracy.
4. Udowodnienie, że każdy zawód bazuje na wiadomościach i umiejętnościach, które wynosimy z edukacji matematycznej.

Cele szczegółowe

Uczeń:

• opisuje swoje zainteresowania i określa, w jaki sposób może je rozwijać,
• prezentuje swoje zainteresowania wobec innych osób,
• podaje przykłady swoich mocnych stron w różnych obszarach,
• podaje przykłady różnorodnych zawodów,
• podaje nazwy zawodów wykonywanych przez osoby w bliższym i dalszym otoczeniu,
• opisuje podstawową specyfikę pracy w wybranych zawodach,
• opisuje, czym jest praca i omawia jej znaczenie w życiu człowieka na wybranych przykładach,
• opisuje rolę zdolności i zainteresowań w wykonywaniu danego zawodu,
• uzasadnia potrzebę uczenia się i zdobywania nowych umiejętności;
• opowiada, kim chciałby zostać i co chciałby robić w przyszłości,
• próbuje samodzielnie podejmować decyzje w sprawach związanych bezpośrednio z jego osobą,
• zdaje sobie sprawę, że każdy zawód bazuje na wiedzy matematycznej,
• wskazuje w konkretnym zawodzie działania i prawa, które wynikają z elementarnych pojęć matematycznych,
• świadomie uczy się matematyki.

Przygotowanie uczniów do wyboru kierunku kształcenia i zawodu, poprzez rozwijanie umiejętności korzystania z podstawowych narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz matematycznego rozumowania.

INSPIRUJĘ DO NAUKI

FORMY

Dominującymi formami pracy były jednolite formy grupowe, ponieważ to one sprawiały, że każdy uczeń stawał się aktywny, a przede wszystkim miał poczucie, że w sposób bezpieczny, bez narażenia na odrzucenie i kpiny mógł wypowiadać się na forum w klasie. Poza tym taka forma pracy integrowała, uczyła współdziałania, szacunku do siebie nawzajem i zbiorowej odpowiedzialności zarówno za poniesienie porażki, jak i za osiągnięcie sukcesu.

METODY

1. Metody asymilacji wiedzy - podające o pogadanka o dyskusja o wykłady dostępne w scenariuszach Uniwersytetu Dzieci o filmy dostępne w scenariuszach Uniwersytetu Dzieci 2. Metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy - problemowe o klasyczna metoda problemowa o metoda sytuacyjna o burza mózgów o gry dydaktyczne 3. Metody praktyczne o ćwiczebne o realizacji zadań 4. Metody waloryzacyjne (eksponujące) o impresyjne o ekspresyjne

METODY I FORMY

Wybierając grupy metod aktywizujących kierowałam się specyfiką zapamiętywania i rozumienia przez uczniów. Sprawdza się tu zasada: "Powiedz, a zapomnę. Pokaż, a zapamiętam. Pozwól wziąć udział, a zrozumiem”.

Dominującymi formami pracy były jednolite formy grupowe, ponieważ to one sprawiają, że każdy uczeń stawał się aktywny, a przede wszystkim miał poczucie, że w sposób bezpieczny, bez narażenia na odrzucenie i kpiny może wypowiadać się na forum w klasie. Poza tym taka forma pracy integruje, uczy współdziałania, szacunku do siebie nawzajem i zbiorowej odpowiedzialności zarówno za poniesienie porażki, jak i za osiągnięcie sukcesu.

W programie mini orientacji zawodowej przeważały metody problemowe, ponieważ to głównie one powodowały, że nauczanie i przyswajanie wiedzy odbywało się w sposób niekonwencjonalny. Uczeń stawał się osobą, która miała wpływ na to, co na lekcji się działo i był współtwórcą pracy dydaktycznej.

INSPIRUJĘ DO NAUKI

Temat

Co łączy człowiekaz Piramidą Cheopsa?

Tematyka i kolejność zajęć

Zagadnienia opracowałam w oparciu o podstawę programową kształcenia ogólnego dla I etapu edukacyjnego. Były one uzupełnieniem i poszerzeniem wiadomości o zawodach. Program polegał na zrealizowaniu gotowych scenariuszy z serwisu www.scenariuszelekcji.edu.pl w dowolnych odstępach czasu. Czas realizacji tak naprawdę zależał zarówno od nauczyciela, ale przede wszystkim od motywacji i aktywności uczniów. Program rozpoczęłam od realizacji scenariusza „Po co nam matematyka?”, bo jednocześnie wprowadził i odpowiedział na pytanie zawate z tytule programu Czy tylko matematyk korzysta z matematyki? Siedem kolejnych zajęć dobrałam tak, aby każdy nauczyciel mógł realizować w dowolnej kolejność, bo dowolność realizacji scenariuszy nie zaburza przebiegu całego programu i osiągnięcia zamierzonego celu. Wręcz przeciwnie. Daje nauczycielowi dużą swobodę przy planowaniu zajęć. Każdy scenariusz, poza pierwszym tematem, odrębnie traktował inny zawód i zawierał próbę udowodnienia stwierdzenia, że matematyka jest królową wszystkich nauk. Celowo tak dobrałam scenariusze, aby dzieci po każdych skończonych zajęciach mogły spotkać się z muzykiem, kucharzem, artystą malarzem, archeologiem, krawcem, pielęgniarką i ekspedientem i zapytać już samych fachowców, czy matematyki warto i należy się uczyć, aby wykonywać konkretny zawód na przyzwoitym poziomie.

Jak

zaprojektować

z trójkątów

strójsportowy?

1. „Po co nam matematyka?”
2. Co się liczy w tańcu i muzyce? (muzyk)
3. Czy matematyka może przydać się w kuchni? (kucharz)
4. Ile matematyki jest w obrazie? (artysta malarz)
5. Co łączy człowieka z Piramidą Cheopsa? (archeolog)
6. Jak z trójkątów zaprojektować strój sportowy? (krawiec)
7. Jak analizować wyniki badań krwi? (pielęgniarka)
8. Po co wymyślono pieniądze? (ekspedient)

INSPIRUJĘ DO NAUKI

KKORZYŚCI PŁYNĄCE Z PROGRAMU

dLa uczniów

• Zdobyli wiedzę w sposób kreatywny, gdyż każde zajęcia wymagały od nich oryginalnego, niebanalnego myślenia.
• Skorzystali z profesjonalnie przygotowanych mini wykładów i filmów z udziałem naukowców, którzy opracowują scenariusze dla Uniwersytetu Dzieci.
• Mieli możliwość poznania w nietuzinkowy sposób zastosowania matematyki w życiu codziennym i zawodowym.
• Uczyli się twórczo rozwiązywać problemy.
• Rozwijali kreatywne myślenie.
• Czuli potrzebę działania i zadawania pytań.
• Byli entuzjastycznie nastawieni do uczenia się i zdobywania wiedzy.
• Wykształcili w sobie pozytywne postawy wobec pracy i edukacji poprzez poznawanie i rozwijanie własnych zasobów.
• Nabyli wiedzę na temat zawodów, które oferuje rynek pracy.

dla nauczyciela

• Wykorzystał opracowane przez specjalistów scenariusze, ale jednocześnie sam był kreatorem i animatorem zajęć.
• Rozbudził w sobie kreatywne myślenie, które daje możliwość tworzenia własnych nieszablonowych rozwiązań.
• Poszerzył wiedzę.
• Udoskonalił swój warsztat pracy.
• Ciągle się rozwijał, a jego praca była źródłem satysfakcji.
• Motywował się do podejmowania kolejnych wyzwań.

wpływ na pracę szkoły

Program Inspiruję do nauki mini program orientacji zawodowej Czy tylko matematyk korzysta z matematyki?

• Zindywidualizował nauczanie
• Podniósł wyniki edukacyjne uczniów.
• Wypromował szkołę.

Ucz przez poznawanie i zwiedzanie!

Warsztaty w Galerii "Jatki"

Inspiruję do nauki

kim zostaniemy w przyszłości

* Ucz przez doświadczenie!

Podsumowanie

Zastanawiamy się nad tym,

kim będziemy,

Zosia krawcową

Daria kosmetyczką

Filip kucharzem

Hubert piłkarzem

Oliwia ratownikiem medycznym

NSPIRUJĘ DO NAUKI

DZIĘKUJĘ ZA WSPÓLNĄ ZABAWĘ