W pamietniku Zofii Bobrówny
Anna
Created on April 5, 2020
More creations to inspire you
AQUAPONICS
Personalized
HUMAN RIGHTS INFOGRAPHIC
Personalized
THE EVOLUTION OF THE THERMOMETER INFOGRAPHIC
Personalized
DAILY SPECIALS VERTICAL MENU
Personalized
KAWAII CULTURE INFOGRAPHIC
Personalized
CELL TYPES: VERTICAL INFOGRAPHICS
Personalized
BRAZILIAN CARNIVAL INFOGRAPHIC
Personalized
Transcript
Juliusz Słowacki
Najważniejsze Informacje
Przeczytaj uważnie informacje o autorze i wykonaj notatkę w zeszycie.
Ciekawostka
W XIX wieku panowała moda na gromadzenie wpisów do pamiętników zwanych sztambuchami. Były to niewielkie albumiki oprawione w aksamit i zamykane na kluczyk.
Tematyka utworu
Budowa utworu
Co sprawdzamy, kiedy badamy budowę utworu lirycznego? -podział na strofy( zwrotki) -ilość wersów w każdej strofie -ilość sylab w wersie -układ i rodzaj rymów Rymy:
Podmiot liryczny
Pamiętasz, czym jest podmiot liryczny?
- jest najważniejszym elementem konstrukcji wiersza,
- wcale nie musi być tożsamy z poetą,
- zawsze coś mówi – opowiada, opisuje, wyznaje, pyta, itd.
- Jeśli słowa utworu płyną z ust kozy – to koza jest podmiotem lirycznym.
- Jeśli swoje żale wylewa gruszka przed zanurzeniem w occie – to gruszka jest podmiotem lirycznym.
Propozycja interpretacji
W pamiętniku Zofii Bobrówny
+info
Juliusz Słowacki (1809-1849) – jeden z najwybitniejszych polskich poetów, twórca epoki romantyzmu. Urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Ojciec Euzebiusz był profesorem literatury, po jego śmierci (1814 rok) wychowaniem syna zajęła się matka Salomea, która cztery lata później wstąpiła w nowy związek małżeński. Ojczym Juliusza – August Ludwik Becu był profesorem medycyny (postać ta stała się pierwowzorem Doktora, bohatera trzeciej części „Dziadów” A. Mickiewicza), zginął w 1824 roku rażony piorunem. Młody Juliusz kształcił się w gimnazjum, a następnie wstąpił na Uniwersytet Wileński, gdzie studiował prawo. W 1829 roku wyjechał do Warszawy i podjął pracę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Wtedy zaczęły powstawać pierwsze dzieła młodego poety. Po wybuchu powstania listopadowego wyjechał do Drezna, a następnie do Londynu z misją dyplomatyczną Rządu Narodowego.W 1832 roku przybył do Francji. Tam wydano jego debiut – powieść poetycką „Hugo”. Rok później Słowacki wyjechał do Szwajcarii, gdzie stworzył trzy ważne dzieła: „Kordiana” (1833), „Balladynę” (1834) oraz dramat „Horsztyński” (1835). Po 1838 roku rozpoczyna się okres podróży poety. Słowacki wyjechał do Włoch, gdzie spotkał się m.in. ze swoją dalszą rodziną i nawiązał znajomość z Zygmuntem Krasińskim. Dalsze podróże objęły Grecję, Egipt, Palestynę i Syrię. Skutkiem inspirujących wypraw było powstanie takich dzieł jak: „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu” i „Ojciec zadżumionych”. W 1838 roku Słowacki powrócił do Paryża. Nowatorska tematyka dotychczas wydanych utworów nie przekonała krytyki, podobnie jak kolejne dzieła: „Lilla Weneda” (1840), „Beniowski” (1841). Pod koniec życia osamotniony poeta związał się na krótko z grupą związaną z mistykiem Andrzejem Towiańskim. Kontakt z towianizmem znalazł odbicie w tematyce dramatu „Sen srebrny Salomei” (1844). W 1848 roku schorowany Słowacki (cierpiał na gruźlicę, podobnie jak jego ojciec) wyjechał za granicę z zamiarem przyłączenia się do powstania wielkopolskiego. We Wrocławiu spotkał się z matką i zdecydował na powrót do Francji. Zmarł na gruźlicę w Paryżu 3 kwietnia 1849 roku. Został pochowany na paryskim cmentarzu Montmartre. Jego prochy sprowadzono do Polski w 1927 roku i złożono na Wawelu.Najważniejsze dzieła:1832 – „Poezje”1833 – „Kordian”, „Poezje” (m.in. poemat „Godzina myśli”, powieść poetycka „Lambro”)1834 – „Balladyna” (dramat)1836 – „Hymn” (wiersz)1841 – „Beniowski” (dramat dygresyjny)1840-41 – „Testament mój” (wiersz)1844-45 – „Sowiński w okopach Woli” (wiersz)1845 – „Król-Duch” (poemat historiozoficzny)
Pora na ćwiczenia
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.
Prośba dziewczynki o wpis do pamiętnika budzi w osobie mówiącej wiele emocji. Poeta uświadamia sobie, jak wiele zawdzięcza ojczystej ziemi, która ukształtowała jego wrażliwość. Określa ją mianem "nieba"/ Podmiot liryczny widzi w naturze najdoskonalsze źródło poezji. Radzi "Zośce", aby czerpała radość z otaczającego ją świata, wsłuchiwała się i wpatrywała w przyrodę, w kwiaty i gwiazdy, "bo to są najlepsi poeci". Wspomnienie ojczyzny tylko wzmaga jego tęsknotę za krajem dzieciństwa, dlatego przywołuje ukochane miejsca , m.in. rzekę Ikwę. Opisując swoją sytuację emigranta, używa łagodnych określeń, dostosowanych do wieku odbiorcy-mówi, że "pojechał w gości" i goni go "los nieszczęśliwy". Poeta jest przekonany o niezwykłej sile natury. Światło gwiazd i woń kwiatów mają dobroczynny wpływ na człowieka, mogą być dla niego źródłem życiodajnej energii, pozwalają "odmłodnieć". Nostalgiczny, melancholijny nastrój wiersza skłania do refleksji nad znaczeniem otaczającego nas świata.
Wiersz został napisany w formie wpisu do pamiętnika dziesięcioletniej Zofii Bobrówny. Nadawca zwraca uwagę adresatki na piękno i siłę ojczystej przyrody. Wyraża tęsknotę za krajem dzieciństwa, skarży się na swój los i prosi dziewczynkę o przywiezienie z Polski najpiękniejszych widoków i wrażeń.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat.
Utwór składa się z trzech strof sześciowersowych napisanych jedenastozgłoskowcem( w każdym wersie jest 11 sylab). W wierszu występują rymy żeńskie, dokładne, występują w regularnym układzie: ABABCC
Zadanie Stwórz ilustrację do wiersza przedstawiającą krajobraz przywołany we wspomnieniach poety. Użyj najwyżej trzech kolorów- błękitnego, czerwonego i srebrnego.
Zredaguj krótki wpis do swojego pamiętnika, w którym napiszesz, za czym najbardziej tęsknisz. 1. W lewym rogu strony umieść miejscowość i datę 2. Wpis możesz rozpocząć od zwrotu: Kochany pamiętniku! 3. Pisz o swoich uczuciach, nazywaj je, opisz jak się objawiają.
Przerysuj do zeszytu i uzupełnij tabelę wyrazami z wiersza nazywającymi elementy ojczystego krajobrazu, które wspomina poeta: Rzeczowniki Rzeczowniki z epitetami