A Pomak fairytale

The poor guy who didn't have luck

Ο φτωχός που δεν είχε τύχη Ήταν ένας φτωχός και ένας μπέης ήθελε να τον βοηθήσει το φτωχό, να τον στηρίξει. Aλλάνα μην καταλάβει ο φτωχός ποιος τον βοήθησε. Mια μέρα πήγε ο φτωχός στην άλλη μεριά του χωριού. Και λέει ο μπέης: - Εγώ θα του απλώσω λίρες στη γέφυρα για να τις βρει όταν θα γυρίσει για να περνάει καλά. Του βάζει τις λίρες στη γέφυρα, όσες του βάζει. Κι εκείνος γυρίζει από εκεί και όταν έρχεται στην άκρη της γέφυρας λέει: - Περίμενε να δω, εγώ θα μπορέσω να περάσω αυτή τη γέφυρα με κλειστά μάτια; Κλείνει τα μάτια και περνάει. Οι λίρες έμειναν εκεί. Και ο μπέης πάει και τις παίρνει πίσω. Και βάζει τη γυναίκα του να του κάνει ένα κλιν (μια ριζόπιτα) και στρώνει τον πάτο του ταψιού με λίρες. Και του στέλνει το ταψί. Ο φτωχός λέει: - Γιατί εγώ να φάω τη ριζόπιτα; Κάτσε να τnν πουλήσω για να πάρω τα λεφτά της. Και την πουλάει. Οι λίρες χάνονται πάλι. Γι αυτό λένε:«Όταν κάποιος δεν έχει τύχη, δεν έχει»

Zhîen fukará ye ne imâl kïsméte​ Imâlo ye annó fukaró i adín béy ye íshkal da mu pamógne, fukaróyne, da go patpré. Alá da so na séti fukarána katrí mo ye pamógnal. Annók déne hódi fukarána na drúgono stráno sélono. I víka béen: - Ya she mu náshtelom lírï na köprûeno kogána so vórne da gi náyde da so avartí i tóy da stáne húbbe. Kláva mu lírïne na köprûeno kólkono mu kláva. I tóy so vráshta pres tam i kogána dahódena kráy köprûeno víka: - Châki da vídem, ya sha mózhom li da póminom isóy köprûe sas tísnatï óchi. Stísnava achíne i pamína. Lírïne si astánavot itám. I béen hóy si gi zíma lírïne. Inagáda zhanóno da mu stóreva annók klína I nastíla mu na dóno na tepsôno lírï. I preváda mu tepsôno. Fukarána víka - Za kaná ya da yam klínase? Châki da go prédadom da mu zômom parîne. predáva go. Lírïne nabívot pak. Zató víkot: «Agána néma badín kïsméte néma».

The poor guy who didn’t have luck Once upon a time there was a poor guy and a Bey who wanted to help him and support him but without letting the poor guy know who helped him.​ One day the poor guy goes to the other side of the village and the Bey says “ I’ll lay golden liras on the bridge so that he can find them when he comes back and then have a good life. He puts the liras on the bridge but when the poor man returns to that bridge says to himself “ Well, can I pass through the bridge with closed eyes?” He closes his eyes and passes the bridge. The liras remain there. The Bey goes and take them. He gets his wife to make a “kiln”( rice pie in the Pomaiks’ language) and lays the liras in the baking pan. He sends the baking pan to the poor guy. The poor guy says “ Why should I eat the rice pie? I’ll sell it to get money.” He sells the pie and he doesn’t get the money. That’s why Pomaks say “ When someone is dogged by misfortune, this doesn’t change easily ”