Interactive image

1

4

2

3

5

6

7

8

9

Modlitwa 1. dla 5-latków i "0" Mój ukochany Boże, wiem, że Ty wszystko możesz. Proszę Cię z serca całego, miej w opiece mnie małego, naucz mnie żyć tak jak trzeba i zaprowadź mnie do nieba. Amen. 2. dla klas I - V Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, aby nasza nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Popatrz na obrazek i odpowiedz na poniższe pytania.

1. Kogo przedstawia rysunek?
2. Na co wskazuje Pan Jezus?
3. Dlaczego wskazuje na serce?
4. Jak myślicie co może oznaczać to serce?
5. W jaki sposób Pan Jezus okazywał miłość ludziom?

1. dla 5-latków, "0" i klas I - III Uczynny zajączek Flips Za górami i rzekami, na rozdrożu dróg w zielonym lesie, mieszkał zajączek Flips. Bardzo lubił się bawić z innymi zwierzątkami i kicać po zielonych polanach. Zbliżały się jego urodziny, na które zaprosił wszystkich swoich przyjaciół. Wszyscy doskonale się bawili, w chowanego, berka i inne zabawy. Wieczorem, gdy zajączek kładł się spać do drzwi jego domku zapukał spóźniony gość. Był to bardzo bogaty wujek. Niestety nie zdążył na przyjęcie ale przywiózł ze sobą prezenty dla zajączka. Z dużej, kolorowej walizki zaczął wyjmować po kolei upominki: kolorową parasolkę na deszczowe dni, beczułkę słodkiego miodu i pięknie zdobioną laskę, wyrzeźbioną przez górala z Tatr. Wuj z radością obdarował zajączka Flipsa prezentami ale poprosił go, aby dbał o rzeczy które dostał i dobrze i używał. Nazajutrz rano, zajączek jak każdego dnia biegał po lesie. Nieopodal swojej ulubionej polany zobaczył małą owieczkę Lolę, która płakała z bólu, ponieważ skręciła sobie nóżkę i nie mogła chodzić. Nie namyślając się długo pobiegł do domu i przyniósł owieczce laskę, którą dostał od wuja. Dzięki temu owieczka Lola mogła wrócić do domu. Następnego dnia w lesie padał deszcz. Ale to nie przeszkodziło zajączkowi bawić się radośnie na dworze. W płaszczyku i z kolorowym parasolem w łapce biegał pomiędzy drzewami radośnie śpiewając. W pewnym momencie zobaczył wiewiórkę Tosię, która siedziała pod krzaczkiem i nie mogła wrócić do domu. Bała się, że zmoknie jej piękny, rudy ogon i że się przeziębi. Zajączek, ponieważ był bardzo dobry, podarował wiewiórce parasolkę i pokicał dalej. Wieczorem, gdy siedział w domku i czytał swoją ulubioną książkę, ktoś zapukał do drzwi. Był to niedźwiadek Orso. Powiedział zajączkowi, że przez cały dzień nic nie jadł i burczy mu w brzuszku. Zajączek pomyślał chwilkę i przyniósł misiowi beczułkę miodu. O tak, misie baaardzo lubią miód. Zadowolony Orso podziękował i wrócił do domu. Po kilku dniach, przyjechał wuj z kolejną wizytą. Zapytał zajączka czy dobrze dba o rzeczy które dostał. Zajączek troszkę się bał powiedzieć wujowi, że nie ma już prezentów, ale w końcu powiedział: „przepraszam wuju, ale te podarunki były bardziej potrzebne innym niż mi”. Opowiedział o skręconej nóżce owieczki, o zmokniętej wiewiórce i głodnym misiu. Wuj wysłuchał z uwagą wyjaśnień zajączka i pochwalił go za jego dobroć i za to, że pomógł potrzebującym. Uradowany zajączek był dumny z siebie, że postąpił tak dobrze i że sprawił radość innym. Także wujowi, który był z niego bardzo dumny. 2. dla klas IV - V Królowa-żebraczka Dawno temu w małym miasteczku żyła pewna uboga kobieta, która nie mając jedzenia pukała od drzwi do drzwi prosząc o kawałek chleba. Ludzie jednak nie chcieli jej pomóc. Krzyczeli na nią, przepędzali albo dawali jej spleśniały chleb i zgniłe ziemniaki. Jedynie dwoje biednych staruszków, mieszkających w skromnej chatce wpuściło biedaczkę do swojego domu i podzieliło się z nią tym, co miało. Dodali otuchy, pocieszyli, a gdy opuszczała ich dom, podarowali jej ciepłe ubranie. Następnego dnia rozeszła się wieść, że królowa wyprawia wielką ucztę na zamku, na którą zaprasza wszystkich mieszkańców miasteczka. Wszyscy w bogatych strojach zajęli najważniejsze miejsca przy stole, lecz wkrótce okazało się, że zamiast wykwintnych dań otrzymali spleśniały chleb i zgniłe ziemniaki. Byli oburzeni! Najlepsze dania i smakołyki zostały podane dwojgu biednym ludziom, siedzącym w najdalszym kącie królewskiej komnaty. „Co to ma znaczyć?!" - dziwili się bogacze. W tym samym momencie pojawiła się ubrana w żebracze łachmany kobieta. Stanęła na środku i oznajmiła: „Pragnę was poczęstować tym wszystkim, czym wy obdarowaliście mnie wczoraj!” Potem zdjęła z siebie żebraczy strój, pod którym lśniła piękna suknia wytłaczana szlachetnymi kamieniami. Była to królowa.

Odpowiedz na pytania: 5-latki, "0" i klasy I - III

1. Jakie prezenty dostał zajączek od wuja?
2. Jakie zwierzątka potrzebujące pomocy spotkał w lesie zajączek?
3. Jak im pomógł?
4. Czy wuj był zadowolony z zachowania zajączka?
5. Czego nauczyła nas ta bajka?

klasy IV - V 1. Jak przyjęli ubogą kobietę mieszkańcy owej miejscowości? 2. Co spotkało ubogą kobietę? 3. Kto jej pomógł? 4. Kim się okazała żebraczka? 5. Jaką lekcję dała bogatym, ale niemiłosiernym mieszkańcom?

Siostra Faustyna Kowalska jest znana jako apostołka Bożego miłosierdzia. Przez nią Pan Jezus przekazał światu swoje orędzie. Wysłał ją do całej ludzkości, której nie chce karać, ale pragnie uleczyć, przytulając do swego miłosiernego Serca.

Z nieba woła nas jakaś dziewczyna - Faustyna Bo na zegarze wybiła już trzecia godzina - godzina O miłosierdziu Bożym nam przypomina - Faustyna Stań na chwilę modlitwę z nami zaczynaj - zaczynaj 2x Jezu Ufam Tobie - bardziej niż sobie Jezu Ufam Tobie! Dlaczego płaczesz i kwaśna jest Twoja mina - jak cytryna Pan Bóg o tobie przecież nie zapomina - nie zapomina O miłosierdziu Bożym nam przypomina - Faustyna Stań na chwilę modlitwę z nami zaczynaj - zaczynaj 2x Jezu Ufam Tobie - bardziej niż sobie Jezu Ufam Tobie! 2x I choćby grzechy były najgorsze A świat ogarnęły - wielkie ciemności Ja jednak Jezu Tobie zaufam Bo nic nie jest większe - od Twojej miłości 2x W Ciebie wierze ufam Tobie Ufam Tobie bardziej, bardziej niż sobie

Naucz się śpiewać refren tej piosenki. Jeżeli chcesz możesz nauczyć się śpiewać także zwrotki.