Interactive image

1

2

3

4

5

Dzisiaj przypomnimy sobie postać, którą znacie z lekcji historii. Losy królowej Jadwigi to zagadnienie bardzo interesujące, my jednak zwróćmy szczególną uwagę na postawę życiową młodej świętej. Zapiszcie temat lekcji: T: Królewskie insygnia z drewna i skóry

Przeczytajcie temat w podręczniku s. 127-129.

Św. Jadwiga (1374-1399) – królowa Polski Jej życiorys jej dowodem na to, że świętość można osiągnąć, będąc zaangażowanym w takie obszary życia społecznego, o których krążą mity, że od początku do końca są złe lub co najmniej moralnie podejrzane. Oczywiście chodzi o politykę. Tymczasem św. Jadwiga była królową, która zapisała piękne i ważne karty w dziejach Polski, Litwy oraz Rusi. Pochodząca z rodu Andegawenów, urodzona 18 lutego 1374 r., była córką króla Węgier i Polski – Ludwika oraz Elżbiety, księżniczki Bośniackiej. W wieku 10 lat została koronowana. Pierwotnie miała poślubić księcia Wilhelma, jednak młodą księżniczkę przeznaczono do małżeństwa (ze starszym od niej o 23 lata) Władysławem Jagiełłą, wielkim księciem Litwy. Co czuła młoda kobieta i jakie racje stały za taką decyzją? Do końca pozostanie to pewnie tajemnicą, możemy jednak wnioskować, że – jak twierdzą historycy – za racjami politycznymi kryło się dobro ojczyzny. Ale chyba coś jeszcze więcej. Chodziło o unię z Litwą i perspektywę chrystianizacji tego narodu. Jadwiga była osobą, która potrafiła się poświęcić, ofiarować swoje marzenia, karierę na rzecz dobra wspólnego. Dziś to cecha rzadko spotykana – w epoce „co ja z tego będę miał”, albo „bo mi się należy”, Święta Królowa przypomina o cnocie poświęcenia, o postawie ofiary, której szkołą jest Eucharystia. I może w tym miejscu przybliżamy się do zrozumienia biografii Świętej. Nie uczynimy tego bowiem w oderwaniu od więzi, jaką ta młoda Królowa miała z Eucharystycznym Jezusem, a której świadkiem są mury Katedry na Wawelu, gdzie przed czarnym krucyfiksem długimi godzinami słuchała swojego Pana (do dzisiaj przed „Krzyżem Jadwigi” modlą się wierni).Królowa zmarła po porodzie swojej córeczki, Elżbiety Bonifacji, mając zaledwie 25 lat. Królewskie insygnia – zazwyczaj bardzo bogate – w przypadku Jadwigi były tylko pozłacane, wykonane z drewna i ze skóry.

Jeżeli chcecie więcej dowiedzieć się o św. Królowej Jadwidze, naciśnijcie ikonkę- oko.

Zastanówcie się, a następnie zapiszcie pod tematem (w zeszycie), którą z cech św. Królowej Jadwigi warto naśladować, i uzasadnijcie dlaczego.