radzenie sobie z trudnymi emocjami - rozmowa

Radzenie sobie z nieprzyjemnymi emocjami - rozmowa

2

4

5

1

6

3

Źródło: Elżbieta Zubrzycka, Dobre i złe sekrety.

HISTORIA ZUZI Zuzia czuła ogromne zdenerwowanie za każdym razem, gdy miała wystąpić w szkolnym przedstawieniu. Świetnie recytowała wiersze i pięknie śpiewała. Jednak mimo iż ludzie mówili jej, że jest bardzo utalentowana, ona odczuwała tremę za każdym razem, gdy miała pojawić się na scenie. Zuzia nie lubiła rozmawiać o swoich uczuciach. Bała się, że jeśli wspomni komuś o swoim lęku, uczucie to się tylko zwiększy. Martwiła się także, że kiedy dowiedzą się o tym inni uczniowie, mogą pomyśleć, że jest dziwna lub słaba. Pod koniec roku szkolnego przed wyjściem na scenę Zuzia odczuwała silne bóle brzucha. Mama zabrała ją do lekarza na badania, ale ten stwierdził, że dziewczynka jest zdrowa. Zuzia znała swojego lekarza od dziecka i czuła się swobodnie, mówiąc mu o swoim lęku. Wyjaśniła mu, że bóle brzucha pojawiały się wyłącznie przed występem. Lekarz stwierdził, że przyczyną jej bólów brzucha było wstrzymywanie w sobie uczucia lęku. Powiedział, że musi zacząć się od niego uwalniać, w przeciwnym razie bóle brzucha mogą stać się jeszcze silniejsze. Zasugerował, żeby porozmawiała o swoich uczuciach z nauczycielem prowadzącym zajęcia teatralne. Kiedy to zrobiła, przekonała się, że inni uczniowie również odczuwali tremę. Nauczyciel zaczął zachęcać wszystkich uczniów, aby podzielili się swoimi uczuciami. Kiedy Zuzia nauczyła się rozmawiać o przeżywanych emocjach, bóle brzucha stały się mniej intensywne, aż w końcu całkowicie ustąpiły. Pytania do tekstu: 1. Jak sądzisz, dlaczego Zuzia potrafiła opowiedzieć o swoich uczuciach lekarzowi, a nie chciała się nimi podzielić z nikim innym? 2. Co Twoim zdaniem sprawiło, że Zuzia zmieniła zdanie i opowiedziała o swoich uczuciach kolegom i koleżankom z klasy? Źródło: Lisa M. Schab, Lęk i zamartwianie się u nastolatków. Poradnik z ćwiczeniami.

Spójrz na obrazki przedstawiające napełnianie. Co może się wydarzyć, gdy ktoś jest nazbyt przepełniony uczuciem lęku/złości? Źródło: Lisa M. Schab, Lęk i zamartwianie się u nastolatków. Poradnik z ćwiczeniami.

Przypomnienie Komunikowanie się – wzajemne porozumiewanie się ludzi między sobą. Komunikujemy się po to, aby:

• przekazać komuś jakieś informacje (np. mówię koledze o tym, co robiłem w niedzielę),
• uzyskać od kogoś informacje (pytam się kogoś, która godzina),
• zaspokoić swoje potrzeby (gdy jestem głodny proszę mamę o przygotowanie posiłku),
• zaspokoić potrzeby innych (pocieszam kolegę, gdy jest mu smutno),
• wyrazić swoje uczucia w stosunku do kogoś (mówię rodzicom, że ich kocham).

Możemy komunikować się ze sobą na różne sposoby:

• mowa
• ton głosu
• mimika twarzy
• gesty
• postawa ciała
• kontakt wzrokowy

Komunikację dzielimy na werbalną (mowa, ton głosu) i niewerbalną (mimika twarzy, gesty, postawa ciała, kontakt wzrokowy).

Co przytrafia się Tobie, jeśli nie wyrzucasz z siebie uczucia lęku/złości?